Voor Ecuador is het de tweede keer dat ze deelnemen aan een WK voetbal. De primeur was vier jaar geleden in Japan en Zuid-Korea waar ze in de eerste ronde uitgeschakeld werden maar toch nog de nationale eer wisten te redden door ten minste een overwinning te behalen op Kroatië. Deze keer wordt er zelfs stilletjes gehoopt dat ze iets verder zullen komen. Men gaat ervan uit dat Duitsland zich zowiezo kwalificeert maar met tegenstanders als Polen en Costa Rica zou het mogelijk moeten zijn tot de tweede ronde door te dringen aangezien beiden elftallen ongeveer gelijk zijn aan Ecuador en een wisselvallige voorbereiding achter de rug hebben.
In elk land dat deelneemt aan het WK voetbal zal er waarschijnlijk veel aandacht besteed worden aan het opkomende event maar in Ecuador staan de kranten bol van welk nieuws dan ook en op tv gaat er geen minuut voorbij dat er over het WK gepraat wordt. Sterker nog, de drie tv-kanalen die gezamelijk de rechten voor de uitzendingen bemachtigd hebben (geen enkel kanaal heeft voldoende geld om de rechten te kopen, ze moeten allianties sluiten met andere), melken elke futiliteit uit tot op het bot. Ze weten van gekkigheid niet meer wat nog te vertellen en daarom worden zelfs de levens van de scheidsrechters binnenstebuiten gekeerd: waar ze wonen, of ze getrouwd zijn en kinderen hebben, of ze hun ballen scheren, etc. Aangezien de rechten voor de uitzendingen zo ongelovelijk belangrijk zijn voor de kijkcijfers, wordt elk onnozel nieuws al maandenlang gepresenteerd door drie voetbalpresentatoren van verschillende kanalen die elkaar niet kunnen zien of luchten hetgeen zeer amusante ruzies tussen de presentatoren onderling oplevert, zonder enige schaamte live uitgezonden op nationale tv.
