Worden wie je bent: een verwarde muts die de Happinez leest

Veel leuker waren ze, de spreekwoorden en gezegden uit de negentiende eeuw. Het kalf dat verdronk in een put. Een appel die van de boom dondert of een olifant die een porceleinkast verbouwt. Dat soort werk. En neem de tegeltjeswijsheden uit oma’s tijd. Het concert des levens zonder stappenplan, eigen haard als ideale belegging. Of "oost west wat we niet kennen is de pest". Dat soort gezellige historische misvattingen. Allemaal een tikkeltje suf, maar leuk om aan te horen. Elke tijd krijgt de wijsheden die het verdient. Dat het leven een feest is maar dat je zelf voor de slingers moet zorgen, dat vind ik nog wel te pruimen. Geen vondst maar in elk geval pretentieloos oppervlakkig en voor de gemiddelde SBS-kijker genoeg stof om de rest van zijn leven over te mijmeren. Maar dan de andere categorie moderne wijsheden. De quasi-diepzinnige wijspraterij met een New Age-sausje. Daar krijg ik zo'n afschuwelijk weeïg gevoel van. De nikserigheid druipt als lauw bier in je schoenen bij dat soort kwezelpraat.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.