QdJ – De olympische gedachte verkwanseld

"De medaillespiegel is de spiegel van onze eigen ziel geworden. No time for losers. Neem de softbalsters. Tot zwarte schapen uitgeroepen door de vaderlandse pers (ook door een columnist van deze krant), omdat ze na afloop van hun verloren toernooi het lef hadden om te roepen dat ze ook veel lol hadden gehad in China. Bij hun verbale executie werd gemakshalve even vergeten dat de dames al bij voorbaat kansloos waren in dit toernooi. Maar dan nog. Het ergste is dat 'wij', Nederlanders, bezig zijn de olympische gedachte te verkwanselen. Vroeger beschimpten we Amerikanen, Oostblokkers en Duitsers, omdat die duidelijk maakten alleen naar de Spelen te komen om te winnen. Nu doen we net zo hard mee." Aldus Paul van Gageldonk, redacteur van het Limburgs dagblad in zijn eigen krant. Over de terreur van de journalistiek in Peking die de nationale hysterie hekelt die aan het ontstaan is dankzij de NOS. Haar verslaggevers zouden op zoek zijn naar emotionele senstatie en atleten en atletes daarvoor zo doorzagen dat in ieder geval van Gageldonk er misselijk van wordt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.