The Guardian censureerde idee verband met westers buitenlandbeleid na ‘Parijs’

Uit angst voor boze reacties weigerde The Guardian de eerste dagen na de aanslagen in Parijs  commentaar te plaatsen dat een verband legde tussen het westerse buitenlandbeleid en de aanslagen, dit stelt de ombudsman van de krant: On the Opinion pages, one factor taken into consideration was timing – judging when readers would be willing to engage with an idea that in the first 24 hours after the attacks may have jarred. The idea that these horrific attacks have causes and that one of those causes may be the west’s policies is something that in the immediate aftermath might inspire anger. Three days later, it’s a point of view that should be heard. Journalist Jonathan Cook hierover: In other words, the liberal Guardian held off offering a counter-narrative about the attacks, and a deeply plausible one at that, until popular opinion had hardened into a consensus manipulated by the rightwing media: “the terrorists hate us for our freedoms”, “we need to bomb them even harder”, “Islam is a religion of hatred” etc. Excluding legitimate analyses of profoundly important events like those in Paris when they are most needed is not responsible, careful journalism. It is dangerous cowardice. It is most definitely not a politically neutral position. It provides room for hatred and bigotry to take root, and allows political elites to exploit those debased emotions to justify and advance their own, invariably destructive foreign policy agendas.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.