Bankiers naaiden vrolijk lachend Ierse belastingbetalers
, door
Serieus. Voor dertig miljard.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hij die iets bezit kent de waarde ervan niet
, door
DATA - 
Rijke mensen streven het beeld van rijk zijn niet na. Ze identificeren zich in ieder geval niet met iemand die het belangrijk vindt om rijk te zijn. De Daily Chart van de Economist schetste gisteravond een interessant plaatje. De grafiek laat zien in hoeverre mensen zich identificeren met iemand die het belangrijk vindt om veel geld te hebben en dure dingen te bezitten. Mensen in Oost-Europa, de armere regio van Europa met veel voormalig communistische landen, zijn het meest belust op rijkdom. Mensen in de rijke Skandinavische landen, oh, en Nederland, geven vaker aan dat zij zich niet identificeren met een persoon die graag rijkdom wil bezitten.
Zij die iets bezitten kennen de waarde ervan niet, spreekt uit deze grafiek. Mensen die dubbeltjes (of de Oekraïnse variant hiervan) moeten omdraaien verlangen naar meer. Opvallend is de plek van Ierland en Griekenland hiertussen. Zij staan hoog in het rijtje, identificeren zich dus zeer met mensen die rijkdom belangrijk vinden. Dit lijkt mij te wijten aan de financiële staat van deze landen. De staat van hun overheidsfinanciën speelt blijkbaar zeer op het gevoel van het bezit van rijkdom van individuele personen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Ierland: het voorbeeld voor Europa
, door
Schokkend nieuws, dit had niemand verwacht. De NRC kopt:
Ierland weer in recessie – krimp in derde en vierde kwartaal 2011
Door veel deskundigen werd Ierland geprezen om haar voortvarende aanpak van de crisis. Ierland was het voorbeeld van daadkracht. En wat is het resultaat? Bezuinigen op overheidsuitgaven, onderwijs, infrastructuur en andere zaken die noodzakelijk zijn voor het goed functioneren van de samenleving werkt zoals te verwachten was: de economie krimpt. Niets nieuws dus.
Maar wat me wel opvalt is de volgende zin in het artikel:
Voor 2012 is een Ierse groei van een half procent verwacht. Maar experts waarschuwen dat dit erg afhankelijk is van economische trends buiten de eurozone. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië zijn de belangrijkste handelspartners van de Ieren.
Wat hier dus staat is dat de Ierse economie afhankelijk is van het buitenland, niet van Europa maar van de rest van de wereld. Het grootste en rijkste economische blok van de wereld – de EU – is blijkbaar niet in staat zich zelf uit het dal te trekken. De reden? In heel de EU wordt bezuinigd. Europa is daardoor afhankelijk van economische trends buiten de eurozone, bijvoorbeeld de US en China. Ik heb al eerder geschreven over De Nederlandse Bank, die er ook vanuit gaat dat herstel van elders moet komen. Het is de kleine-landen-mentaliteit die er (terecht) van uit gaat dat men zelf niets kan veranderen aan de economie maar afhankelijk is van ontwikkelingen elders. Het idee dat de EU groot genoeg is om zelf haar eigen economie uit het moeras te trekken is nog niet doorgedrongen in de koppen van de dames en heren bestuurders en – zoals blijkt – journalisten.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De markt krijgt altijd gelijk
, door
De berichten over Italië zijn alarmistisch vanochtend. Dat is gek. De verliezen op de beurzen gisteren vielen dan uiteindelijk mee.De nieuwe topvrouw van het IMF loopt het vuur uit de schenen om te benadrukken dat de Italiaanse economie weliswaar een flinke schuld meesleept, maar verder eigenlijk best goed loopt. Uit Portugal en Ierland komen goede berichten over serieuze bezuinigingen.
De markt velt een ander oordeel. Op BNR vraagt men zich al of Italië wel gered kan worden. Het Stabilisatiefonds is te klein voor dit G-8 land. Ierland kreeg van Moody’s even het predikaat junkstatus opgeplakt. ,,Het bedrijf complimenteert Ierland wel met de stevige aanpak van de overheidsfinanciën. Door het langzame herstel van de Ierse economie blijft echter het risico dat de bezuinigingsplannen daadwerkelijk worden uitgevoerd sterk aanwezig, vindt Moody’s,” aldus de NOS.
De beurzen maken zich op voor een pijnlijke handelsdag. Messen worden geslepen.
De markt heeft niet altijd gelijk, dat is de laatste jaren wel duidelijk geworden. Het wrange is, dat de markt wel altijd gelijk krijgt. Hoe gaat dit volgens u aflopen?
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Ireland: from poster child to enfant terrible?
, door
By Hugo Brady, senior research fellow at the Centre for European Reform.
Ireland will elect a new government on February 25th to replace a discredited administration loathed by most Irish voters. At first sight, it seems unlikely the election will re-open the fundamentals of a bail-out agreed with fellow eurozone members and the IMF last November. The last act of Fianna Fáil, the main party in government since 1997, was to translate the terms of that deal into an initial set of tax hikes and further public spending cuts before leaving office. Nonetheless, the poll – Ireland’s most important for decades – marks a shift in hostility towards the bail-out and the EU in general which its partners would be foolish to ignore.
