Zonder solo wordt het niks

Verhalen in de muziek, ik luister er graag naar. Maar er is meer. Er zijn ook instrumentale nummers en ook nummers met lekker lange solo’s. Mijn vuistregel is: zonder solo is het niet veel waard. Dat klopt niet altijd, maar meestal wel. Neem bijvoorbeeld Duitse schlager. De Duitse schlager kent geen solo’s, dus daar klopt het wel. Verder moet natuurlijk ook de solo wel iets voorstellen. Hij hoeft, voor mij dan, beslist niet technisch heel moeilijk te zijn of zo, het is iets anders, moeilijk te omschrijven en misschien ook niet altijd voor iedereen hetzelfde, de solo moet HET hebben. Wie weet wat dat is, snapt het wel en wie niet, kan altijd nog een keer gaan luisteren of gewoon iets anders gaan doen. Lyrics are lyrics And a song is a song But without a solo You won’t get along Words can be nice And words can be fine But without a solo You’ll miss the divine Ik houd me graag aanbevolen voor suggesties voor platen met de favoriete solo’s van de lezers. Hopelijk kan ik dan volgende week weer de platenwinkel gaan plunderen, net zoals ik naar aanleiding van jullie reacties op mijn vorige column heb gedaan. Mijn absolute favoriet in het instrumentale solo-genre is een stuk van een uur lang dat eind jaren 70 op het Krautrock-label Brain is verschenen en dat nu moeilijk verkrijgbaar is: ‘Solar Music Live’ van de groep Grobschnitt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.