Israël gebruikt Joden als mondiaal menselijk schild

Er zijn weinig staten die zich zó effectief hebben ingegraven in het morele krediet van een menselijke tragedie - de herinnering aan de Holocaust  - als Israël. De Israëlische regering, die zichzelf nadrukkelijk de Joodse staat noemt, bedient zich inmiddels van een strategie van morele chantage: elke kritiek op het land wordt routinematig herschikt tot een aanval op “de Joden” als geheel. Het is een retorische truc die tegelijk doorzichtig en bijzonder effectief is. Want laten we wel wezen: wie in de politiek durft er nog iets te zeggen als het verwijt “antisemitisme” als een zwaard van Damocles boven ieder debat hangt? Wanneer elk protest tegen een bezetting, tegen kolonisten, tegen de machtsstructuur, automatisch wordt omgebogen tot een verdenking van Jodenhaat, dan verandert het publieke debat in een mijnenveld. En dat is precies de bedoeling. In deze opzet, en ja, ik noem het met opzet een opzet, fungeert de wereldwijde Joodse gemeenschap als een menselijk schild. Maar niet in de letterlijke betekenis waarin kinderen voor tanks worden gezet. Hier gaat het juist om het welbevinden, de veiligheid, de collectieve waardigheid van Joden overal ter wereld, die permanent als morele afweer worden ingezet. Kritiek op Israël? Dan speel je met vuur, dan riskeer je hun lichamelijk, psychisch en maatschappelijk welzijn. Het is een pervers soort immunisering. De ironie is schrijnend: een staat die zegt de Joden te beschermen, misbruikt juist het diepste collectieve trauma - de Holocaust - als strategisch kapitaal. Alsof het lijden van generaties als een soort krediet mag worden geïnd wanneer het Israël politiek uitkomt. Dit doet onrecht aan de diversiteit van Joodse stemmen, aan alle seculiere en kritische Joden die zich juist verzetten tegen het idee dat hun identiteit automatisch gelijkstaat aan onvoorwaardelijke solidariteit met een regering die deze genocide mogelijk maakt. En met het risico zelf een antisemiet genoemd te worden - en dat is precies waarom het juist gezegd moet worden: daarmee gebruikt Israël Joden wereldwijd als moreel pantser, als schild dat niet zozeer de misdaden zelf beschermt, maar vooral het comfort en het morele gezag waarmee die misdaden buiten schot blijven. Maar dat morele kapitaal is niet oneindig. Sterker nog: we zien nu al dat dit pantser flink begint te scheuren. De beschuldigingen verstommen niet meer, de vanzelfsprekende sympathie brokkelt af. En als de staat Israël zichzelf voortdurend vereenzelvigt met alle Joden, is dat gevaarlijk voor Joden overal ter wereld. Uiteindelijk is de wrangste conclusie misschien wel dat door de voortdurende samensmelting van Joodse identiteit met de politieke belangen van de staat Israël, juist het antisemitisme dat men zegt te bestrijden opnieuw wordt aangewakkerd.

Door: Foto: Ahmed Abu Hameeda on Unsplash
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Menselijk schild: een Israelisch voorrecht

, door

jonge palestijn vastgebonden op israelische jeepTerwijl oorlogsmisdaden van Palestijnse strijders worden benadrukt, negeert de Tweede Kamer structureel Israëlische oorlogsmisdaden. De kwestie van het gebruik van menselijke schilden tijdens de Gaza-oorlog maakt dat pijnlijk duidelijk. Deze vooringenomenheid staat een koele analyse van de feiten en daarmee een onpartijdige benadering van het slepende conflict in de weg.

Van 27 december 2008 tot 18 januari 2009 vond operatie Cast Lead plaats. Het Israëlische leger bombardeerde de Gazastrook en viel die daarna binnen. Hierdoor kwamen ongeveer 1400 Palestijnen om het leven, in meerderheid burgers. Aan Israëlische zijde kwamen dertien mensen om, onder wie drie burgers. Israëlische politici en officieren beschuldigden Hamas ervan veelvuldig Palestijnen als menselijk schild in te zetten – de oorlogsmisdaad waarbij burgers gedwongen een fysieke bescherming vormen voor militaire doelen. Daarom zouden er zoveel burgers zijn omgekomen.

Vooral Israël gebruikt menselijke schilden.

Onafhankelijke rapporten vertellen echter een heel ander verhaal. Onderzoek van Amnesty International wijst bijvoorbeeld uit dat ‘contrary to repeated allegations by Israeli officials of the use of human shields, Amnesty International found no evidence that Hamas or other Palestinian fighters directed the movement of civilians to shield military objectives from attacks.’ Grofweg hetzelfde concludeert het rapport van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, beter bekend als het Goldstone-rapport. Human Rights Watch vond wel aanwijzingen voor misbruik van burgers. De NGO houdt het erop dat Palestijnse strijders twee keer raketten afvuurden nabij burgerdoelen met de intentie dat Israël niet terug zou slaan, wat neerkomt op het gebruik van menselijke schilden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.