Kunst op Zondag – Museum Fenix Rotterdam

Liefde, afscheid, heimwee en geluk door de ogen van opkomende en gevierde kunstenaars, die de veelbewogen geschiedenis van migratie verbeelden in het Museum Fenix te Rotterdam. Hoe past een leven in 1 koffer, wat neem je mee en wat laat je achter ? Welke reis heeft een koffer gemaakt ? Was het een vlucht, op weg naar de liefde, een betere toekomst, haastig of zorgvuldig ingepakt? Fenix verzamelde de afgelopen jaren meer dan tweeduizend koffers die met hun eigenaren de wereld over reisden. In het Kofferdoolhof kan men met een audiotour dwalen tussen de koffers en hun uniek verhaal beluisteren. Collectie Fenix. © Mark Bolk   Een van de gevierde kunstenaars is Adrian Paci, die in 1997 een gewelddadige opstand in Albanië ontvluchte en zijn toevlucht zocht in Italië. Zijn artistieke expressie vertolkt vele existentiële en sociale problemen van ons tijdperk: migratie, mobiliteit, verlies, ontheeming, globalisering, culturele identiteit, nostalgie, geheugen. Collectie Fenix. ©Adrian Paci - Een foto uit de film: Centro di Permanenza Temporanea. Wachten op een vlucht die nooit komt.   Allen stapten op, maar konden nergens heen... Centro di Permanenza Temporanea , oftewel "Tijdelijk Detentiecentrum" is een korte film die de onzekere en uitzichtloze situatie van migranten verbeeld. Gevangen in een pauze van asielcentra, wachtend op een toekomst die nooit schijnt te komen.   Vertrek, reis en aankomst in bijna tweehonderd foto's. Zweden, 2015. Cidra vluchtte met haar oom Ahmed en tante Jihan naar Zweden. Ze belt haar moeder, die in Syrië achterbleef. Collectie Fenix. © Olivier Jobard.   The Family of Migrants is een Fenix expositie van bekende en onbekende foto’s, genomen door 136 fotografen van over de hele wereld. Zij tonen dat migratie van alle tijden is en bovenal over mensen gaat. China, 1996. Geliefden onder een deken in de trein van Guangzhou naar Chengdu. Collectie Fenix. © Wang Fuchun.   Naast de vele mooie en interessante exposities én een restaurant met streetfood en familierecepten van Sterrenchef Maksut Aşkar, is er ook het Plein. Een organisch gebeuren, van pop up eetstalletjes, winkeltjes, kleine exposities, een taalschool waar bezoekers ook aan deel kunnen nemen of met eigen initiatieven kunnen komen om het Plein met een eigen vormgeving te laten ontwikkelen. Tot ziens in Museum Fenix. https://vimeo.com/1076012163  

Door: Foto: Haywood Magee. Caribbean immigrants arrive at Victoria Station, London, after their journey from Southampton Docks, 1956. © Haywood Magee / Getty Images

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.