Auteursrecht: simpel, elegant en nuttig

En zo kwamen heel voorspelbaar weer al dezelfde argumenten voorbij over waarom BREIN een 'foute club' zou zijn, die in het verleden is blijven hangen. Zo zou de Auteurswet niet meer passen bij deze tijd van het internet. Persoonlijk ken ik weinig wetten die de simpele elegantie hebben van deze wet uit 1912: als je iets creëert, dan is het van jou. Alleen jij mag het exploiteren, openbaar maken en veranderen, tenzij je andere mensen daar expliciet toestemming voor geeft. Wat zou het wereldwijde web aan dit rechtvaardige gegeven moeten veranderen? Het enige dat het internet is, is een nieuw distributiekanaal waarmee voor zeer geringe kosten een enorm publiek bereikt kan worden. Dat verandert wat aan de verkoopmethoden. In combinatie met door moderne technieken enorm gedaalde opnamekosten kan het voor een rockband lonen muziek gratis weg te geven via het internet als reclamemateriaal voor de liveconcerten. Maar dat is een keuze die aan die rockband is. Ze kunnen ook besluiten hun muziek alleen op cassette uit te brengen omdat ze niet zitten te wachten op roem. Het is hoe dan ook niet toegestaan de muziek te verspreiden zonder dat de band of degene aan wie ze de exploitatie van de auteursrechten hebben overgedaan toestemming te vragen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pirate Bay

“Wij juichen toe dat de site in Nederland verboden wordt, die is immers overduidelijk illegaal. Het is zeer goed dat de rechter erkent dat er sprake is van inbreuk op auteursrecht en naburige rechten. Vanzelfsprekend geldt het verbod ook tegen de aangekondigde toekomstige eigenaar. Het is een duidelijk verhaal: wat illegaal is, is verboden, wie het ook doet.”

Er is iemand verheugd! En het is Tim Kuik, directeur van Brein. De rechtbank in Amsterdam heeft bepaald dat de Zweedse downloadsite The Pirate Bay binnen tien dagen geblokkeerd moet worden in Nederland. En aangezien de website zelf geen illegale bestanden bevat lijkt het er sterk op dat daarmee de Amsterdamse rechtbank in het vonnis (.pdf) heeft bepaald dat het niet toegestaan is om te linken naar mogelijk illegale inhoud. Is een link naar The Pirate Bay daarmee ook verboden? Oeps.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

BREIN heeft gelijk

Vrouwe Justitia (Foto: Flickr/nyghtowl)

Het zal niemand ontgaan zijn dat de voorzieningrechter in Amsterdam gisteren heeft geoordeeld dat de torrentwebsite van Pirate Bay voor Nederland geblokkeerd moest worden. Dit zoals in kort geding geëist door de Stichting BREIN, de vertegenwoordiger van enkele auteursrechtenexploitanten.

Op internet, waar heel erg veel mensen profiteren van de mogelijkheid gratis films en muziek te kunnen downloaden en maar zeer weinig mensen hun geld verdienen dankzij het auteursrecht, leverde dit het voorspelbare gejoel op. Maar de rechter had echt niet veel anders kunnen beslissen. Wie het anders wil zien, zal toch echt moeten wachten op substantiële veranderingen in het auteursrecht.

Laten we drie argumenten die The Pirate Bay-verdedigers aanhalen er maar eens bijhalen:

De verdachten zijn niet correct gedagvaard
Fredrik Neij, Peter Sunde en Gottfrid Warg, de drie privépersonen die door BREIN zijn gedagvaard omdat The Pirate Bay geen rechtspersoon is, stelden dat zij geen dagvaarding hebben ontvangen. In het vonnis maakt de rechter hier korte metten mee. BREIN heeft de dagvaarding naar diverse e-mailadressen van de gedaagden gestuurd, waaronder één waarvan BREIN iets meer dan een maand daarvoor nog antwoord had gekregen van Neij. De dagvaarding is ook per aangetekende post verzonden en volgens de post aangekomen. Tenslotte heeft BREIN een verborgen webpagina met de dagvaarding gemaakt en daarvan een link gestuurd naar de gedaagden. Die pagina is gelezen vanaf een IP-adres waarvan bekend is dat het gehost wordt door het aan The Pirate Bay gelieerde Piratbyrån. De rechter acht het dan ook ‘niet aannemelijk’ dat de verdachten niet van de dagvaarding op de hoogte waren. Zoals bekend is ‘niet aannemelijk’ juridisch jargon voor ‘klinkklare onzin’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ondanks dataretentie is cybercrime geen prioriteit

Server-rack (Foto: Flickr/Digital:Slurp)

Mooi, de overheid begint een campagne om mensen bewuster te maken van de gevaren van het internet. Absoluut geen overbodige luxe, aangezien de meeste mensen al een kleine tien jaar op datzelfde internet rondlopen. Beter laat dan nooit, zullen we dan maar zeggen en het geeft aan hoe belangrijk de overheid online veiligheid vindt, toch?

Maar tegelijkertijd laat dezelfde overheid het wel na om mensen te wijzen op het gebruik van encryptie. Dat zou het versturen van privacygevoelige informatie pas echt veilig maken. Maar zo’n advies zou een ander initiatief van de overheid raken: namelijk de verplichte opslag van al het dataverkeer door de providers. Met goede encryptie zal het zelfs voor de overheid moeilijk worden om nog iets zinnigs uit je berichten te halen.

Het meest opvallend aan de dataretentie-wetgeving is dat hij is ingesteld om de criminaliteit op het internet tegen te gaan, en dat er nu juist op dat gebied nog bijna niets is gebeurd. Ja, de overheid gaat binnenkort eens een nulmeting doen, zodat we de criminaliteit op het net vanaf dat moment kunnen gaan vergelijken met, ehm, de criminaliteit op dat moment.

En dat ondanks dat je zou verwachten dat de overheid, gezien de volhardendheid waarmee deze wetgeving is doorgedrukt en de opgegeven redenen, wel werk gemaakt zou hebben van de online criminaliteitsbestrijding. Maar niets van dat alles. Het bleek dus belangrijker de mogelijkheid te hebben dan er daadwerkelijk wat nuttigs mee te doen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | 1984 stagioni

“I think the English know more about his troubles than the Italians, for example, and come to mention it the Spanish and Germans too. In Italy, the television channels have done nothing to cover this affair, despite the fact that it revolves around sex, money and power, all ingredients that would interest their viewers.” (Independent)

berlusconi-middelvingerEzio Mauro redacteur bij de Italiaanse krant La Repubblica legt in een artikel in de Britse krant The Independent uit dat de Italianen niks weten van de affaires waarin hun president momenteel verwikkeld is. In een tijd van internet en satelliet televisie haalt de overgrote meerderheid haar nieuws gewoon nog via de conventionele nationale kanalen: papieren kranten en tv-journaals. Deze media worden afdoende gecontroleerd door Berlusconi en zullen dus nooit negatief nieuws over hem verspreiden. Nu is de affaire met de prostituee opzich minder relevant dan Silvio’s flirten met het fascisme, bijna iedere samenleving zou zich voor een dergelijke seksuele affaire interesseren als ze ervan van zou horen. Terwijl de censuur op meningen in Italië niet eens absoluut is -ze is immers te ontwijken via internet- is het blijkbaar kinderlijk simpel om miljoenen mensen in onwetendheid te laten en zodoende te manipuleren. Midden in Europa anno 2009.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hamburg Declaration, kranten kunnen het Net niet

Afgelopen maand hebben een groep Europese nieuw uitgevers de z.g. ‘Hamburg Declaration‘ opgesteld. Hierin eisen zij dat de Europese overheid maatregelen neem om het hergebruik (zij noemen het diefstal) van ‘hun’ content. Ze willen geld kunnen vragen voor hun nieuws zoals ze dat gewend zijn bij de papieren versie.

Het staat de uitgevers natuurlijk vrij om hun artikelen en andere content achter een alleen-voor-betalende-abonnees-muurtje te verstoppen. Het staat ze ook vrij om hun content niet door zoekmachines te laten indexeren (en dus opslaan). Het staat ze zelfs vrij helemaal geen website te hebben en slechts een krimpende en vergrijzende doelgroep per papier te bedienen. Je hoeft echter geen twitterende iPhone bezitter te zijn om te voorspellen wat er gebeurt met een nieuwsorganisatie die een abonnees-only website begint of helemaal offline gaat. Voor de groeiende doelgroep van online nieuwslezer bestaat zo’n organisatie eenvoudig weg niet meer en er zijn vele, vele andere die staan te trappelen om de informatiehonger van deze doelgroep gratis en 24×7 te stillen.

De uitgevers claimen dat zonder betaalmodel zij hun redacties niet op peil kunnen houden en dat daarmee hun belangrijke rol als waakhond van de democratie op het spel staat. De stelling bevat twee onderdelen die beide twijfelachtig zijn:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende