Demonstreren doe je niet alleen voor vandaag, maar vooral ook voor morgen

Hoe een peiling van RTL eigenlijk bewijst dat de acties van XR werken, ondanks dat het publiek massaal tegen is. Een te verwachten, maar toch interessante peiling bij RTL: 80% keurt de A12-acties van Extinction Rebellion af. En dat zien we vaker. Of je nu een gewone protestmars organiseert, bij een intocht gaat demonstreren tegen Zwarte Piet, jezelf zonder schade toe te brengen aan een schilderij plakt of een snelweg blokkeert, grote kans dat 'de gemiddelde Nederlander' je actie afkeurt. Peiling na peiling laat zien dat mensen het dan misschien wel eens zeggen te zijn met je doel, maar dat ze weinig op hebben met je methode. Wat de methode dan wel zou moeten zijn blijft meestal onbekend. Nou ja, je mag op een veldje gaan staan, zolang men maar geen last van je heeft. Het is treurig, maar de meeste mensen geven de voorkeur aan rust, ook al houdt die rust onrecht in stand. Vooral als ze zelf niet door dat onrecht worden geraakt. Vaak wordt gezegd dat je met je protest de oplossing zelfs verder uit beeld brengt. De mensen hebben zo'n hekel aan wat je doet dat ze tegen maatregelen om het klimaat te redden worden. Of tegen mensenrechten. Hoe dat perverse mechanisme precies werkt weet ik niet, maar niet de minsten claimen het. Michael Mann, de persoon die klimaatverandering met zijn onderzoek op de kaart zette, deed een studie en concludeerde dat jezelf vastplakken aan een schilderij het draagvlak voor klimaatmaatregelen vermindert. Maar zulke conclusies zijn kortzichtig: Mann had hetzelfde onderzoekje kunnen doen in de jaren 60 in de VS en tot een gelijksoortig oordeel kunnen komen: bijna twee derde van de mensen keurde Martin Luther King en zijn de methodes af. Hij had dus beter kunnen stoppen met zijn marsen. Kick Out Zwarte Piet? Kom op zeg, niet protesteren waar kinderen bij zijn! Dat keurt de meerderheid van Nederland af. Het brengt je alleen maar verder weg van je doel. Gek, tegenwoordig lijken we anders te kijken naar die laatste twee bewegingen en hun demonstraties, alsof er tóch iets veranderd is in de publieke opinie, ondanks dat de methodes werden afgekeurd. Over King hoeven we het denk ik niet te hebben, en KOZP kreeg in een paar jaar tijd voor elkaar waar anderen al decennia mee bezig waren. Met demonstraties die schuurden. Veel mensen zijn het misschien nog steeds oneens met de methode, maar steun waar de beweging voor staat is enorm toegenomen. En juist dat maakt de in de opening genoemde opiniepeiling interessant. Want er wordt nog iets gvraagd, namelijk of de overheid moet stoppen met fossiele subsidies. En daarmee is 70% van de respondenten het eens. Vreemd. Dus een heel groot deel van de mensen is het niet eens met de actiemethodes, maar een bijna even groot deel is het toch eens met de eis van de groep: het stoppen van fossiele subsidies. RTL behandelt het als twee los van elkaar staande fenomenen, maar dat zijn het natuurlijk niet. Want hadden die mensen die het eens zijn met de eis maar niet met de methode ooit gehoord van 'fossiele subsidies' zonder dat de mensen van XR zich aan die snelweg hadden geplakt? Natuurlijk niet. En zo ja, hadden ze zich er dan een sterke mening over gevormd? Ook onwaarschijnlijk. En dat is wat je bereikt met schurende acties, met ontregeling. Brede aandacht voor je probleem, zodat mensen er over na gaan denken. En dat keer op keer, want niet iedereen laat zich de eerste keer overtuigen. Of de tweede of derde keer. Maar dat ze elke keer geconfronteerd worden met het probleem is al winst. En daarbij blijkt dat mensen het niet leuk hoeven te vinden wat je doet om tóch van gedachten te veranderen. Misschien hebben ze zelfs daarna nog een hekel aan je. Who cares. Dus blokkeer die weg, plak je aan dat schilderij. Doe dat keer op keer, want het werkt. Demonstreren doe je niet alleen voor vandaag, maar vooral ook voor morgen. En morgen kan wel wat hulp gebruiken.

