Closing Time | Tristania

https://www.youtube.com/watch?v=9QxcFQp0PRQ Ach... ik lees net dat Tristania uit elkaar is. Dat stemt me wat droevig. Hoewel ze daarna nooit helemaal zijn doorgebroken, hebben ze met Beyond the Veil wel één van de beste platen, zo niet de allerbeste plaat, afgeleverd in het ADMWEDGWAMHV- genre.* Het heeft alles: koren, niet twee (de traditionele 'beauty & the beast') zangers maar zelfs drie, prachtige melodieën maar ook intense agressie. Hoe goed andere bands in dit genre ook zijn, veelal overigens van eigen bodem: dit album draagt de kroon. Het is ook het laatste album waar gitarist, grunter en belangrijk songwriter Morten Veland bij betrokken was. Het is lastig zijn vertrek los te zien van het gegeven dat het absurd hoge niveau van Beyond the Veil daarna nooit meer aangetikt zou worden. Hoewel deze cover van Seigmen toch ook wel de moeite waard is: https://www.youtube.com/watch?v=J8Btyl3UAb8   *atmosferische death metal waarin een death grunt wordt afgewisseld met heldere vrouwenzang

Door: Foto: Ted (cc)

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Flotsam and Jetsam

Ook in deze tijd wordt er, gelukkig, nog fantastische thrash/speed metal gemaakt. Flotsam and Jetsam doet dat al een tijdje, en gaat mee sinds de vroege jaren tachtig. Bij de meeste mensen is de band wellicht vooral bekend omdat het de thuishaven was van Jason Newsted was, voordat hij naar Metallica vertrok, maar dat is inmiddels ook alweer 25 jaar geleden. “Blood in the Water” is het titelnummer van hun laatste cd, en dit is gewoon heel erg goed.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Row Row

Gierende gitaren, beukende drums – maar er is ook soul en een (min of meer) interessante tekst.
Dit is vast geen doorsnee metal, maar wat weet ik ervan. Lekker is het wel: Zeal & Ardor.

 

Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Now Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
Now Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in salt and stone
Take my name (You ain’t ever get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Take my name (You’re never gonna get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
We are are the last of the legion!
The last of the bastion!
We are the best of the bastards!
Enslaved to none! I lost it all!
Row, row Row you fool!
Row row Row you fool!
Row Row you’re never gonna go

 

 

Closing Time | Resurrection

Degelijk. Dat is denk ik de beste omschrijving voor Resurrection. De band kwam mee met de golf death metal uit Florida uit het begin van de jaren 90. Echt doorgebroken is de band nooit, de originaliteitsprijs is ook nooit gewonnen, maar dat hoeft ook niet. Soms wil je gewoon traditionele, beukende death metal die alle ingrediënten heeft die het genre leuk maken (geschreeuw, gebeuk, lekkere solo, art van Dan Seagrave op de cover) en verder niet te veel nadenken.

Closing Time | Glacier

“Mocht je nog albums kunnen gebruiken om over te bloggen, dan heb ik nog een pareltje voor je. Met als uitschieter het laatste nummer op het album, The Temple And The Tomb. Fantastisch album. Zijn er weinig die ik zo vaak in de repeat heb.”

Nou ja, eh, prima hoor. Glacier, dus. Inderdaad erg lekkere traditionele heavy metal, een beetje in deze stijl. Nice.

Closing Time | All For Nothing

Dat deuntje laatst over 2 minuten haat gaf me aanleiding om nog eens te kijken wat de Nederlandse hardcore scene te bieden heeft. Want al komt er hier af en toe wat langs, heel goed op mijn netvlies heb ik het niet. Maar via de 2 minuten haat kwam ik dus bij All For Nothing, en wat een feest is dat! Lekker agressief, twee zangers die lekker met elkaar contrasteren (boos en heel boos – maak zelf maar uit wie wie is), en heerlijk melodieus gitaarwerk. Want laten we wel wezen, hardcore is het leukst als het wat metalinvloeden heeft die wat melodie en/of gitaarsolo’s toevoegen aan al het geweld.

Closing Time | Can’t Fit Her Limbs In The Fridge

Het is zondagavond en tijd voor een gedicht. In deze roerige en soms gewelddadige  tijden is er behoefte aan een rustpunt, aan welgekozen woorden over een voorbije liefdesrelatie bijvoorbeeld. Even niet dat schreeuwerige gedoe met drumkabaal en gierende gitaren, maar alleen de tekst.

Wilt u toch even het origineel van Can’t Fit Her Limbs In The Fridge van Gorerotted horen? Dat kan hieronder.

 

Closing Time | Kull

Kull is een relatief nieuwe band. Hun debutalbum Exile stamt uit 2019, en bevat een heerlijk eclectische mix van epische filmmuziek, metal, melodieën en ingesproken teksten. Het geeft een vrij uniek geluid, al heeft het ergens wel in de verte wat weg van de meer epische (lees: niet lolbroekerige) nummers van Alestorm, zoals die in de hyperlink, en de oude Turisas.

Maar: tegelijkertijd is het ook helemaal niet zo’n nieuwe band, want Kull is een doorstart van het machtige Bal-Sagoth, maar dan met een andere zanger. Maar Bal-Sagoth verdient meer liefde en aandacht dan een korte mention in een Closing Time, dus die houden jullie van me tegoed. Voor nu: geniet vooral van Kull, en laten we hopen dat er potverdorie snel een nieuw album uit komt want 3 jaar is toch aardig lang.

Closing Time | Drapery Falls

Metal of symfo, of gewoon allebei?

Klassiek stuk van Opeth in de traditie van de lange composities van de rockbands uit de jaren zeventig. Af en toe wat ruiger, moet kunnen. Oh, en let op t-shirts. Ken uw klassieken.

Closing Time | Tower

Fuckin’ heavy metal. Meer of minder kan, of wil, ik er niet van maken. Tower is een relatief jonge band, die zich laat inspireren door oude hardrock en metal uit de eind 70’s en vroege 80’s, en dat doet met toewijding, passie en muzikaal vakmanschap. Dat is meer mensen opgevallen, blijkt uit de uitermate lovende recensies. En mochten mensen nieuwsgierig zijn naar hoe het er uitziet met een clipje er bij, nou, zo dus:

Vorige Volgende