Mensenrechten optioneel

Het Westen staat voor vrijheid en mensenrechten. Althans dat vertellen we de islamitische wereld al een paar decennia lang. Waarom geloven ze ons maar niet? Hoezeer vrijheid en mensenrechten principiële punten zijn voor westerse landen, bleek uit de nasleep van de dood van Koning Abdullah van Saoedi-Arabië. Het staatshoofd van één van de meest onvrije landen ter wereld werd door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, omschreven als 'a man of wisdom and vision'. David Cameron vond dat Abdullah was toegewijd aan vrede (ahum) en 'het bevorderen van het begrip tussen religies'. Nog bonter werd het gemaakt door Christine Lagarde, directeur van het IMF, die Abdullah 'a strong advocate of women' noemde.

‘Homofobie in islamitische landen neemt toe’

Kan dat nog? Blijkbaar wel:

[…] veel homo-activisten uit de moslimwereld zijn bezorgd over de toekomst. De homofobie in zogenaamd progressieve moslimlanden als Egypte, Maleisië en Indonesië is alleen maar aan het toenemen.

In Egypte zijn homo’s – zo lijkt het – een dankbare zondebok om de aandacht van de interne problemen af te leiden:

Een van de grootste paradoxen is dat de wereld vreesde voor de ‘islamisering’ van Egypte onder de heerschappij van Morsi’s Moslimbroederschap waardoor Egyptische LHBT’s het veel moeilijker zouden krijgen. Maar de regering van de huidige president Al-Sisi is veel harder tegenover homo’s. In de afgelopen tien maanden hebben achttien arrestaties plaatsgevonden en werden gevangenisstraffen van drie tot twaalf jaar opgelegd voor ‘schending van openbare orde’, ‘seksuele afwijking’ en ‘losbandigheid’.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.