Waar was u 17 jaar geleden, toen op 4 juni 1989 het Chinese leger middenin de nacht het Plein van de Hemelse Vrede met grof geweld ontruimde? Ikzelf herinner mij dat het radioprogramma Met Het Oog Op Morgen na twaalven tenminste nog 1 uur extra doorging met een live-verslag vanuit Peking. Als 16-jarige jongen luisterde ik gespannen naar het geluid van langsrollende tanks en het geweervuur dat live uit mijn wekkerradiootje tetterde. Ik weet niet meer of het radioprogramma die nacht ook afsloot met het gebruikelijke "Gute Nacht Freunde..."? Omdat tegenwoordig veel Chinese studenten niet weten wat er destijds bij het neerslaan van de studentenprotesten is gebeurd (foto's) verzamelt de Deense beeldhouwer/activist Jens Galschiot documenten van de gebeurtenissen op het plein. Mede ook omdat er 17 jaar later nog steeds activisten van toen vastzitten in chinese gevangenissen. 'Duizenden Chinese studenten studeren aan universiteiten en andere onderwijsinstellingen in het Westen. De meesten van hen kennen hun eigen geschiedenis niet', stel Galschiot (Oneworld). Galschiot roept op om het adres van de website te verspreiden: www.aidoh.dk/4june89
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De Iraakse premier Al-Maliki is de Amerikaanse excuses zat. “There is a limit to the acceptable excuses” zei hij dinsdag letterlijk. En ondanks dat de Amerikaanse president heeft toegezegd dat de verantwoordelijken voor de slachting van 24 burgers (NRC) door Amerikaanse mariniers afgelopen jaar in Haditha zullen worden bestrafd (Guardian), ziet het er naar uit dat nu ook de democratische regering van Irak genoeg heeft van de Amerikaanse fouten. “We will use our authority since we are responsible for protecting the Iraqi people, and we are elected by people… Those who kill intentionally or through negligence should be tried.” (Al-Jazeera). Inmiddels is het Amerikaanse leger een nieuwe normen-en-waarden campagne gestart onder haar soldaten in Irak: The training, to include slide-shows, would highlight ”the importance of adhering to legal, moral and ethical standards on the battlefield,” (WashingtonPost)
Hoe het met de verantwoordelijken voor het bloedbad onder de vrouwen en kinderen van het Vietnamese dorpje My Lay afliep kunt u hier lezen. Guardian cartoonist Steve Bell vat het als volgt samen: So what else is new?
Uit onderzoek is gebleken dat de Peruaanse stad Cusco de grootste hoeveelheid UV-straling ontvangt. After poring over UV data collected by NASA’s Total Ozone Mapping Spectrometer between 1997 and 2003 the team concluded the highest UV levels occur in the Peruvian Andes, across the Altiplano region(lse.co.uk). En laat Cusco nu nèt de plek zijn waar de inca’s vroeger met een massaceremonie hun Zonnegod Wiracocha aanbaden?! Dat hadden die inca’s dus maar even goed in de gaten! De Inti Raymi ceremonie is in de 20ste eeuw in ere hersteld voor vaderland en toerisme. Jaarlijks op 24 juni figureren honderden figuranten voor een publiek van zo’n 200.000 belangstellenden in het incafort Sacsayhuamán in de Inti Raymi ceremonie. Met deze ceremonie wordt de zonnewende en de jaarlijkse terugkerende toename in UV-straling gevierd. Cusco ontvangt ruim twee maal zoveel UV-straling dan Nieuw-Zeeland dat samen met Australië berucht is om het hoge percentage huidkanker (NewScientist). Het verschil met Zuid-Amerika is echter dat Australië en Nieuw-Zeeland werden gekoloniseerd door bleke britten die veel slechter tegen de zon kunnen dan de donkere mix van spanjaarden en indianen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Papieren broodzakken met uitgeknipt kijkvenster waren toen heel gewoon, dat waren Andere Tijden, terug naar de onze…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.