ELDERS - Een Britse moslima schrijft deze week in de Guardian dat ze in Engeland tot nu toe nooit bang is geweest. Maar na de Parijse aanslagen “krijgen mensen zoals ik elke dag zoveel woede over ons heen. Ik geloof nu niet langer dat dit over zal gaan.”
Geboren en getogen in Londen heeft de klinische psychologe Masuma Rahim als moslima sinds 9/11 al heel wat te verduren gehad. In feite is haar betrouwbaarheid, en die van moslims in het algemeen, al die tijd min of meer in twijfel getrokken. Ben je voor of tegen Al Qaida? Wat vind jij als moslim van die aanslagen? Moet je als moslim geen afstand nemen van het jihadisme? Het zijn de inmiddels overal bekende manieren om moslims, puur en alleen vanwege hun geloof, in de hoek te drijven. We zien het in heel Europa, telkens als er weer aanslagen zijn gepleegd. Op straat, in de media en ook in het parlement. Hoeveel negatieve boodschappen kan een mens over zichzelf verdragen? Ik kan me goed voorstellen dat je op een gegeven moment het vertrouwen in je omgeving verliest.
De uitbarsting van islamofobie na “Parijs” bereikte in Engeland een top met de berichtgeving in The Sun over een onderzoek dat zou hebben uitgewezen dat een op de vijf Britse moslims sympathiseert met de jihadisten. De publicatie in The Sun wekte de woede op van enkele parlementsleden die een verband legden met de verdrievoudiging van islamofobische incidenten in Engeland, waaronder pogingen tot brandstichting in een moskee. Een commentator van de BBC bekritiseert de vraagstelling van het onderzoek waarin niet gesproken wordt over jihadisme terwijl je ‘sympathie’ ook op verschillende manieren kan uitleggen. Hij verwijst ook naar de afwijzing van IS in een groot aantal islamitische landen, waarbij in de meeste gevallen geen verschillen zijn geconstateerd tussen moslims en niet-moslims. De onderzoekers distantieerden zich van de berichtgeving van hun opdrachtgever.
Het is me wat… Wil je als Amsterdams politiek cultureel mediacentrum eens bekijken of 