Waarom Wilders zwijgt over Mladic

Waarom heeft Wilders tot op heden nog niks gezegd over de arrestatie van Mladic? Nederlandse politici van links tot rechts lieten zich positief uit over de arrestatie van de van oorlogsmisdaden verdachte oud-opperbevelhebber van het Bosnisch-Servische leger. De PVV is de derde partij in het parlement en vervult als gedoogpartner een cruciale rol in de huidige coalitie, hiervan verwacht je een reactie bij een dergelijk -ook voor Nederland- belangrijk nieuwsfeit. Maar de PVV leider zweeg in alle talen en meed de camera's die hij doorgaans als eerste weet te vinden om het nieuws van de dag te becommentariëren. Zijn partij gaf enkel bij monde van de onbekende Louis Bontes een standaard reactie waar tegelijkertijd een anti-Europese sneer in werd verwerkt. Hiermee heeft Wilders een historische kans gemist om zich te distantiëren van etnische politiek en haar gruwelijke gevolgen. Daarentegen koos Wilders in het oprekken van de mystificatie rond zijn werkelijke bedoelingen met de moslims in Nederland en Europa. Een waarschijnlijk berekende keuze die hem het optimale electorale gewin zal opleveren. Want pas toen her en der vergelijkingen tussen Wilders en Mladic werden gemaakt reageerde de PVV leider vanuit de bekende geveinsde slachtofferrol. Hem vergelijken met een massamoordenaar was nodeloos kwetsend en ongefundeerd, hoe durven ze! Wilders voelt goed aan hoe gevoelig de genocide op de Bosnische moslims in Nederland nog ligt. Waar hij doorgaans geen moeite heeft Israël op te voeren als lichtend voorbeeld van een klein landje dat dapper stand houdt tegen een zandbak vol islam zal hij nooit de strijd van de tripartiete kongsi: Pale, Belgrado en Moskou tegen de islam op de Balkan als voorbeeld in zijn betogen gebruiken. Hoe frappant is het dat zijn ideologische vrienden in de Verenigde Staten veel minder reserves hebben met het verheerlijken van Mladic als dappere strijder tegen de oprukkende islam in Europa? Pamela Geller met wie Wilders maar al te graag op de foto gaat publiceert de laatste dagen de ene na de andere lofzang op Ratko "daring to fight" Mladic en durft zelfs te ontkennen dat er in Srebrenica genocide heeft plaatsgevonden. Robert Spencer, door Wilders gevraagd als getuige-deskundige in zijn strafproces, verwerpt het Joegoslavië-tribunaal en beweert dat Mladic en Karadzic het slachtoffer zijn van een links-islamistisch complot. Zijn de buitenlandse vrienden van Wilders extremer dan hijzelf?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.