Dat de Russische graanoogst dit jaar is verpieterd danwel verschroeid door een extreem droge zomer dat weet u onderhand wel. Premier Poetin stelde een exportban in, de graanmarkt paniekte en in Mozambique braken voedselrellen uit. Alhoewel er volgens sommigen geen direct verband zat tussen de rellen en de graanprijzen zit de schrik er goed in. Het laatste nieuws uit Rusland is weinig geruststellend: de akkers zijn nog steeds te droog en de ingezaaide wintertarwe wil niet ontkiemen. Met 5,8 miljoen hectare ingezaaide wintergewassen in medio september wordt een laagterecord gevestigd. Doorgaans staat er rond deze tijd gemiddeld 8,9 miljoen hectare aan wintergewassen op de Russische akkers. Het tekort heeft de oppervlakte van iets meer dan Nederland. Nu hoeft de situatie in Rusland niet de mondiale productie trend te zetten. In de Verenigde Staten willen boeren bijvoorbeeld profiteren van de gestegen prijzen en wordt er extra veel wintertarwe ingezaaid. Zo veel zelfs dat er in de US Corn Belt een zaadtekort dreigt. Een wereldregering had dus nu Russisch zaad naar Amerikaanse akkers gebracht voor een succesvolle wereldgraanproductie. Die (verantwoordelijke) wereldregering zal er wel nooit komen en dus moeten arme graan importerende landen maar hopen dat er straks dankzij onfeilbare marktwerking voldoende betaalbaar graan beschikbaar is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto gemaakt door Fernando Regulez en opgestuurd aan Medicos Mundi (Flickr)
Het is begin september 2010, deze zomer ging een deel van de Russische graanoogst in vlammen op. Premier Poetin kondigde een export-ban af die waarschijnlijk tot volgend jaar juli duurt. De wereldvoedselorganisatie (FAO) verwacht dat de mondiale graanproductie dit jaar 5% lager uitvalt dan in 2009. De graanprijs schiet ondertussen omhoog, maar inmiddels weten we dat er ook flink gespeculeerd wordt met ons dagelijks brood. Ook de soja- en palmolieprijs zitten weer in de lift. Wij Europeanen zullen hier voorlopig niet van wakker liggen. Maar in Mozambique zijn vorige week voedselrellen uitgebroken (foto’s). Via een ketting-SMS riepen de inwoners van Maputo elkaar op om de straat op te gaan tegen de verhoging van de broodprijs, zeven mensen kwamen om bij de plundering van bakkerijen. Toch wrang: honger in een land waar de EU en Brazilië juist een biobrandstof akkoord mee hebben getekend.
Nu de rapen gaar zijn in Maputo wordt er gevreesd voor een herhaling van de situatie in 2008 toen in meer dan dertig landen voedselrellen uitbraken. De FAO komt 24 september a.s. in crisisberaad bijeen om de wereldvoedsel situatie te bespreken. Demissionair minister Verburg is vandaag in Addis Ababa, Ethiopië op een voorbereidende bijeenkomst van de internationale conferentie over landbouw, voedselzekerheid en klimaatverandering: ‘It’s Down 2 Earth’ die van 31 oktober t/m 5 november in Den Haag plaatsvindt. Op deze conferentie staat de vraag centraal hoe we in 2050 negen miljard mensen op een duurzame manier kunnen voeden? Wie het nu al weet, mag het zeggen.
Voor mij persoonlijk is chocolade geen eerste levensbehoefte, maar voor miljoenen (Westerse) vrouwen ligt dat anders. Die houden dagelijks het hoofd boven water door ‘savonds op de bank een reep chocolade (met of zonder nootjes) te verschalken. Het zou voor hen toch jammer zijn als deze reep opeens 10 euro kost? Voor velen was het dan ook even schrikken toen in juli de Britse handelaar Anthony Ward voor 1 miljard dollar ruim vijftien procent van de wereldvoorraad cacaobonen opkocht (NOS). Een partij die goed is voor 15 miljard melkchocolade repen en 7 miljoen kWh Gooische Vrouwen*. Ward speculeert op een prijsstijging om daarna zijn voorraad (opgeslagen in geheime Europese koelhuizen) weer met veel winst te verkopen. Even werkte het: de markt paniekte en de prijs schoot omhoog. Maar nu twee maanden later is de prijs flink gezakt tot wel 26% onder het niveau waarvoor Ward zijn bonen kocht. Pech voor Ward, life is like a box of chocolates: you never know what you gonna get…
Gisteren meldde het Worldwatch Institute dat de wereld cacaoproductie gestaag blijft groeien: +3,6% in 2008. Ondanks (of dankzij?) de economische crisis is er steeds meer vraag naar troostrijke chocolade: +5.9% Verenigd Koninkrijk, +2,6% V.S. +3.2% België, maar vooral in China met +19%. De wereldproductie cacao steeg de afgelopen tien jaar met 44% en het areaal cacaobomen nam met een kwart toe. Gokte Ward op het verkeerde paard? Of zullen dit jaar door La Niña verstoorde weerpatronen de cacao-oogst nog aantasten? Achter de doorklik ziet u waar die productie plaatsvindt:
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Diversiteit in landbouwzaden is van levensbelang voor de voedselvoorziening. In de jaren zeventig decimeerde het grassy stunt virus de Indiase rijstoogst. Genetische weerstand tegen deze ziekte werd gevonden in maar één van de 6200 rijstsoorten (check die bizarre namen van rijstziekten). Tegelijkertijd vernietigde bacterievuur 15% van de Amerikaanse maïsoogst, resistentie werd uiteindelijk gevonden in een wilde maïssoort die alleen voorkwam in een bedreigd natuurgebied in Mexico (farmingfutures).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog beschermde de wetenschappers van het Pavlovsk onderzoeksstation hun waardevolle collectie landbouwzaden tegen de aanstormende nazi’s. De tuin viel in handen van de nazi’s, maar de onderzoekers waren daarvoor al met de zadencollectie gevlucht naar de stad. Negenhonderd dagen zaten ze in een kelder in het belegerde Leningrad. Twaalf van hen stierven de hongerdood, naast zakken rijst en aardappelen die ze niet wilde aanspreken (Croptrust). Want ze wisten dat deze collectie later van vitaal belang was voor de wederopbouw van de landbouw in de Sovjet-Unie. Tegenwoordig beheert het Pavlovsk onderzoeksstation meer dan 5000 soorten zaden en bessen waarvan 90% in geen enkele andere zaadbank te vinden is.
Maar het Pavlovsk onderzoeksstation wordt wederom bedreigd, deze keer niet door Duitse laarzen maar door de lakschoenen van projectontwikkelaars.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.