Recent kreeg ik een folder van HAR2009 in de hand gedrukt. HAR is dat hackers evenement waar iedereen gezellig in tenten zit en over kabels struikelt in plaats van scheerlijnen. Daardoor vroeg ik me ineens af hoe het nu staat met dat hele fenomeen hacken. Jaren geleden heb ik me daar erg voor geïnteresseerd, maar de laatste tijd was ik de ontwikkelingen uit het oog verloren. Ik vrees dat mijn naïeve illusie van een groep welwillende techneuten die in het belang van de wereld in het algemeen de gaten in de elektronische infrastructuur aan de kaak stellen en innovaties vinden bij de vleet hard uit elkaar gespat is. Waar denken die hackers in vredesnaam dat ze mee bezig zijn? Laat ik de onderbouwing beginnen met een stuk tekst van de HAR2009 site zelf: "As the world is more and more defined in terms of the technology of the internet, the once obscure political freedom-fights that hackers were involved in, have truly reached center stage. The next few years are about defending fundamental freedoms, and we better step to it, because nobody is going to do it for us." Een fraaie tekst vol van belofte. Eens zien hoe de diverse groepen hackers van tegenwoordig zich verhouden tot dit stuk proza.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“EU wil Windows zonder webbrowser”, kopte het Parool vorige week. En inderdaad, Neelie Kroes gaat wederom achter de softwaremoloch aan. Een stap die het altijd goed doet onder nerdy Nederlanders. Microsoft is immers de duivel. Maar dit keer moet ik het toch voor het bedrijf opnemen.
De vorige keer dat er een megaboete werd gegeven ging het over de Windows Media Player. Dat deze bij een besturingssysteem als Windows wordt meegeleverd vond de Europese Commissie concurrentievervalsing, en daarvoor kreeg het bedrijf dan ook een forse boete van 500 miljoen euro. Maar er is een probleem met dit soort boetes. Ze worden pas gegeven nadat er jaren aan procedures zijn doorlopen. En in de snelle wereld van de computer betekent dat dat tegen de tijd de uiteindelijke uitspraak komt, de concurrentie er al niet meer is om er van te kunnen profiteren.
De procedure die nu in gang gezet is zal dan ook helemaal niets bijdragen aan de uitkomst van de opnieuw losgebarsten browseroorlog, die eerder al door Microsoft gewonnen leek doordat het de browser Internet Explorer, net als de mediaspeler, gebundeld bij het besturingssysteem verkocht.
De timing is dan ook vreemd te noemen. De Europese Commissie had eigenlijk tijdens het probleem met de mediaspeler, ook de andere pijnpunten kunnen lokaliseren. Zoals waarom er standaard een rekenmachine bij zat, een simpel tekenprogramma, en – ook niet onbelangrijk – een internetbrowser. De timing is helemaal vreemd te noemen als je je bedenkt dat Microsoft op dit moment zelfs marktaandeel aan het verliezen is. In een markt waar de topbrowser inmiddels minder dan 70% aandeel heeft, en deze aan de verliezende hand is, kan je niet spreken van een monopolie. Integendeel, het is maar de vraag of Explorer zich kan handhaven in de strijd tegen Firefox, Safari, en nieuwkomer Chrome.
Los even van de moeite die ik heb met de inhoudelijke politieke keuzes in de Verenigde Staten, ze hebben wel een democratisch systeem dat veel opener is dan dat van ons. Daarbij laat ik wel even het absurde kiesstelsel buiten beschouwing. Maar verder hebben ze veel meer manieren om beleid te toetsen, waarbij het publiek nadrukkelijk ook getuige kan zijn. Ook zijn er heel veel verplichtingen met betrekking tot openheid, bijvoorbeeld over beleidsdocumenten.
George W. Bush heeft verschillende stappen gezet om dat terug te draaien. Maar het lijkt er op dat de nieuwe president dat weer netjes ongedaan gaat maken.
Maar het kan nog mooier. Iemand zag een notitie op de vernieuwde site van het Witte Huis. Een expliciete opdracht van Barack Obama om zorg te dragen voor transparantie, betrokkenheid en samenwerking middels alle nieuwe voorzieningen die daarvoor maar nuttig ingezet kunnen worden.
En dat terwijl ze inmiddels al best veel interessante en goede voorzieningen hebben.
Nee, dan Nederland. Daar moet je op je blote knieën bedelen om veranderingen. Die dan vervolgens vanonder de kaasstolp soepel terzijde geschoven worden met als onderbouwing een stuk historie. Oh ja, en er komt een nieuw systeem dat iedereen gelukkig gaat maken. Beetje jammer dat we al meer dan drie jaar wachten op dat systeem. Ook jammer dat er anderen nodig zijn om de beperkte informatiestroom die er is nog een beetje bruikbaar te maken.
Exemplarisch is ook de recente reactie op het eerste geslaagde online burgerinitiatief. Een burgerinitiatief dat op veel plaatsen tot lekkere felle debatten heeft geleid. Wat wil je nou nog meer in een democratie? Nou, liever geen inbreng van burgers kennelijk, als het aan het CDA ligt. Stel je voor dat burgers teveel relevante vragen gaan neerleggen. Dan kan je als volksvertegenwoordiger toch niet meer je eigen ding doen? En als het allemaal online gebeurt is het al helemaal eng.
Nog een lange weg te gaan hier in Nederland.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Eigenlijk had ik mezelf beloofd het niet meer te doen. Maar een versnipperde dag (ziekenboeg alhier) maakte dat ik toch nog maar een keer het slagveld heb aanschouwd. Voor de mensen die hier nog niet zo lang rondlopen, dit was het begin. Inmiddels zijn er meer dan 100 overleden.
Historische reeks:
Dit was wat er gebeurde in 2006: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11 en 12. Om nog een keer terug te komen halverwege 2007 en begin 2008.
UPDATE: gewoon omdat we het niet laten konden, en 4delige animatie van de laatste blogbattleborden! Klikken hier.
Legenda
Kleur individuele blogs (frequentie van posten):
– Prima
– Veel gaten van een dag (minder dan 4 keer per week)
– Veel gaten van meerdere dagen (minder dan 2 keer per week)
– Heel veel grote gaten (minder dan 4 keer per maand)
– Op sterven na dood
– Casualty of war
Kleur collectieve blogs (frequentie van posten):
– Prima
– Af en toe een gat van een dag
– Gaten van een dag of meerdere dagen
– Heel veel grote gaten
– Op sterven na dood
– Casualty of war
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Doodle 4 Google ?Mijn Nederland? is een tekenwedstrijd waaraan meer dan 700 basisscholen in Nederland in de periode van september tot november 2008 mee hebben gedaan.
Het doel van de wedstrijd was dat kinderen hun beeld van Nederland vastleggen in een ?doodle?. Een ?doodle? is een creatieve variatie op het Google-logo.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
