Closing Time | Vulcan Death Grip

https://www.youtube.com/watch?v=f2_dWSpDXJE ... spotten... spotten ze nou echt met alles wat Mooi en Waar is?! NU WEET IK HOE CHRISTENEN ZICH VOELDEN NA LIFE OF BRIAN! Ahum, goed, Vulcan Death Grip maakt dus een parodie op metal. Wat, naar het schijnt, niet iedereen door had indertijd. Het is een project uit de jaren tachtig van Ann Magnuson, die gister hier ook al voorbij kwam als frontvrouw van Bongwater. Als ik dit zo hoor eigenlijk zonde dat ze niet voor de echt metal is gaan maken, haar carrière is veelzijdig genoeg, en haar stem prima geschikt.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Mother

Dit nummer, met bijbehorende videoclip, roept toch behoorlijk wat vragen op. Wat wil Glenn Danzig nou? Dat die moeder haar kinderen uit zijn buurt houdt? Headbangen met de vader? Of toch iets anders, waar die schaarsgeklede moeders uit het clipje op lijken te wijzen? Maar wat doet die kip daar dan bij? Vragen, vragen…

Ik heb ergens gelezen dat het nummer eigenlijk een aanklacht is tegen de censuur op muziek door de Amerikaanse politiek, specifiek door de PMRC van mevrouw Gore. Daar hadden we het hier overigens ook al even over.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Accept

We blijven nog even in de oude 80’s rock en metal, waarbij nu aandacht is voor de Duitsers van Accept. En die hebben natuurlijk fantastische nummers zoals Metal Heart, Fast as a Shark en Son of a Bitch… maar als ik er dan toch één uit moet kiezen, dan moet het de stamper Balls to the Wall zijn. Het is niet heel technisch, niet loepzuiver (of accentloos) gezongen, maar op de één of andere manier toch gewoon ontzettend vet – iets met een combinatie van rauwe energie, een rebelse boodschap en het episch aandoende koortje ingebouwd in een verder recht-toe-recht-aan nummer? Hoe dan ook: als ik jullie was zou ik het eens luisteren.

Closing Time | When Death Calls

Een grootheid als Black Sabbath is natuurlijk wel vaker langsgekomen op Sargasso, maar deze live uitvoering van When death calls is dermate mooi dat nóg een keertje vast geen bezwaar is. Dit is overigens een versie tijdens een bijzonder live-optreden, in Moskou, kort nadat de USSR toegankelijk werd voor westerse artiesten. En een ander leuk weetje: de originele gitaarsolo werd ingespeeld door niemand minder dan Brian May.

Closing Time | Lord Goblin

Weer eentje in de categorie ‘dit moet je echt eens luisteren János!’. En ja, persoon in kwestie had (weer) gelijk, dit is inderdaad weer zeer de moeite waard om te luisteren. Het gaat om het debuutalbum van Lord Goblin, dus een wiki is er nog niet, maar meer informatie kunnen jullie hier vinden. Deel van de new wave of traditional heavy metal, dan weten jullie vast of het in je straatje past.

Closing Time | Oud Zeer

Deze wereld heeft meer vrolijkheid nodig. Maar de wereld is niet eerlijk, dus krijgen jullie Oud Zeer in plaats daarvan. En dat is helemaal niet erg, want Oud Zeer kan ook heel mooi zijn! Luister maar. Ik kan hier verder niet zoveel over vertellen, aangezien ik dit getipt kreeg maar zelf verder niet ken. Het gaat om een split-EP van de (relatief nieuwe?) Nederlandse bands Throwing Bricks en Ontaard, die hun thuisbasis hebben in dB’s in Utrecht. Waar je, geheel terzijde, heel prima kan eten voor een schappelijke prijs.

Closing Time | Archspire

‘Less is more’ is vaak een gore leugen. Zo zie ik het tenminste. Ik heb geen idee hoe de mannen van Archspire er naar kijken, maar als ik een gok moet doen, zou ik zeggen dat zij er waarschijnlijk ook niet zo van zijn, van dat less is more. Waarom? Klik op het driehoekje, zou ik zo zeggen. De Canadezen wonnen met de technische death metal van hun album Bleed the Future, waar ook dit pareltje Drone Corpse Aviator op te vinden is, meerdere prijzen. De sfeervolle beelden krijgen jullie er gratis bij.

Closing Time | Electric Callboy

Electro, samen met metalcore en Duitse rap en… eh… ja, whatever. Maakt allemaal niet uit mensen, de liedjes zijn heerlijk catchy, het clipje ziet er gelikt uit en zowel beeld als geluid lopen over van de referenties naar Sci-fi klassiekers. Gewoon luisteren en kijken dus RAAAAAVE ON!!!!!!

Wellicht kenden mensen dit gezelschap vroeger nog onder hun oude naam, want Electric Callboy heette vroeger Eskimo Callboy, maar ja, dat doen we dus niet meer, stigmatiserende namen. Mocht je je trouwens afvragen wat Elizabeth er van vindt (en je een diepgaande professionele analyse van de vocalen wil), bij deze:

Closing Time | Reliqa

Halleluja wat is dit goed! Een Australisch gezelschap, waarvan het debuutalbum als ik het goed heb slechts enkele dagen geleden uitkwam. Een muzikaal vakmanschap waar je steil van achteroverslaat. En als variant: in plaats van een mevrouw die fantastisch zingt en plotseling (ook fantastisch) begint te schreeuwen, hebben we nu een mevrouw die fantastisch zingt en opeens begint te rappen. Ik vind het allemaal prima. Supervet dit!

Closing Time | Enforced

We hadden het laatst over Gatecreeper, omdat dat één van de onvolprezen voorprogramma’s is op de Nederlandse editie van Sepulfest, de afscheidstour van Sepultura. Mocht dat ensemble jullie, de lezers, nog niet overtuigd hebben om kaarten te kopen voor dit unieke evenement*, wellicht dat Enforced jullie dan wel kan overhalen. Want een potje lompe, snoeiharde thrash, wie wordt daar nou niet blij van?

*nee, ik heb geen aandelen, ik wil gewoon het beste voor jullie!

Vorige Volgende