Door: Foto: via Extintion Rebellion (fair use) copyright ok. Gecheckt 16-02-2023
Foto: National Park Service (cc)

Racisme, klassenstrijd en geloof

RECENSIE - In 1931 werden negen zwarte Amerikaanse jongens van 13-20 jaar in Alabama aangeklaagd voor verkrachting van twee witte vrouwen. De jongens zaten, op zoek naar werk, in een trein en kregen ruzie met een groep witte jongeren die zwarten het recht ontzegden om met de trein te reizen maar vervolgens door hen uit de trein werden gegooid. Ze schakelden de politie in die nogal willekeurig negen zwarte jongens arresteerde. De vrouwen beschuldigden hen van verkrachting, wat nooit werd bewezen. Op de 13-jarige na, die levenslang kreeg, werden alle jongens in eerste instantie ter dood veroordeeld. De rechtszaak met een geheel witte jury, is een voorbeeld geworden van racistische rechtspraak in het zuiden van de VS. Uiteindelijk is de doodstraf niet uitgevoerd. De Scottsboro Boys zaten wel verschillende gevangenisstraffen uit. De wereldwijde aandacht voor het proces heeft een schat aan literatuur, films en muziek opgeleverd.

De geschiedenis van de Scottsboro Boys wordt in het boek Voor elkaar met elkaar: Black Lives Matter van Chris Beuker beschreven aan de hand van de acties van de moeder van twee van hen, Ada Wright. Zij heeft zich onvermoeibaar ingezet voor haar zonen Andy en Roy. Ada kreeg daarbij de steun van de Amerikaanse Communistische Partij en de internationale communistische beweging. Ze maakte in het kader van de solidariteitsbeweging van de Internationale Rode Hulp een tour door Europa en bezocht in 1932 ook Amsterdam, Delft en Friesland. In de Diamantbeurs in Amsterdam zei ze volgens De Tribune ‘onder grote bijval’: door te vechten voor de Scottsboro-jongens vecht je tegelijkertijd voor de bevrijding van alle werkers, blanken en zwarten. In dezelfde geest had ook Anton de Kom over de zaak geschreven in Links Richten in een fragment uit zijn nog te verschijnen boek Wij slaven van Suriname. Beuker constateert dat een passage waarin De Kom zich tot de Nederlandse arbeiders richt opvallend genoeg niet is opgenomen in de uiteindelijk in Nederland gepubliceerde versie van zijn boek: ‘en gij Nederlandse proletariërs (…) gij die de schuld niet deelt der overheerschers omdat gijzelve overheerscht werd, gij zult de voorvechters van onzevrijheid met ons liefhebben en hun beeltenis zal meegedragen worden in Uw stoeten naast die van Lenin op de dag dat de groote afrekening met het kapitalisme zal plaatsvinden.’

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Kim Weston – Lift Every Voice And Sing

Op 4 Juli vierde de Verenigde Staten Onafhankelijkheidsdag. Zoals altijd ging dit gepaard met veel vlagvertoon en het zingen van het nationale volkslied The Star-Spangled Banner. Dit jaar, meer dan voorgaande jaren, was er in de aanloop naar Onafhankelijkheidsdag meer aandacht voor “the Black national anthem” Lift every voice and sing. Zelfs de National Football League (NFL) mengde zich in de discussie door aan te kondigen dat in de eerste spelronde van de competitie Lift every voice and sing wordt gezongen voorafgaande aan het nationale volkslied. Of het de NFL menens is of slechts een schaamlap voor de racistische wijze waarop Colin Kaepernick en anderen spelers  die knielden tijdens het spelen van het volkslied werden behandeld valt nog te bezien.

Foto: Digital Collections, UIC Library (cc)

King Day tegen racisme in de VS

ELDERS - Niks geen blue Monday afgelopen week, maar Martin Luther King, Jr. Day in de Verenigde Staten. De dag dat overheidsinstanties -inclusief scholen- de deuren sluiten en mensen stil staan bij waar King Jr voor stond: geweldloze strijd tegen rassendiscriminatie. Het heeft een tijd geduurd sinds de eerste viering in 1986 tot alle vijftig staten King Day officieel vierden, maar sinds 2000 is het echt een nationale feestdag.

Desondanks besloten sommige staten scholen gewoon te openen op de officiële feestdag. Tijdens de sneeuwstorm eerder dit jaar moesten scholen dicht blijven. Dat wordt nu deels goedgemaakt door op King Day open te gaan, tot groot ongenoegen van voorvechters van burgerrechten. De State Representative van South Carolina John R. King zei:

I think it’s blatant. I think it’s disrespectful. As the only African-American legislator in my area, it’s a slap in my face and in the faces of people who look like me.

