Export van ijzererts India hapert

IJzererts zou nog wel eens een stuk duurder kunnen worden, want de winning ervan hapert in India, constateert Hans Verbeek. Tussen juli 2008 en juli 2009 produceerde India ca. 213 miljoen ton ijzererts. Daarvan werd 106 miljoen ton (49,7%) geëxporteerd. Het jaar daarop werd er 219 milj. ton ijzererts naar boven gehaald, waarvan 117 milj. ton (53,7%) werd geëxporteerd. De voorlopige schatting voor het afgelopen jaar bedraagt: een produktie van 208 milj. ton, waarvan 98 milj. ton (46,9%) voor de export.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goud, de nieuwe bubbel

Goudstaaf (foto: flickr/hto2008)Nog nooit kostte goud zoveel: 1900 dollar per ounce. De 2000 is binnen bereik. Beleggers vluchten in het edele metaal uit angst voor dalende aandelenkoersen. Het is een irrationele vlucht. Wie nu op verdere stijging van de goudprijs speculeert en op het goede moment weer verkoopt, kan daar geld mee verdienen, maar uiteindelijk is goud een bubbel die alleen maar kan knappen.

De prijs van goud is nu bijna vertienvoudigd ten opzichte van tien jaar geleden. Dat komt in eerste instantie door een toenemende vraag, veroorzaakt door inkopen van centrale banken en consumenten in India en China, die meer geld hebben voor juwelen. Die groeiende vraag kun je stabiel noemen. Een prijs die extreem opgedreven wordt door dalende aandelenkoersen, is speculatief. Immers, zodra de economie aantrekt, worden aandelen weer aantrekkelijker en volgt een correctie op de goudprijs.

In de tussentijd hebben beleggers niets aan goud. Het keert geen dividend uit. Het kan niet overgenomen worden door een hedge fonds of andere grote partij, om na herstructurering weer aan waarde te winnen. Simpel gezegd: goud speelt een marginale rol in de reële economie, waar mensen bereid zijn hard te werken om iets te bereiken. Het is natuurlijk wel prestigieuzer om te hebben dan een gehalveerde aandelenportefeuille, maar wie nu in goud belegt, moet zich afvragen of dat prestige opweegt tegen de financiële risico’s.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Conclusies FAO studie voedselprijzen niet eenvoudig

China en India consumeerden de laatste jaren minder graan, het is de vraag naar (graan voor) biobrandstof in het Westen die juist enorm toenam. Dit is één van de observaties die een high-level expertpanel van de Wereldvoedselorganisatie (FAO) deed in haar onderzoek naar voedselprijzen. De wereldwijde voedselcrises in 2008 die volgden op een scherpe stijging van de voedselprijzen gaven aanleiding voor onderzoek naar de oorzaak van prijsvolatiliteit op de voedselmarkt. Deze prijsvolatiliteit, oftewel beweegelijkheid van de prijs, wordt bepaald door uiteenlopende factoren waaronder: handelsregels, voorraden, speculatie, vraag, productie en investeringen. Dit complexe systeem laat zich lastig vatten in one-liners. Daarom zijn de conclusies in het rapport (.pdf) van dit FAO expertpanel – waar ook de Nederlandse hoogleraar Rudy Rabbinge aan deelnam – op voorhand niet eenvoudig. De Britse kwaliteitskrant de Guardian koos ervoor om in het kader van dit FAO rapport de conflictueuze verhouding tussen voedsel- en energiegewassen te belichten. De constatering dat de opkomende economieën China en India, tegen de algemene perceptie in, juist minder graan consumeerden is opvallend.

De verwachting is juist dat er steeds meer welvarende consumenten in die landen bijkomen die meer vlees gaan eten en voor vleesproductie is immers (veel) graan nodig. Dat de sterk groeiende vraag naar biobrandstoffen in Europa en de Verenigde Staten in toenemende mate beslag legt op voedselgewassen als maïs en soja was al langer bekend. Maar wie het rapport leest ziet dat dit aspect slechts een deel van de problematiek verklaart.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

India unplugged: decentrale zonne-elektriciteit

Dit is een gastbijdrage van Hans Verbeek.

In India krijgen duizenden huizen hun eerste elektriciteit, zonder dat ze op het centrale elektriciteitsnet worden aangesloten. Kleine bedrijven en hulpprogramma’s leveren zonnepanelen aan de armen op het platteland buiten de gevestigde elektriciteitsmaatschappijen om. De armen zijn met een zonnepaneel en elektrisch licht beter af dan met petroleumlampjes.

In 40 procent van de huishoudens op het platteland van India ontbreekt elektriciteit en op een derde van de 30 miljoen landbouwbedrijven draaien waterpompen op gesubsidieerde diesel. “Dit is er een enorme markt met veel potentieel”, zegt Santosh Kamath, directeur van adviesbureau KPMG in India . “Decentrale zonne-installaties maken een snelle groei door en kunnen misschien een groter gebied bestrijken dan het centrale elektriciteitsnet.”

Ondanks decennia van forse economische groei, heeft een kwart van de 1,2 miljard Indiërs geen elektriciteit. Sommigen gebruiken koeienmest als brandstof, maar de meesten gebruiken petroleum. De hoge olieprijs en lokale tekorten drijven de prijs daarvan op tot recordhoogte.

Wanneer deze mensen voor zonne-energie kiezen, doen ze dat niet om fossiele brandstoffen te besparen, of om de klimaatverandering te stoppen. Voor hen is zonnecel-technologie een elegante en snelle energiebron voor lampen, verwarmingstoestellen, waterzuiveraars en pompen.

Klanten met lage inkomens hebben nogal wat hulp nodig voordat ze deze technologie verkrijgen. Hulp met het openen van hun eerste bankrekening en het onderhandelen over de lening en hulp met de kleine lettertjes in de contracten. Om nieuwe klanten te vinden, moeten agenten van Selco Solar Light Pvt. Ltd. langs de deuren in afgelegen nederzettingen, rivieren oversteken, bergen beklimmen en door moerassen waden. Maar het verkooppraatje leidt tot een nieuw contract.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende