KRAS | Islamgoedprater

Al rondsnuffelend door het riool van internet - je moet als linkse rat toch wat met je vrije weekend - stuitte ik op het woord 'islamgoedprater'. Het is in bepaalde kringen een benaming voor iedereen die erop wijst dat er ook moslims zonder bomgordel zijn. Wie dat doet is een ontkenner van de realiteit. Die praat iets goed wat niet goed te praten valt, namelijk het geloof van dik een miljard mensen op deze aardbol. Het lijkt mij een behoorlijk vermoeiende realiteit, als je in iedere vluchteling een terrorist moet zien en in iedere vrouw met hoofddoek een shariafanaat, als je moet leven in het volle bewustzijn dat een miljoen Nederlanders uit is op de val van de Westerse beschaving. Kortom, ik vind ze niet te benijden, de mannen en vrouwen op de rechterflank. Ze verdienen een knuffel. Maar goed, ik ben dan ook bereid zo'n beetje alles goed te praten wat niet deugt.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.