VS en mensenrechten in Mexico

Vandaag wederom een gastbijdrage van Jan-Albert Hootsen. Het stuk is ook op zijn site te lezen. De VS zien graag dat de mensenrechtensituatie in Mexico verbetert. Althans, daar lijkt het op. Het Mérdia-initiatief (zie verderop) krijgt alleen volledige doorgang als Mexico de rechtstaat versterkt, dreigt Washington. Edoch, niet alles is wat het lijkt. Onderstaande casus laat ook het andere gezicht van Amerikaanse officials ten opzichte van de mensenrechten zien: die van onverschilligheid en desinteresse. Afgelopen week sprak ik met Silvia Vazquez Camacho, mensenrechtenadvocate uit Tijuana, en met mensenrechtenactiviste Blanca Mesina. Silvia verdedigt slachtoffers van martelingen door het Mexicaanse leger en Blanca vecht voor de rechten van haar vader, zelf één van die slachtoffers. De beide vrouwen bevinden zich niet meer in Tijuana, want de grond werd ze bijna latterlijk te heet onder de voeten (Lees hier over de achtergronden van de situatie in Tijuana en voor een eerder interview met Silvia).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CCTV Mexico is onvervalste gangsterfilm

Schermschotvraag: welke gangsterfilm uit Hollywood is dit?
Instant antwoord: ‘gewoon’ CCTV opnamen in het stadje Creel in Noord Mexico.

Om half zes ‘sochtends verzamelen zich zo’n dertig gangsters in pickup trucks. Ze snuiven wat coke en bestormen vervolgens een huizencomplex. Op de weg terug naar hun auto’s beschieten ze ook nog een voorbijganger. De politie filmde alles actief met bewakingscamera’s (meebewegen, inzoomen) maar greep niet in. Bij deze aanval werden zeven mensen vermoord waaronder een veertienjarig meisje. Lees meer hier en bekijk de volledige ‘speelfilm’ (5.58).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mexicaanse corruptie in de praktijk

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Jan-Albert Hootsen, freelance correspondent in Mexico voor verschillende Nederlandse media. Deze post verscheen eerder op zijn eigen weblog.

?Kijk, ik had een tijd geleden een bijeenkomst met een cementfabrikant. Het ging om een contract van meer dan 100 miljoen pesos (zo?n 6 miljoen euro), voor een bouwproject, net buiten mijn woonplaats. Ik had ze het contract gegeven, alles was afgerond. Toen kwam één van die jongens plotseling naar me toe en zei: Je weet dat 10% voor jou is, hé? Ik zei dat ik niet begreep waar hij het over had, maar hij bleef volhouden. Kom op man, laat ons je helpen! Ik zei dat hij, als hij me wilde helpen, gewoon zijn werk moest doen en het project goed en op tijd moest afronden.? L. had ook ja kunnen zeggen. Dan was hij nu 11 miljoen pesos rijker geweest. Niet verkeerd voor een maandje werken?

Het is een zonnige middag in een welvarende stad ergens in Mexico. Ik ben te gast bij L. en zijn vrouw N. Zij is arts, hij heeft een zeer goede baan als projectmanager bij de deelstaatoverheid. Ze wonen in een mooi huisje in een gegoede buitenwijk van de stad, hebben een goede auto en hun kinderen gaan naar nette scholen. Een keurig middenklasse-gezin dus. Maar dat had volgens L. ook anders kunnen zijn. Hij grijnst: ?We zouden een vijf keer zo groot huis kunnen hebben, als ik zou willen. En vijf auto?s voor de deur. Als ik me een jaar of twee zou aansluiten bij de corrupte bende hier, zouden we schatrijk kunnen zijn.?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eén succes is géén succes in de drugsoorlog

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Jan-Albert Hootsen, freelance correspondent in Mexico voor verschillende Nederlandse media. Deze post verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Graffiti tegen drugs in Cucuta, Colombia (foto:flickr/Photocapy)

Groot nieuws, uit Colombia, een tijdje geleden. Een gecoördineerde actie van Colombiaanse en Mexicaanse politie met de het Amerikaanse anti-drugsagentschap DEA. Twee jaar werd eraan gewerkt, het resultaat mocht er zijn: 21 zware jongens (en meisjes) uit de Colombiaanse drugswereld werden opgepakt. Belangrijk aan het succes, was dat bij de opgepakte verdachten mensen zitten die volgens de autoriteiten directe banden hebben met de Mexicaanse kartels.

Zo werd een zekere Maria Patricia Rodríguez Monsalve opgepakt, die de tussenpersoon zou zijn tussen het machtige Sinaloa Kartel van Chapo Guzmán, en een twaalftal piloten die op zichzelf een kartel zouden vormen door vele tonnen cocaïne naar Mexico te vliegen.

21 verdachten, dat klinkt heel mooi, en het is in deze barre drugstijden zeker iets dat de gezamenlijke autoriteiten van de VS, Mexico en Colombia als een goed resultaat mogen presenteren. Maar hoe zwaar is deze klap daadwerkelijk voor de kartels? Twee jaar is er aan de operatie gewerkt. De verdachten werd minutieus gevolgd, hun bewegingen gedocumenteerd, telefoons werden afgeluisterd en (volgens de Colombiaanse krant El Tiempo) er zou zelfs sprake zijn van infiltratie. Geen half werk dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mexico: Levensgevaarlijk voor journalisten

[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Alexander Pleijter, als wetenschappelijk docent op het gebied van ?journalistiek en nieuwe media? verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen. Dit artikel verscheen eerder op zijn eigen weblog.[/i]

“Het is een rare paradox”, vertel Jan-Albert Hootsen aan de telefoon. “Mexico is een van de veiligste landen van Latijns Amerika, met een van de laagste moordcijfers. Maar voor journalisten is het totaal anders. Voor hen is Mexico na Somalië en Irak het gevaarlijkste land om te werken.”

Hootsen zegt zelf weinig te merken van het geweld tegen journalisten. ?Ik woon in Mexico City en daar is het veilig. Ik kan gewoon werken. Ik ben nu in het noorden en hier is het wèl gevaarlijk, want hier zijn de drugsbendes actief die zorgen voor dood en verderf.” Dat de schrik er daar in zit merkte hij zelf. “Er wonen twee neven van mijn vriendin in de buurt, maar ze willen niet dat ik op bezoek kom. Ze geven les en hebben kinderen van drugsdealers in hun klas. Ze zijn doodsbang dat ze aangevallen worden als ze met een journalist worden gezien die misschien schrijft over de durgskartels.?

Zelfcensuur

De vele moorden, martelingen en verdwijningen zorgen ervoor dat steeds minder Mexicaanse media het nog aandurven om te berichten over de drugskartels. ?Dat zijn er inmiddels nog maar één of twee. Verschillende kranten hebben op hun voorpagina aangekondigd dat ze niet meer publiceren over drugshandel, in de hoop dat hun journalisten dan niet lastig gevallen zullen worden door drugsbendes.?

Vorige Volgende