Islamofobie en extreem-rechts

Waar ligt de grens tussen islamofobie en authentieke islamkritiek? Die valt vaak helemaal niet zo gemakkelijk te trekken, meent arabist Brian Whitaker, oud eindredacteur Midden-Oosten voor de Guardian. Islamcritici lopen vaak het risico hand- en spandiensten te verlenen voor extreem-rechts. Toch moet er ook ruimte zijn voor echte kritiek en polemiek. Afgelopen maandag opperde ik in een tweet dat ex-Moslims (en andere critici van Islamitische leerstukken en gebruiken) wegen moeten vinden om dit te doen zonder brandstof te verlenen aan islamofobie. Dit riep de volgende reactie op: Het idee dat de term “Islamofobie” uitgevonden is door islamisten in het Westen, is inmiddels wijdverbreid op rechtse websites in de Verenigde Staten. Een daarvan zegt bijvoorbeeld: Het neologisme 'Islamofobie' is niet zomaar ex nihilo opgekomen. Het is moedwillig uitgevonden door een façade-organisatie van de Moslimbroederschap, het International Institute for Islamic Thought, die is gesitueerd in Noord-Virginia. Verhalen van deze aard zijn pure fictie, maar ze staan radicaal-rechtse elementen toe om te beweren dat islamofobie eigenlijk niet werkelijk bestaat, en dat de islam en moslims in het algemeen aldus 'fair game' zijn voor verguizing.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022
Quote du Jour

Quote du jour | De tolerantie van de islam

, door

“What traveler has not observed the fanaticism, the antipathy of all these [Christian] sects – their hostility to each other? Who has traced their actual repose to the toleration of Islamism? Islamism, calm, absorbed, without spirit of dogma, or views of proselytism, imposes at present on the other creeds the reserve and silence which characterize itself. But let this moderator be removed, and the humble professions now confined to the sanctuary would be proclaimed in the court and the military camp; political power and political enmity would combine with religious domination and religious animosity; the empire would be deluged in blood, until a nervous arm – the arm of Russia – appears to restore harmony, by despotism.” (David Urquhart)

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Marie Aschehoug-Clauteaux (cc)

Over racisme en antiracisme

, door

LONGREAD - Racisme is een complex en veelzijdig verschijnsel dat goed moet worden begrepen wil het effectief bestreden worden. Allereerst is het nodig het verschijnsel goed te definiëren. Dat blijkt wel uit de vele discussies met alle gevoeligheden van dien en misverstanden die het steeds weer oproept. Het is van belang een uitgewerkt begrip van racisme te hanteren. Ik ga in dit stuk in op racisme en de recente geschiedenis van het antiracisme, in de hoop op inspiratie voor een vernieuwde beweging.

Racisme is een complex en veelzijdig systeem van dominantie en uitsluiting dat sociale ongelijkheid tussen verschillende etnische groepen teweegbrengt. Dit systeem wordt in de geschiedenis en in verschillende samenlevingen steeds opnieuw  ge(re)produceerd door de praktijken van dominante groepen, inclusief hun discours, en door gedeelde beelden die de werkelijkheid betekenis geven. In mijn opvatting verwijst racisme niet alleen naar openlijke en gewelddadige vormen van sociale overheersing maar ook naar meer indirecte en subtiele vormen zoals die naar voren komen in dagelijkse praktijken en naar meer structurele vormen die bedoeld of onbedoeld discriminerend uitwerken. Hierbij is het ook belangrijk op te merken dat racisme niet moet worden gezien als een eigenschap van individuen maar eerder als een dynamisch, voortdurend veranderende  (ideologische) dimensie van sociale praktijken; daaronder versta ik ook discursieve praktijken zoals die naar voren komen in politieke debatten en de media. Een moreel appel schiet dan ook tekort als het erom gaat racisme tegen te gaan.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Ben Affleck contra de islamofoben

, door

Deining op de Twitters dit weekend: acteur Ben Affleck ging helemaal apelazarus op filosoof en neurowetenschapper Sam Harris en komiek Bill Maher.

Die twee hebben er beiden een handje van nogal negatief te generaliseren over moslims en de islamitische wereld (vooral Mahers tirades zijn berucht), en Affleck had het even helemaal met ze gehad.

Applaus alom. Toch zat het me niet helemaal lekker: want ging Affleck hier niet compleet voorbij aan het valide punt dat Harris en Maher maakten?

Even los van ISIS en de politieke islam; als je enquêtes over religie, politiek en maatschappij leest uit de islamitische wereld – van Marokko tot Indonesië – dan zíjn de attituden en overtuigingen die daarin tot uitdrukking komen toch ook grosso modo stukken conservatiever en patriarchaler dan je in West-Europa of zelfs de Verenigde Staten aantreft?

Godsdienst speelt daarin niet te onderschatten een rol: orthodoxie werkt nu eenmaal als een conserveringsmiddel op allerlei premoderne attituden en sociale structuren.

