HET

Misschien is het leuk om op mijn laatste twee bijdragen (1 en 2) nu nog een soort synthese te laten volgen. Helaas ben ik een beetje door mijn favoriete favorieten heen en weet ik vandaag alleen een citaat van de Hongaars-Amerikaanse schrijver Steven Vizinczey: “Reading is a very creative activity”. Nou, als lezen dat is, dan is luisteren dat zeker ook. Dat blijkt ook uit jullie reacties op mijn laatste twee bijdragen. Daarin hebben jullie een heel breed spectrum laten zien van wat jullie allemaal aan teksten en solo’s zelf goed vinden en dat vind ik een verrijking van de bijdragen zelf. Sommigen waren het duidelijk niet eens met mijn stelling dat muziek zonder solo’s niet veel voorstelt en dat begrijp ik ook wel. Eigenlijk luister ik zelf ook vaker dan ik dacht naar muziek zonder solo’s. Ik probeerde die uitspraak ook al een beetje te relativeren, maar dat had misschien nog iets sterker gekund. Het was niet mijn bedoeling om hele muziekrichtingen zomaar bij het grof vuil te zetten, behalve bijvoorbeeld Duitse schlager dan. Was het niet zo dat met de opkomst van punk en  new wave de solo een beetje had afgedaan? Ook weer niet helemaal overigens:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zonder solo wordt het niks

Verhalen in de muziek, ik luister er graag naar. Maar er is meer. Er zijn ook instrumentale nummers en ook nummers met lekker lange solo’s. Mijn vuistregel is: zonder solo is het niet veel waard. Dat klopt niet altijd, maar meestal wel. Neem bijvoorbeeld Duitse schlager. De Duitse schlager kent geen solo’s, dus daar klopt het wel. Verder moet natuurlijk ook de solo wel iets voorstellen. Hij hoeft, voor mij dan, beslist niet technisch heel moeilijk te zijn of zo, het is iets anders, moeilijk te omschrijven en misschien ook niet altijd voor iedereen hetzelfde, de solo moet HET hebben. Wie weet wat dat is, snapt het wel en wie niet, kan altijd nog een keer gaan luisteren of gewoon iets anders gaan doen.

Lyrics are lyrics
And a song is a song
But without a solo
You won’t get along
Words can be nice
And words can be fine
But without a solo
You’ll miss the divine

Ik houd me graag aanbevolen voor suggesties voor platen met de favoriete solo’s van de lezers. Hopelijk kan ik dan volgende week weer de platenwinkel gaan plunderen, net zoals ik naar aanleiding van jullie reacties op mijn vorige column heb gedaan.

Mijn absolute favoriet in het instrumentale solo-genre is een stuk van een uur lang dat eind jaren 70 op het Krautrock-label Brain is verschenen en dat nu moeilijk verkrijgbaar is: ‘Solar Music Live’ van de groep Grobschnitt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.