Kinderen van 13 ontdekken Twitter ook al gestaag. Steeds vaker zie ik vriendinnengroepjes 13 en 14-jarigen hun wel en wee delen via Twitter. Dat dit in het openbaar gebeurt, deert ze geen klap: "wie wil meelezen moet dat zelf maar weten!". Mijn eigen dochter is ook op Twitter, maar ik mag haar niet volgen. Ze gaan ervan uit dat docenten en ouders er niet eens opkomen om hen te volgen, of mee te lezen. Of dat ze er niet in geïnteresseerd zijn. Dochter: "Zeg, bemoei je er niet mee!"."Maar iedereen kan meelezen!", ruziede ik terug. Als ik kan meelezen, kan iedereen dat. En of je iemand blokt of niet, maakt geen klap uit. Op MSN heb je dan iemand inderdaad buitengesloten, maar op Twitter werkt dat niet zo.
[qvdd]
De participatie van de Turkse jongeren in de Nederlandse samenleving stagneert of loopt terug. Ongeveer één op de vier Turkse jongeren van de tweede generatie is werkloos.
Turks-Nederlandse professionals luiden in de Volkskrant de noodklok over hun jongeren, die slechter geïntegreerd zijn dan zijzelf en dreigen af te glijden.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Nu het neoliberalisme in ons land leidend is geworden vraag ik mij af hoe je in deze tijd een kind het beste kunt voorbereiden op de toekomst. De kans is groot dat onze kinderen niet langer kunnen vertrouwen op de vangnetten van de verzorgingsstaat. Moeten we daarom onze kinderen daarom extra stimuleren om sociaal en solidair met zwakkeren te zijn? Of moeten we ze leren om juist voor hun eigen hachje te zorgen?
Tony Judt beschrijft in zijn testament (Het land is moe) de opkomst en de afkalving van de verzorgingsstaat. Doordat we de laatste dertig jaar vooral bezig waren met het najagen van materieel eigenbelang weten we wel wat de dingen kosten, maar we hebben geen idee wat ze waard zijn. Volgens Tony Judt moeten we leren van de geschiedenis om te begrijpen wat de verzorgingsstaat waard is. Die verzorgingsstaat is er niet zomaar gekomen. Er is veel ellende van slechte leef- en werkomstandigheden aan vooraf gegaan. Je kunt wat onze voorouders voor ons hebben opgebouwd niet zomaar afbreken. ‘We zijn allemaal schatplichtig aan degenen die ons voorgingen, maar ook aan die na ons komen.’
Ja, hoe leer je de kinderen wat dingen waard zijn, in een tijd van ‘enrichissez-vous’? Kinderen leren veel door het voorbeeld van hun ouders. We kunnen dus niet al te veel van onze spruiten verwachten als we zelf niet door hebben welke zaken werkelijk de moeite waard zijn. En we zullen zelf het voorbeeld moeten geven hoe je het beste tot een balans kunt komen tussen je eigen belang en de belangen van anderen.
De toekomst van de christen-democratie in Nederland ligt binnenkort bij De Slegte. De vaste kiezers van het CDA zijn oud en sterven langzaam uit. Verder is het vooral een regionale plattelandspartij aan het worden, die zwaar leunt op kiezers uit Zeeland, Brabant en Limburg. De jongeren van het CDA – verenigd in het CDJA – zullen daar weinig aan kunnen doen. Afgaand op het persbericht op hun website over hun analyse van de verkiezingsnederlaag, hebben ze zelf ook geen flauw idee hoe het beter moet.
Het CDJA constateert dat de discussies in de verkiezingsstrijd zich voornamelijk hebben gericht op materiële onderwerpen. Het CDA ging er te veel van uit dat mensen stemmen met hun portemonnee. Ja, en? De verkiezingsuitslag van de VVD wijst uit dat materiële onderwerpen nog steeds goed scoren. “De CDA campagne was kleurloos” concluderen de CDA Jongeren en dat was te wijten aan het verzandden in vaagheid en onduidelijkheid. Daar hebben ze een punt. Maar waarom dan zoveel lof toezwaaien aan vertrekkend premier Jan-Peter Balkenende? Het CDJA heeft niet bepaald een scherpe neus voor kleurrijke politici.
Tenslotte: Het CDA nam niet duidelijke stelling op het gebied van mensvisie, burgerschap en morele waarden. De enige poging die het CDA daartoe in de afgelopen jaren heeft ondernomen is de ‘normen en waarden’ discussie, maar die is volgens voorzitter Schenderling blijven steken in ‘holle frasen’. Volgens mij was de stellingname wel duidelijk, maar zitten mensen in Nederland helemaal niet te wachten op ‘normen en waarden’. Bovendien: burgerschap veronderstelt dat je als partij het goede voorbeeld geeft door democratisch en transparant te zijn. Tja, dan moet je als CDJA juist spinmeister – en nieuwe minister van Defensie – Hans Hillen uitkiezen om je rapport in ontvangst te nemen. Tip: Misschien kunnen de CDA-jongeren nog zelf het goede voorbeeld geven door hun eigen rapport gratis en downloadbaar beschikbaar stellen, in plaats van het alleen te verkopen via Bol.com.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In elke jongere schuilt een Ciske de Rat. De jeugd van tegenwoordig glijdt af, als je de media moet geloven. Kommer en kwel, hel en verdoemenis! Ze groeien op voor galg en rad. Het is aan de orde van de dag: vernielingen, geluidsoverlast en straatbendes die buurtbewoners intimideren. Tijd voor weer wat schriftelijke vragen in de Tweede Kamer.