European benefactors might express shock that Irish attitudes towards the EU have worsened in the wake of the bail-out. To many EU leaders – including José Manuel Barroso, president of the European Commission – they are helping to rescue a country where politicians and regulators, through incompetence or worse, allowed bankers and developers to drive the economy to ruin using other people’s money. That view is correct but cloistered. It takes no account of the part played by the introduction of the euro itself – at a low interest rate hitherto unknown in Ireland – in inflating a runaway property boom. And Ireland’s eurozone partners (along with Britain) do expect their money back at a profit, having – they hope – secured the common currency and the unwise investments of their own banks in the process.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Noodsteun Portugal
, door
[qvdd]
Clearly the near term problem is that Portugal has no one with the authority to commit to a bail out. This makes any negotiations uncertain, and will disappoint market hopes for a solution by this weekend.
Econoom Paul Donovan legt uit dat het niet zo handig is dat Portugal zonder regering komt te zitten nu duidelijk is dat het land na Griekenland en Ierland ook noodsteun nodig zal hebben. Het goede nieuws is dat Spanje, Italieuml; en Belgieuml; uit de gevarenzone lijken te zijn.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Links in Ierland
, door
Voor mensen die groene, sociale en progressieve politiek nastreven is het in Ierland moeilijk kiezen. Er zijn wel groene, linkse en progressieve partijen maar dat komt niet mooi samen in een partij.
De voornaamste reden daarvoor is dat de belangrijkste politieke scheidslijn niet over het sociaal-economisch beleid gaat, maar over buitenlandse politiek. De twee grootste partijen, Fianna Fáil en Fine Gael, zijn onstaan als twee verschillende kampen in de Ierse bevrijdingsbeweging, die gescheiden werden door hun visie op de relatie met het Verenigd Koninkrijk. Fianna Fáil hechtte net iets meer aan onafhankelijkheid dan Fine Gael. De partijen splitsten over een vredesverdrag met het Verenigd Koninkrijk, dat uiteindelijk tot burgeroorlog in Ierland leidde. Fianna Fáil was principieel Republikeins en Fine Gael was veel pragmatischer. Beide partijen groeiden uit tot populistische centrum/centrum-rechtse partijen, die geen klassieke ideologie hadden. De een was net iets meer gebrand op het beschermen van de Ierse autonomie dan de andere.
Deze nu bijna tachtig jaar oude politieke tegenstelling tussen wat het pro-Verdrag en anti-Verdrag kamp heet, lijkt niet relevant meer voor de Ierse politiek van vandaag: Ierland is nu onafhankelijk, zelfs in Noord-Ierland is nu vrede tussen de Republikeinenen de Unionisten. Dit verschil in de mate waarin de partijen hechten aan Ierse onafhankelijkheid komt nu terug bij andere thema’s. Het belangrijkste daarvan is Europese integratie: Fianna Fáil, de partij voor een onafhankelijk Ierland, heeft zich jarenlang verzet tegen verregaande Europese integratie, omdat deze de autonomie van Ierland in gevaar zou kunnen brengen. Fine Gael is juist een voorstander van Europese integratie.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
het Saillant | De val van de euro
, door
Het risico op de val van de euro neemt hand over hand toe.
In het licht van de bail-out van Ierland ter waarde van €85 miljard, neemt de kans op het einde van de euro toe. Nouriel Roubini die als één van de weinigen de huidige financiële crisis voorspeld had, zei in april al dat hij dacht dat het risico “significantly rising” was. Op dat moment had alleen nog Griekenland bij de EU moeten kloppen voor hulp. Nu is Ierland aan de beurt en dreigen Portugal en Spanje de volgende te zijn.
Het probleem van de euro dat economen bij de invoering al voorzagen was dat de ECB verboden werd om direct geld te lenen aan een regering die zich niet aan de regels met betrekking tot hebben van tekorten hield, terwijl er tegelijkertijd ook geen mechanisme werd ingericht om uit de euro te treden. In 1997 voorspelde Martin Feldstein al de kosten qua inflatie en werkeloosheid van de euro niet zouden opwegen tegen de baten en dat de euro tot nieuwe interne conflicten in Europa zou kunnen leiden. Tot de Grieken als eersten fraudeerden met hun cijfers en het uitbreken van de Griekse crisis leken de vele doemprofeten ongelijk te hebben.
Voor landen als Griekenland is de euro ook lang een grote zegen geweest. Het geld stroomde binnen en de prijzen en lonen stegen naar hartelust, maar nu lijkt zij net zo’n grote vloek te zijn. Door de euro kunnen zij niet devalueren en is de enige mogelijkheid om hetzelfde effect te bereiken ‘interne devaluatie’. Om weer competitief te worden zullen zij de lonen zeer sterk moeten matigen of zelfs laten te dalen. Dat is een langzaam en pijnlijk proces. Bovendien maken dalende lonen het moeilijker om schuldverplichtingen in de private sector na te komen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.