Maar scholen die open gingen op King Day wierpen tegen:

“There’s no intention on our part to dishonor Martin Luther King in any way,” said a district spokeswoman, Elaine Baker. She said that even black families had contacted the district to support the move and that Dr. King would not have had a problem with students learning on his holiday.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Geschiedvervalsing

ELDERS - Vorige week woensdag was het precies vijftig jaar geleden dat Martin Luther King als onderdeel van de March on Washington for Jobs and Freedom zijn beroemde ‘I Have a Dream’- toespraak hield.

Rechtse auteurs en columnisten in de VS waren er als de kippen bij om de erfenis van King als de hunne te claimen. Het feit dat ‘communist‘ en peacenik King tijdens zijn leven vooral met zelfbenoemde conservatieven te maken had via opgehitste politiehonden en billy clubs wordt daarbij gemakshalve vergeten – of simpelweg genegeerd.

De geschiedenis is er immers niet om van te leren (of zelfs maar om zo accuraat mogelijk weer te geven), maar om alsnog het morele gelijk aan je zijde te krijgen. En dus staat het conservatieven vrij om achteraf te bepalen welke van Kings standpunten tot zijn ‘ware’ erfenis behoren, aldus een commentaar in het gezaghebbende conservatieve tijdschrift National Review:

On anniversaries like this one, left-wingers sometimes lament that King is not remembered in full. They say that he was hostile to capitalism and to the Vietnam War. It is a historically accurate point, and it is a historically irrelevant point. King is a national hero because of the American ideals he championed and brought much closer to realization.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

NRC zit fout, ‘Selma’ wel eerlijk over LBJ

In zijn verder positieve bespreking van de film Selma in de NRC van afgelopen woensdag (betaalmuur) echoot recensent André Waardenburg de kritiek die erover in de Amerikaanse media rondzong:

[D]e film doet alsof Johnson de Voting Rights Act opzettelijk traineert, in werkelijkheid was dit niet zo en konden King en Johnson het vrij goed met elkaar vinden.

In diezelfde NRC herhaalt ook filmredacteur Coen van Zwol in het stuk Waargebeurd, maar toch zeker niet zo? (betaalmuur) deze kritiek:

Wilders vergelijkt zichzelf met Martin Luther King

Want, o mijn God, wat heeft het Tweede Kamerlid te lijden van stelselmatige achterstelling en onderdrukking:

In mijn strijd voor vrijheid en tegen de islamisering van Nederland zal ik me nooit door iemand de mond laten snoeren. Tegen geen enkele prijs en door niemand, wat de gevolgen ook moge zijn.

Om in de woorden van Martin Luther King te spreken:

“I close by saying there is nothing greater in all the world than freedom. It`s worth going to jail for. It`s worth losing a
job for. It`s worth dying for.”

Om hiervoor genoemde redenen ga ik ervan uit dat het Openbaar Ministerie zal besluiten mij niet te vervolgen. Ieder ander besluit kan niet anders worden uitgelegd dan politiek gemotiveerd.

Met deze brief probeerde de FBI MLK tot zelfmoord/opstappen te bewegen

King,

In view of your low grade, abnormal personal behavoir [sic] I will not dignify your name with either a Mr. or a Reverend or a Dr.

Dr. Martin Luther King Jr. heeft veel mensen geïnspireerd met zijn beroemde “I Have a Dream”-toespraak van 28 augustus 1963. Zo inspireerde hij de FBI er bijvoorbeeld mee om hem twee dagen later als “the most dangerous Negro” van de Verenigde Staten te bestempelen en een uitgebreid onderzoek naar hem te starten, dat onder meer het afluisteren van zijn telefoon en het plaatsen van microfoons in zijn hotelkamers omvatte. Wat de FBI hoopte aan te treffen waren banden met communisten, wat ze in plaats daarvan vonden waren bewijzen voor buitenechtelijke affaires – doorgaans niet de meest gunstige reclame voor een dominee en leider die het van zijn moreel gezag moet hebben.

Een opgeschoonde Mandela

…wordt op dit moment door veel van zijn voormalige vijanden toegejuicht:

Those who suffered under apartheid, the exiles, those who were active in solidarity overseas: all will have their memories […] But sadly, they have to share a stage with the official voices of commemoration: politicians and others who cared little for the ANC or who actively opposed it. In the UK it is sickening to hear eulogies from the braying Tories, the Bullingdon-club types and ex-members of the Federation of Conservative Students who sang “hang Nelson Mandela” in the 1980s. No doubt, in the US, there will be some prominent Reaganites who utter similar word of appreciation.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende