Even verder bordurend op het concept Does Humor Belong On Canvas kom je -als trotse Belg- snel uit bij een merkwaardig figuur. Iemand die vlotjes het symbolisme en het surrealisme combineerde en voorspelde. Elke gek heb se voordeel. De naam van wackoman is Antoine "Wierd" Wiertz, woonachtig te Dinant, Rome, Parijs, Luik en Brussel. Persoonlijk motto: 'Hoogmoed: de deugd die grote werken inspireert en de eigenliefde van anderen kwetst'. Ahem. In wat een homerisch/hilarische deal was heeft hij bedongen dat voor het eeuwige recht van mijn land op zijn werk(en), hij een gigantisch atelier kreeg in wat toen dè place to be-buurt was, en nu de Europese Unie als buur heeft. Mijn volk kon dan ook niets anders doen dan er een museum van te maken, en daar staat het, als surrealistisch voorbeeld van het surrealisme, inclusief een afgrijselijke website die ik niet eens wil linken. Zoals zoveel Belgoschilders haalde hij het meeste invloed en opdrachten niet uit de kerk maar uit de loge -nog zo'n bizar fenomeen met een unieke Belgische variant - en geroemd om haar nutcases. (ik kreeg ooit les van een logebroeder - hij bleek niet zo goed met mijn spotprenten om te kunnen). Bon: the works! Laat me voor één keertje het plezier om de werken woordelijk te omschrijven, waarbij ze zichzelf in al hun pracht voor u kunnen onthullen onder de klik en na de:
Olia Lialina, My Boyfriend Came Back from the War (MBCBFTW), 1996.
Inmiddels klassieke Open Source kunst. Volg de link bij het plaatje. Het is actieve kunst.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Ieren kunnen Trots op Ierland zijn. Er is bijna geen land ter wereld waar geen Ierse pub te vinden is. In landen waar zich nooit een kroegencultuur heeft ontwikkeld is de Ierse pub met zijn houtwerk, koperbeslag, jerseys en traagtappend Guinness bovendien de uitkomst voor wie snakt naar iets dat lijkt op gezelligheid.
Amerikanen zijn op een andere manier Trots op. Ze brengen hun cultuur aan de man door Hollywood en talloze fastfood-, koffie-, donuts- en andere concepten. Of natuurlijk door gewoon een grote legerbasis te beginnen.
Veel Europese culturen zijn niet alleen maar trots, maar dragen die trots ook uit. De Alliance Francaise is Trots op Frankrijk in bijkans 1100 instituten over de hele wereld. Italië is trots met de societa Dante Alighieri (500 vestigingen), de Britten met de British Council (233 stuks in 107 landen), de Spanjaarden met Instituto Cervantes (66 maal, in 41 landen) en zelfs Duitsland is Trots. Het Goethe-instituut telt 178 vestigingen in 90 landen. Moet je groot zijn voor Trots op? Nee hoor, Portugal heeft Instituto Camoes, met 31 taalscholen in 23 landen, plus nog 18 culturele centra.
De instituten draaien op subsidies, giften en eigen inkomsten. Zo steken de Britten jaarlijks bijna tweehonderd miljoen van hun ponden in de council en wordt er met cursussen en examen nog eens ruim dat bedrag bijverdiend.
In het Rijksmuseum in Amsterdam is sinds zaterdag circus Hirst neergestreken. De kunstenaar die van de dood of de vergankelijkheid een kunstje heeft gemaakt heeft zijn met 8601 ingelegde diamanten schedel For the love of God meegenomen en toont tegelijkertijd zestien schilderijen uit de collectie van het Rijks. Met vijftien man mag je 2,5e minuut het doodshoofd bewonderen om vervolgens weer plaats te maken voor de volgende groep. Het zal dringen geblazen zijn want na zes weken vertrekt Hirst weer naar de volgende stad op zijn tournee door Europa.
Naar aanleding van deze tentoonstelling wordt er in de media veel gediscussieerd over het kunstenaarschap van Hirst; is hij een uitgekiende zakenman of is hetgeen dat hij maakt werkelijk briljant? Het is een discussie die een paar kilometer verderop niet gevoerd hoeft te worden. In het Cobra museum in Amstelveen is namelijk voor het eerst in Nederland een overzichtstentoonstelling van Die Neue Leipziger Schule te zien, één van de belangrijkste kunstgroeperingen van dit moment. Op de Hochschule für grafik und buchkunst (HGB) in Leipzig staat de ambacht en de kunstnijverheid hoog in het vaandel, in tegenstelling tot andere kunstacademies waar men vanaf de jaren zeventig de nadruk op conceptuele kunst legt. Het huidige succes van Die Neue Leipziger Schule is het resultaat van de eigenzinnige opvatting van de HGB.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Body Navigation by Recoil Performance Group from ole kristensen on Vimeo.
Body Navigation by Recoil Performance Group (Denemarken, 2008). Moderne techniek en moderne dans gecombineerd.
Tattoo van Tatuaje Granada (zover ik het begrijp)
Franz Marc, The Yellow Cow, 1911
Speak for Yourself, NDT 1
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.