Voeg daar aan toe dat iemands identiteit in veel samenlevingen in Noord-Afrika het Midden-Oosten en West-Azië nog altijd sterk wordt bepaald door het collectief (gezin, grootfamilie, stam, religie) met alle tribalistische reflexen en eer/schaamte-schema’s die daarbij komen; en dat de moderniteit veel van deze maatschappijen is opgelegd door de koloniale grootmachten; en je snapt min of meer dat meer vrijheid in deze contreien niet noodzakelijk zal leiden tot een liberale, open, vrije, humanistische samenleving.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Brandeis University trekt gepland eredoctoraat Ayaan Hirsi Ali in

, door

De Somalisch-Nederlandse ex-politica zou half mei een eredoctoraat uitgereikt krijgen van de prestigieuze universiteit vanwege haar werk als vrouwenrechtenactivisme.

Na ophef in het universiteitsblad, tumult op het internet, en een lobby van onder andere CAIR, de Council on American-Islamic Relations, vond het College van Bestuur van de universiteit dat bij nader inzien kennelijk toch niet zo’n geslaagd idee.

“We cannot overlook that certain of her past statements are inconsistent with Brandeis University’s core values,” the university said in a statement released eight days after it had announced that Ms. Hirsi Ali and four other people would be honored at its commencement on May 18.

Fox News vs. Shishkebabvreter

, door

Reza Aslan is een Amerikaanse moslim met wortels in Iran die zich als tiener tot het evangelicale christendom bekeerde, en na een studie theologie terugkeerde tot de islam. Aslan is een veelgevraagd gast in Amerikaanse talkshows, vooral na zijn bestseller over de Islam ‘Geen God dan God’ (2005)

Dit jaar waagde hij zich aan een boek over de historische Jezus. En dat konden ze bij het rechtsconservatieve Fox News niet goed verteren: een moslim die een boek over Jezus schrijft? Daar moet wel een sinistere bedoeling achter zitten!

Het resulteerde in een bizar interview dat hierboven melig wordt geparodieerd.

Waan van de dag

PVV-peiling Maurice De Hond: 72% Nederlanders voor grondwettelijk verbod op sjaria

, door

Maurice De Hond hield in opdracht van de PVV een peiling onder 1900 mensen. De resultaten vallen schokkend te noemen:

Een meerderheid – 55 procent – is voor een immigratiestop uit islamitische landen.
63 procent zegt: geen nieuwe moskeeën.
72 procent is voor een grondwettelijk verbod op de sharia in Nederland.

Er van uitgaande dat deze steekproef inderdaad representatief is en de ondervraagden de implicaties hebben onderkend van wat ze hier beamen, betekent dit dat 72% van de volwassen Nederlanders geen flauw benul heeft van de rechtstaat of de functie van de grondwet, schijt heeft aan de mensenrechten en open zou staan voor fascistoïde maatregelen tegen etnische minderheidsgroeperingen op basis van hun afwijkende cultuur en godsdienst.

Parlement Tennessee veegt vloer aan met Sjaria

, door

Wetgevers in Tennessee waren onthutst toen ze iets ontdekten in het recent gerenoveerde parlementsgebouw dat wel verdacht veel leek op een islamitisch voetbad.

Senatoren Bill Ketron en Judd Matheny, de Geert Wilders en Martin Bosma van de Republikeinse partij in Tennessee, trokken verbijsterd aan de bel bij de Griffier. Die hen maar met moeite kon geruststellen dat het hier om een gootsteen ging om moppen te spoelen.

mop sink

Glenn Beck: “We have been sold to radical islam”

, door

Michele Bachmann (Bijbelfundi, Tea-partygekkie en Afgevaardigde voor het zesde district van Minnesota) staat onder verdenking van de Office of Congressional Ethics nadat een voormalig campagnemedewerker uit de school klapte over dubieus gebruik van campagnegelden.

Bachmann zou onder meer fondsen voor haar presidentiële campagne (2012) als smeergeld gebruikt hebben om steun te kopen bij een senator (op statelijk niveau) uit Iowa.

Volgens Glenn Beck speelt er echter heel iets anders: Bachmann wordt moedwillig kapotgemaakt omdat ze zich verzet tegen de opvang van Somalische immigranten in Minnesota. Die vormen namelijk het bruggenhoofd in een samenzwering om de Verenigde Staten te islamiseren.

De VS nemen al sinds 1983 Somalische vluchtelingen op. Sinds 1994 zijn dat er een paar duizend per jaar.

The U.S. Ofce of Refugee Resettlement reports that during 1983–2004, 55,036 Somali refugees resettled in the United States. In 2004 alone, nearly 13,000 Somalis entered the country (U.S. Ofce of Refugee Resettlement, 2004). Current estimates of the number of Somali-born persons living in the United States range widely, from 35,760 (U.S.
Census Bureau, 2000) to 150,000 (Lehman & Eno, 2003). The majority of Somalis have settled in Minnesota, California, Georgia, and Washington, D.C. (U.S. Ofce of Refugee Resettlement, 2004).

– Promoting Cultural Sensitivity: A Practical Guide for Tuberculosis Programs That Provide Services to Persons from Somalia, hoofdstuk 1, p12

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende