Staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid & Justitie - ik blijf het een Orwelliaanse naam vinden - wil dat TBS'ers die tijdens verlof proberen te ontsnappen, een strafbaar feit plegen tijdens verlof of zich aan begeleiding onttrekken minimaal een jaar geen verlof meer krijgen. Er zijn tot nu toe dit jaar 31 TBS'ers die in deze categorie vallen, tegen 24 vorig jaar. Geen nieuwsrubriek meldt op hoeveel verloven dat in totaal is en of het vooral om een dagje te laat terug zijn ging of tijdens verlof verkrachten en moorden. Strafpunten voor de Nederlandse journalistiek.
De beruchte mantelzorgboete (voordeurdelersheffing voor degenen die zorgbehoevende vader of moeder in huis nemen) gaat van uitstel naar afstel.
Het demissionaire kabinet repareert iets dat gelukkig net niet de kans heeft gekregen iets kapot te maken. Rutte zal het nu niet in zijn hoofd halen excuses aan te bieden voor het schrappen van dit plannetje.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Krijgen lilliputters een kleinemensenkorting bij de KLM, als ze met z?n tweeën in één stoel passen? En moeten zwangere vrouwen extra betalen? Nee, natuurlijk niet. Dat bewijst dat hier sprake is van discriminatie“
SP-kamerlid Roemer, zelf ook een paar kilo te veel, reageert op de Obesitaks die de KLM in wil voeren op haar vluchten. De regeling houdt in dat mensen die niet meer in een stoel passen als de leuningen naar beneden geklapt zijn moeten gaan betalen voor een tweede stoel.
De voorbeelden die Roemer aanhaalt zijn bespottelijk. Lilliputters zijn over het algemeen niet veel minder breed dan andere mensen en zwangeren worden vooral dikker naar voren in plaats van zijwaarts. Daarbij mag de laatste groep aan het eind van de zwangerschap, als ze het “dikst” zijn, toch al niet meer vliegen.
Op basis van deze twee grappen plakt hij het etiket “discriminatie” op de maatregel. Discriminatie betekent dacht ik nog altijd dat gelijke gevallen niet gelijk behandeld worden, en het lijkt mij evident dat het hier niet gaat om gelijke gevallen. Iedereen die wel eens naast zo’n vetklep in het vliegtuig heeft gezeten (of in de trein) zal dat beamen.
Je kan de beschuldiging net zo makkelijk omdraaien. Waarom heeft een dik persoon recht op een extra stoel en ik niet? Discriminatie! En waarom zou iemand van 2 meter 20 dan wél moeten bijbetalen voor een plek met meer beenruimte? Discriminatie!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.