Conclusies FAO studie voedselprijzen niet eenvoudig

China en India consumeerden de laatste jaren minder graan, het is de vraag naar (graan voor) biobrandstof in het Westen die juist enorm toenam. Dit is één van de observaties die een high-level expertpanel van de Wereldvoedselorganisatie (FAO) deed in haar onderzoek naar voedselprijzen. De wereldwijde voedselcrises in 2008 die volgden op een scherpe stijging van de voedselprijzen gaven aanleiding voor onderzoek naar de oorzaak van prijsvolatiliteit op de voedselmarkt. Deze prijsvolatiliteit, oftewel beweegelijkheid van de prijs, wordt bepaald door uiteenlopende factoren waaronder: handelsregels, voorraden, speculatie, vraag, productie en investeringen. Dit complexe systeem laat zich lastig vatten in one-liners. Daarom zijn de conclusies in het rapport (.pdf) van dit FAO expertpanel - waar ook de Nederlandse hoogleraar Rudy Rabbinge aan deelnam - op voorhand niet eenvoudig. De Britse kwaliteitskrant de Guardian koos ervoor om in het kader van dit FAO rapport de conflictueuze verhouding tussen voedsel- en energiegewassen te belichten. De constatering dat de opkomende economieën China en India, tegen de algemene perceptie in, juist minder graan consumeerden is opvallend.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Meer mensen, graag!

Still, for those who claim to be acting in the interests of future generations, “making them smaller” isn’t the answer. Go out and campaign against urban sprawl, Hummers, coal power plants, and whaling — but leave people alone. (ForeignPolicy)

Charles Kenny, wetenschappelijk medewerker aan het Center for Global Development betoogt dat bevolkingsgroei niet het probleem is. Het is de overmatige consumptie in welvarende landen die onze aarde bedreigt. Kenny vindt 10 miljard aardbewoners geen probleem. Hij dist Malthus die 200 jaar geleden dood en verderf voorspelde als er meer dan 1 miljard mensen zouden komen. Malthus kreeg geen gelijk zo stelt Kenny: de slavernij werd afgeschaft, wetenschap maakte sprongen vooruit en ook in Bangladesh zegt 85% van de mensen ‘gelukkig te zijn’. Iedereen -op een paar suïcidale figuren na- zegt blij te zijn te leven. Leven is leuk en hoe meer levenden hoe leuker! Dus gaat heen, vermenigvuldig u en protesteer vervolgens met al uw (klein)kinderen tegen kolencentrales en Hummers …of zoiets? Een luchtige boodschap zo vlak voor dat de zeven miljardste mens dit jaar ter wereld komt, of heeft Kenny gewoon gelijk?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Graanoogst China in gevaar door droogte

Laat duizend bronnen vloeien. De Chinese overheid gaat meer dan duizend waterputten slaan om verdroogde graanakkers te irrigeren. China is na de Europese Unie de grootste graanproducent ter wereld (resp. 130 en 150 miljoen ton jaarlijks). Maar de 1,2 miljard Chinezen eten dat graan ook allemaal zelf op. Direct als bami of indirect als babi pangang. China moet daarom ook graan importeren, al in 2006 voeren er dagelijks twee graanschepen van de Verenigde Staten naar China. Dat zijn er vijf jaar later zeker niet minder geworden. Nu dreigt de binnenlandse graanproductie fors te dalen door extreme droogte. Volgens het Chinese ministerie van Landbouw is 42% van de wintertarwe er slecht aan toe. Dit noopt de Beijing tot een groot reddingsplan: 1 miljard dollar wordt uitgetrokken voor een 10-punten plan dat o.a. voorziet in het onmiddellijk oppompen van (eindig) grondwater, verleggen van rivieren en het schieten op wolken in de hoop op neerslag. Graanprijzen op de Chinese markt zijn historisch hoog. Volgens sommige analisten betekenen deze hoge prijzen dat Chinese boeren binnenkort in Lamborghini’s rijden, maar de VN waarschuwen vooralsnog voor problemen met de voedselvoorziening van miljoenen mensen. Lees meer over de de graancrisis in China op Desdemona Despair.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

China slobbert steeds meer wijn


Jezus had genoeg aan brood en wijn. Maar voor Confucius kan er toch nooit genoeg wijn zijn? Twee economen van het IMF onderzochten de correlatie tussen de prijs van aardolie en wijn en kwamen tot de conclusie dat als de olieprijs stijgt de prijs van wijn snelt volgt. De laatste tien jaar kan de stijging van de olieconsumptie bijna volledig op het conto van de opkomende economieën worden geschreven. Meer inkomen zorgt niet alleen voor meer vraag naar auto’s, benzine, koelkasten en wasmachines, maar ook naar meer zin in wijn. Zodra energie intensieve economieën groeien stijgt direct de vraag naar olie en even later rijden ‘de nieuwe welgestelden’ in hun auto naar de slijter. China nam vorig jaar de koppositie van Groot-Brittannië over als grootste importeur van Bordeaux wijnen. Voor de Chinezen is het glas nog lang niet leeg en ook al doen ze gruwelijke dingen met hun wijn (ze mixen het met cola!) een feit is dat China in toenemende mate beslag zal leggen op de mondiale wijnoogst. Voor Europa en Amerika resten slechts [kuch] de druiven der gramschap?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boerenopstand in Buenos Aires: Buug’n of Barst’n

Morgen is de grote dag. Dan stemt de senaat van het Argentijnse congres over de zeer omstreden flexibele belasting (een afroomregeling) die geheven moet gaan worden op landbouwproducten. Het lagerhuis keurde de maatregel reeds goed. Dat het congres überhaupt over de regeling moet stemmen is het gevolg van een strategie van Cristina Kirchner, de steeds minder populaire presidente het land. Omdat zij er met onderhandelingen niet uitkwam (ze gaf geen duimbreed toe en liet zelfs tegenstanders arresteren) speelde ze de bal over naar het congres, dat nu maar moet zien of ze de maatregel invoert of niet.

Voor wie overigens denkt dat het alleen maar gaat over een landbouwbelasting, vergeet het maar. Morgen zou wel eens een beslissend moment kunnen worden in de nabije toekomst van Argentinië. Morgen kan een waterscheiding worden tussen de relatief rustige, veilige en min of meer voorspoedige jaren sinds de crisis van 2001 en een woelige toekomst, waarin de stabiliteit van Argentinië als geheel in het geding is. Mocht Argentinië uit de rails lopen (maar dit is allemaal koffiedik kijken) dan zullen de echo’s doorklinken in heel Zuid-Amerika en via Spanje en Italië mogelijk zelfs in Europa.

Vandaag is het al onrustig in de stad. Het verkeer loopt op allerlei plekken vast, er wordt een enorm tenten- en trailerkamp gebouwd op het plein voor het congres en rond de Plaza de Mayo, bij het presidentiele paleis, ligt alles stil. Er is veel politie op de been en de waterkanons staan al, bijkans overstromend, klaar. De manifestatie van de regering vindt plaats voor het congres, maar ongeveer drie kilometer verderop in de stad, in de wijk Palermo, komen de boeren samen. Ze bezetten een van de drukste wegen van de stad (Avenida Libertador) en houden daar een manifestatie.