Closing Time | Peter Griffin en Glenn Quagmire zingen

https://www.youtube.com/watch?v=YMeb3Ty8xAo Spoiler alert: Peter Griffin en Glenn Quagmire bestaan niet echt. Ze zijn tekenfilmfiguurtjes uit de serie Family Guy. Hun stemmen worden allebei ingesproken door hun geestelijk vader, Seth MacFarlane, dus dat moet nogal een klus zijn geweest om dit zangduo geloofwaardig te maken. Het genre singer-songwriter wordt hier uh, gepersifleerd. Ze zingen tweestemmig onzinteksten waarbij je toch af en toe denkt, maar dit ken ik, van First Aid Kit of van Simon & Garfunkel, toch? Een genrestuk dus. Ik moet er in ieder geval elke keer weer erg om lachen.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

https://www.youtube.com/watch?v=F1qKv-kaYEk

Closing Time | Prisencolinensinainciusol

Als meisje in de lagere school-leeftijd deed ik samen met mijn zus mee aan een danswedstrijd tijdens een evenement in ons dorpshuis. Tot mijn verrassing wonnen we een derde prijs. Omdat ik vond dat anderen beter dansten, heb ik nog gedacht dat we die prijs te danken hadden aan een oom in de jury.
De prijs bestond uit ieder een singeltje. Ik was jaloers op mijn zus die Down By The Lazy River van The Osmonds kreeg. Ik moest het doen met de mij onbekende  Adriano Celentano. Het vreemde Prisencolinensinainciusol bleek een plaat die ik in de loop van de tijd toch nog heb leren waarderen, terwijl de Osmonds helemaal uit mijn beeld verdwenen. Alsnog blij dus.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.