Maar gaat het wel zo slecht met onze jongeren? Het is maar net naar welke cijfers over jongeren je kijkt. Als je aanneemt dat een stijgend aantal jongeren dat onderwijs volgt een positieve ontwikkeling is, dan kunnen vanavond de kurken knallen. Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek laten zien dat de laatste vijf jaar het aandeel jongeren tot 25 jaar dat deelneemt aan onderwijs stijgt.
Daarbij worden onze jongeren ook steeds hoger opgeleid. Niet alleen het aantal jongeren dat een MBO- of HBO-opleiding volgen, groeit de pan uit. Ook het aantal academici blijft gestaag groeien. Nederland Kennisland slaagt! Maar goed nieuws, is geen nieuws?
Het nieuws wordt nog beter. De vermadelijdende moslims niet-westerse allochtonen gaan ook steeds vaker naar de universiteit. Gingen er in 2000 jaarlijks zo’n tienduizend niet-westerse allochtonen de collegebanken in, in 2010 is dat aantal verdubbeld. Ja, u leest het goed: het aantal niet-westerse allochtonen dat in Nederland naar de universiteit gaat is in de afgelopen tien jaar verdubbeld. Maar goed, daar gaat natuurlijk niemand een kamervraag over stellen!
Kinderen zouden high kunnen worden op digitale drugs: mp3-tjes met bepaalde muziek. Het bureau voor narcotica-bestrijding in de staat Oklahoma waarschuwde deze zomer alle scholen en ouders.
Dat tieners trippen op muziek, is niet nieuw. En dat ouders bang zijn voor slechte invloeden daarvan ook al niet. En nu zou het dan een hype zijn om muziek te downloaden waarvan je buiten jezelf kunt treden. Op zich lijkt dat onschuldig: je tript zonder schadelijke stoffen en er is nog geen slachtoffer gemeld. Maar het gevaar zou ‘m erin zitten volgens de narcotica-bestrijders, dat kinderen die dit doen, snel meer zullen willen en dan naar andere soorten drugs grijpen.
Marketing
Is i-dosing een drug? Is trippen op muziek gevaarlijk? Volgens Roel Kerssemakers van verslavingsinstituut De Jellinek niet, zoals hij uitlegt in een filmpje op Nos Headlines.
Hij vindt het zelfs totale onzin om van een drug te spreken, omdat geluid je beloningscentrum niet op dezelfde manier kan prikkelen zoals andere drugs dat kunnen. Hij wil wel geloven dat als je muziek prettig vindt, je daarvan in een soort trance kunt raken. Maar hij ziet geen enkel risico voor verslaving. Volgens hem gaat het om een marketing-truc waarmee een hype gecreëerd wordt om nieuwe muziek te kunnen verkopen. Inderdaad heeft het als marketing-truc wel gewerkt: zelfs hier schrijven we er nu over…
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Het is het Happy Meal van het goeddoen”.
Renske de Greef bekritiseerde gisteren in het NCRV zomerprogramma On Air het steeds populairder wordende vrijwilligerstoerisme. Schoolverlaters die zelf een schooltje gaan bouwen in Cambodja of van 9 tot 5 kindjes wiegen in een van de zeventien ‘weeshuizen’ in een Afrikaans kustdorpje. De bekroning op een vrijwilligersvakantie is doorgaans het aan de haak slaan van een ‘Masai krijger’ in de disco. Deze jonge mensen missen volgens de Greef de expertise en ervaring voor banen die ze ook nog eens inpikken van de lokale bevolking. Bovendien gaat een gemeenschap zich richten op het vluchtige geld van het vrijwilligerstoerisme door bijvoorbeeld allerlei weeshuizen te vullen met kinderen die gewoon ouders hebben. Dat draagt nu niet bepaald bij aan een duurzame ontwikkeling van een lokale economie in ontwikkelingslanden. De Greef schreef er een boek over: En je ziet nog eens wat.
Het budget voor ontwikkelingssamenwerking zal door het toekomstig kabinet waarschijnlijk worden gedecimeerd. Het afschaffen van handelbarrieres en marktverstorende subsidies in het Westen zal door de economische crisis natuurlijk niet worden aangepakt. Het enige wat dan overblijft is Happy Meal Vrijwilligerstoerisme. Iedere generatie/volk/wereld krijgt wat het verdient…
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.