Brief aan Nieuwe Revu

Het leek wel alsof de hoofdredacteur van Nieuwe Revu bij Pauw en Witteman tot een nieuw inzicht kwam. Was hun anti-mediacode-actie dan toch niet zo principieel? Beste Erik Noomen, De in 2005 ingestelde mediacode lijkt te impliceren dat de leden van het Koninklijk Huis meer recht hebben op privacy dan de rest van het volk. Als ik me in de openbare ruimte begeef, mag ik worden gefotografeerd en die foto mag worden gepubliceerd. Hetzelfde geldt voor publieke figuren als ministers of popsterren, maar dus niet voor leden van het Koninklijk Huis. Een vreemde situatie, die terecht af en toe ter discussie wordt gesteld. Het past bij de identiteit van Nieuwe Revu om opzettelijk de mediacode van het Koninklijk Huis te breken, zoals uw blad deze week deed. Het is erg nobel en principieel dat Nieuwe Revu de nek durft uit te steken om die code door een rechter te laten toetsen. Of was het eigenlijk toch gewoon een goedkope publiciteitsstunt, die bovendien nog eens slecht was uitgevoerd?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.