Debunking Lord Monckton

Inmiddels is Climategate door verschillende commissies ontmaskerd als een hoax van de klimaatontkenners. Vandaag babbelt de vaderlandse politiek er in een hoorzitting nog even over door, maar veel nieuws zal dat niet brengen. Volgt er nu een welgemeend excuses van het journaille dat zich achter het karretje van de Morosofen Maffia liet spannen? Waarschijnlijk niet, die journalisten zijn Climategate allang vergeten en excuses van de morosofen zelf hoeven we al helemaal niet te verwachten. Die hebben zich alweer vastgebeten in 'het volgende schandaal...'. Enwel daarom kunnen u en ik als redelijke mensen maar beter een beetje lol hebben om de vaak narcistische types die met hun morosofische evangelie het voortbestaan van het leven op aarde in gevaar brengen. Neem nu Lord Monckton: in de jaren '80 stelde hij nog voor om HIV-besmette mensen op te sluiten in concentratiekampen. Daarna wierp deze ongekwalificeerde praatjesmaker zich op als klimaatdeskundige en doet hij zich buiten zijn land valselijk voor als Brits parlementslid. Climate Crock maakte een tweeluik getiteld: Debunking Lord Monckton. Voor wie niet al te veel wetenschap kan verdragen maar toch een vermakelijke inkijk in de Never Ending sprookjeswereld van Lord Monckton wil hebben beveel ik met name deel 2 (na de doorklik) aan, veel plezier!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.