Meneer Abdul mag blijven
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Immigratiebeleid gebaseerd op te hoge cijfers
, door
DATA - Het immigratiebeleid wordt gebaseerd op verkeerde cijfers. De cijfers over gezinsmigratie van de Immigratie- en Naturalisatiedienst zijn ongeveer 20 procent te hoog, omdat hierin ook kinderen worden meegenomen die in Nederland zijn geboren maar een verblijfsvergunning hebben omdat zij geen Nederlander of EU-onderdaan zijn. Deze kinderen immigreren echter niet, maar horen tot de tweede generatie allochtonen. In 2009 en 2010 ging het jaarlijks om ongeveer 4000 kinderen. Dit blijkt uit onderzoek van ANP en weblog Sargasso.
Het totale aantal aanvragen van verblijfsvergunningen in het kader van gezinsmigratie lag in 2010 op 20.900. In 2009 ging het om 22.000 aanvragen. Bijna twintig procent hiervan betreft in Nederland geboren baby’s.
Een woordvoerder van de IND bevestigt dat de groep in Nederland geboren kinderen bij de gezinsmigranten wordt geteld. “De IND gaat over het aantal verblijfsvergunningen, daar horen ook de vergunningen voor in Nederland geboren baby’s van buitenlandse ouders bij.”
Bij de afgelopen begrotingsbehandeling van het ministerie van Immigratie en Asiel werd er door minister Leers over deze cijfers gesproken, zonder melding te maken van de groep in Nederland geboren kinderen (dat hebben we nagezocht in de Kamerhandelingen). Het lijkt er op dat hij niet weet dat deze kinderen bij migranten worden geteld. Dat is ook niet verwonderlijk, gezien het feit dat de IND het in haar rapporten en jaarverslagen onder het kopje gezinsmigratie schaart. Hij wil wel op basis van deze cijfers de eisen voor gezinsmigratie aanscherpen. Gezinsmigratie is het hete hangijzer in het verhitte immigratiedebat. Immigratiebeleid heeft op deze groep ‘migranten’ vanzelfsprekend geen enkele invloed.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Fideel
, door
Een gastbijdrage van Karin Spaink, ook te lezen in Het Parool en op haar site.
Vader Yaseen heeft een fotostudio in Bagdad, waar mensen al decennia lang hun portret laten maken. Het zijn vreemd vormelijke foto’s. Voor een portret van broer en zus zijn bijvoorbeeld slechts drie poses voorhanden, waarbij in alle gevallen de broer op een stoel zit en zijn zus achter hem staat opgesteld. En het fotograferen was nooit makkelijk: de fotograaf mocht de vrouwen absoluut niet aanraken, zodat het moeite kostte hen in de juiste houding te krijgen.
Zaid en zijn broer werkten in vaders studio. Zaid zag hoe de foto’s in de loop der jaren veranderden. In de jaren tachtig vroegen families hen vaak om een portretfoto te reconstrueren uit allerhande pasfoto’s, en in een hoek daarvan moest een zwarte band worden gemonteerd. Het waren rouwfoto’s van jonge mannen die gesneuveld waren in de oorlog met Iran. Of van jonge mannen die juist níet in die oorlog wilden vechten en die als deserteur waren doodgeschoten.
In de jaren negentig fotografeerde de familie Yaseen vooral kinderen. Die afbeeldingen werden sterk geromantiseerd: er werd een kleurige, Disneyachtige achtergrond in gemonteerd, zodat alle Bagdadse kindjes uit een sprookje leken te zijn geplukt. Terwijl moeders vroeger trots met hun kinderen poseerden, verdwenen zij nu gaandeweg uit beeld. Nog later konden zelfs gesluierde vrouwen niet meer worden geportretteerd: ze gingen achter hun kind schuil of moesten van de foto’s worden afgeknipt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.