Het verhitte maatschappelijk debat over de ethiek van embedded advertising naar aanleiding van de advertorials van society-verslaggever Rutger bij de Nederlandse strijdkrachten in Noorwegen is nog maar net geluwd of de volgende rel over 'reclame voor het leger' staat alweer voor deur. Want het kan altijd erger. Waar? In Israël uiteraard. Vorige maand startte de Israëlische overheid een reclamecampagne tégen dienstweigeraars. Israël kent immers de dienstplicht en men hoeft dus niet zoals in Nederland soldaten te werven voor een beroepsleger. Maar die paar dienstweigeraars ziet men in Israël blijkbaar als een probleem. Waarschijnlijk omdat ze een signaal zijn dat er misschien wel iets mis is met het gedrag van het Israëlische leger in de bezette gebieden? Dus wat doet de Israëlische overheid? Die maakt een spotje waarin de dienstweigeraar wordt neergezet als een lafbek die zich zou moeten schamen. Setting: een vaag touristententje in India waar Israëlische jongens aan de praat raken met een paar Europese 'lekkere wijven'. De Israëlische jongens vertellen één-voor-één enthousiast wat ze in het leger hebben gedaan. Zodra de dienstweigeraar aan de beurt is valt er een ongemakkelijke stilte. Clou: de Europese 'lekkere wijven' zouden hevig teleurgesteld in de dienstweigeraar en deze jongen loopt derhalve een nachtje tropische geile neukseks mis.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
