Italië verplicht coronapas op het werk

In Italië moet iedereen vanaf vandaag op de werkplek een coronapas kunnen laten zien met een vaccinatiebewijs, negatieve test of bewijs van herstel. Zonder coronapas riskeer je een boete tussen 600 en 1500 euro. Je kunt niet ontslagen worden, maar de werkgever mag je loon wel inhouden zo lang je niet werkt. Werkgevers riskeren ook een boete als ze hun personeel niet controleren op de 'groene pas'. De werkgeversorganisatie Confindustria staat achter de maatregel in de hoop op een snel herstel van de economie. De vakbonden zijn sceptisch en verwachten meer van een algemene vaccinatieplicht. Havenarbeiders in Triëst die voor een groot deel niet gevaccineerd zijn hebben gedreigd de haven stil te leggen als de maatregel niet ingetrokken wordt. Verwacht wordt dat andere havens zullen volgen. Om een chaos in de voedselvoorziening te voorkomen heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken de mogelijkheid geopperd dat werkgevers van cruciale bedrijven hun werknemers een gratis test zouden kunnen aanbieden. De minister van Arbeid, Andrea Orlando, is het daar niet mee eens omdat hij bang is dat dit de prikkel wegneemt om zich te laten vaccineren. Dat was kennelijk een van de motieven van de regering om deze vergaande maatregel te nemen. Italië is al vanaf het begin buitensporig getroffen door de pandemie met meer dan 130.000 doden. De regering wil nieuwe lockdownmaatregelen die de economie ernstig aantasten voorkomen. Ondanks dat meer dan 85% van de Italianen van 12 jaar en ouder minstens één keer is gevaccineerd zouden er nog 2,5 miljoen werknemers ongevaccineerd naar hun werk gaan. Fascisten op straat Afgelopen zaterdag demonstreerden zo'n tienduizend tegenstanders van de coronapas in Rome. Het protest ontaardde in gewelddadigheden van demonstranten die het gebouw van de vakcentrale CGIL binnendrongen en daar vernielingen aanrichtten. Het geweld werd geïnitieerd door leden van de fascistische partij Forza Nuova. De demonstranten molesteerden een ambulance en verwondden vier verplegers. Ze probeerden ook het kantoor van premier Draghi te bereiken. Hun leider Roberto Fiore is gearresteerd. Maandag bezocht premier Mario Draghi CGIL om in eigen persoon de schade op te nemen en zijn solidariteit te tonen. Hij beloofde de ontmanteling van alle fascistische groeperingen opnieuw ter discussie te stellen. De vakbonden hebben voor morgen een demonstratie aangekondigd onder de titel “Mai più fascismi” (nooit meer fascisme). Forza Nuova is een openlijk fascistische partij die niet in het parlement is vertegenwoordigd en banden heeft met Britse, Poolse en Russische fascisten. Het is precies honderd jaar geleden dat de fascisten onder leiding van Mussolini een aanval deden op de Italiaanse vakbonden, een inleiding op de machtsovername in 1922. Nu de fascisten weer op straat zijn, schrijft de linkse krant Il Manifesto, moet de regering in actie komen. Dat vereist volgens de krant ook een standpunt van het rechterdeel van de Italiaanse politiek: de Fratelli d'Italia onder leiding van Giorgia Meloni, een kleine partij met 32 zetels in het parlement. En Matteo Salvini's Lega, nog steeds coalitiepartner in de brede regering-Draghi. Il manifesto roept de regering op te bewijzen dat deze nationale coalitie ook een anti-fascistische coalitie is. Lokale verkiezingen Draghi doet het goed met zijn coalitieregering bestaande uit Lega, Vijfsterrenbeweging en Democratische Partij. Hij is nog steeds populair als onafhankelijke regeringsleider. De centrum-linkse Democratische Partij won twee weken geleden in de eerste ronde van de gemeenteraadsverkiezingen in verschillende grote steden. In Rome maakt Roberto Gualtieri dit weekend een goede kans om in de tweede ronde zijn rechtse concurrent Enrico Michetti te verslaan. Hij lost dan Virginia Raggi af, de weinig populaire burgemeester van de Vijfsterrenbeweging. Deze partij staat er van de coalitiepartners het slechtst voor. In Turijn kwam M5Stelle niet verder dan 10%, in Milaan behaalde de partij 3%. Daar won de groene burgemeester Guiseppe Sala met 58% een tweede termijn. Naast het succes van links is er ook de groei aan de extreemrechtse kant bij de Fratelli d'Italia. Onder leiding van Meloni is de oppositiepartij van 4 procent bij de parlementsverkiezingen in 2018 gestegen naar 20 procent in de peilingen nu. In Rome won een kleindochter van Mussolini met overmacht een raadszetel voor de Broeders. Ze werd herkozen met 8200 stemmen (tegen 667 bij de vorige verkiezingen), het hoogste aantal van alle kandidaten. Het verloop van het protest tegen de coronamaatregelen zal uitwijzen hoe ver de fascisten in Italië honderd jaar na Mussolini kunnen komen. Zaterdag worden nieuwe clashes verwacht.

Foto: De fabeltjeskrant copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

The Economist of de Fabeltjeskrant?

Door een Waanlink op Sargasso werd ik geattendeerd op dit artikel van het blad The Economist met de titel “Mario battles the Wutsparer”: Mario (Draghi) vecht tegen de spaarwoede van Duitsers en Nederlanders. Het artikel is een perfecte illustratie van de oorzaak van de eurocrisis: niet omdat het de oorzaak van de crisis uitlegt – wat je van een gerenommeerd blad als The Economist zou verwachten – maar omdat het de oorzaak ervan demonstreert. (*)

In het stuk wordt uitgelegd dat de lage rente nadelig is voor Nederlanders en Duitsers omdat zij meer sparen dan burgers in andere landen: wie geld op de bank zet krijgt bijna geen rente meer. Dit komt echter juist wel goed uit voor Zuid-Europa, dat niet spaart maar leent: nog nooit was geld lenen zo goedkoop. Volgens Pieter Omtzigt moeten Nederlandse spaarders en pensioenfondsen boeten voor de schuldenlast van Zuid-Europa.

Draghi staat echter voor een dilemma: moet hij de rente verhogen om de spaarders te helpen? Volgens The Economist zou verhoging van de rente juist een ramp zijn. Zuid-Europese regeringen moeten dan nog harder bezuinigen. Renteverhoging zal vrijwel zeker een recessie veroorzaken.

Een kwestie van psychologie?

Waarom sparen Nederlands en Duitsers zoveel? The Economist heeft geen antwoord, zij constateert alleen dat het zo is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: European Parliament (cc)

Eurocrisis in 2012: een goed jaar

ANALYSE - Er lijkt eindelijk een beetje rust te komen op de financiële markten. Daarom krabbelen Merkel en Hollande terug als het gaat om de ‘roadmap’ naar een verbeterde EMU, betoogt Jan Werts. Maar in 2012 is er heel wat bereikt om de crisis te beslechten. 

December zou de ‘top van de waarheid’ worden. Inzet was de ambitieuze ‘roadmap’ (Council document, 15632/12 website European Council) naar een verbeterde EMU. Maar al aan de vooravond van de bijeenkomst meldden Franse en Duitse kranten dat de discussie op de lange baan was geschoven. Na de Europese verkiezingen van juni 2014 heropent zich dat debat ten volle, zo is de bedoeling. Het nieuwe jaar moet leren of de rust op de financiële markten aanhoudt, zodat zo’n langdurig uitstel kan.

Kanselier Angela Merkel kan het met Bondsdagverkiezingen in de komende herfst niet maken behalve miljarden voor Griekenland ook nog Duitse soevereiniteit naar Brussel over te dragen. President François Hollande zit van zijn kant niet verlegen om een Europese Politieke Unie zodra die soevereiniteitsverlies meebrengt. Daarom waren Merkel en Hollande het vlak voor de Europese Raad in een half uur eens over uitstel van de operatie ‘Echte EMU’.

Toch is dit een sensationele ontwikkeling. Het was namelijk juist Merkel die in de loop van 2012 meermalen sterk aandrong op de ‘Echte EMU’ waar ze nu dan ineens voorlopig vanaf ziet. Van de beoogde Economische Unie, de Begrotingsunie, de Politieke Unie en de Bankenunie staat alleen de laatste nog op de agenda.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.