Ondanks dat de wetenschappelijke wereld dreigt te worden overgenomen door creationisten gaan sommige dappere lieden nog steeds door met onderzoek aan het ontstaan van het leven op aarde. Dr. Rick Squire van de Monash University in Clayton in Australië heeft een theorie gepubliceerd (abstract) waarin hij de plotselinge explosie van planten- en diersoorten op aarde: de zogenaamde Cambrian Explosion vanaf 542 miljoen jaar B.P. toeschrijft aan de vorming van een grote bergketen op het oercontinent Gondwana. Deze 'Transgondwanan Supermountain' was nog niet bedekt met bomen en planten (want die bestonden toen nog niet) bereikte op een bepaald moment een dergelijke omvang en hoogte dat de tropische buien enorme hoeveelheden sediment van de bergketen de zee in spoelden. Deze influx van sediment bracht de broodnodige bouwstoffen in de zeeën rondom Gondwana waar tot op dat moment slechts onbeduidende eencelligen ronddobberden. Minerals in the sediments then dissolved, releasing chemicals essential for life, including phosphorous, iron, calcium, and bicarbonate ions. From 543 to 515 million years ago the concentration of calcium tripled. Animals from trilobites to bivalves used the calcium to build protective carbonate shells, which first appeared during that period, Squire says. (NewScientist)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een expert op het gebied van de mondiale (drink)water-problematiek vertelde mij ooit eens over een interview dat een journalist van Netwerk bij hem had afgenomen. De journalist probeerde de expert op allerlei manieren te verleiden tot de uitspraak ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Maar de expert dacht hier genuanceerder over. De journalist probeerde het linksom en rechtsom, echter de expert hield voet bij stuk. Tot zijn verbazing zag hij later in de uitzending hoe op slinkse wijze aan de montage-tafel zijn zinnen zo achterelkaar waren gezet dat het toch leek dat hij van mening was ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Wateroorlogen zijn mediageniek, maar zijn ze ook reëel? Ondanks dat watervoorziening in de geschiedenis altijd een heikel punt is geweest spreken de feiten toch anders: de laatste wateroorlog speelde zich 4500 jaar geleden af tussen twee Sumerische staten in Mesopotamië. Met andere woorden: we hebben al 4500 jaar géén wateroorlog gehad. In de afgelopen eeuwen hebben gedeelde waterlopen altijd tot meer samenwerking tussen staten en volkeren geleid. Inmiddels zijn er wereldwijd 3600 water-verdragen gesloten.
Toch moeten we ons niet in slaap laten sussen door de geschiedenis want met een recordaantal wereldbewoners en de voortschrijdende klimaatverandering zouden conflicten over water wel eens ongekend snel op scherp gesteld kunnen worden. “I am not somebody who believes that our third world war will be over water, but I think the potential for conflict will grow as we are faced with water scarcity,” (ScientificAmerican) aldus de nieuwe UNEP directeur Achim Steiner. Maar als er dan toch een wateroorlog komt, kan deze dan ook gewonnen worden? Dat is erg lastig want als een land d.m.v. een veroveringsoorlog volledige controle over een stroomgebied krijgt dan krijgt het de verantwoordelijkheid over de bijbehorende (dorstige) bevolking erbij aldus Anders Jaegerskog van het Stockholm International Water Institute wiens commentaar eindigt met: “It’s very difficult to imagine how you win a water war.” (ScientificAmerican)
Zoals u weet zijn we bij Sargasso gek op de vrije natuur. Bloemetjes, vogeltjes, boompjes, stille bossen, frisse lucht, mooie vergezichten over brede rivieren die traag door oneindig… u snapt het wel. Maar we doen niet hypocriet. We vliegen ook naar verre landen, rijden met de auto en gaan wonen in gebieden die tot voor kort nog door konijntjes en muizen werden bevolkt.
Zo’n tunnel door het Naardermeer is natuurlijk waardeloos. Ziet er niet uit, geeft veel overlast op de verkeerde plek, en is over tien jaar alweer te klein. Maar een brug tussen Amsterdam en Almere, wat is daar eigenlijk op tegen? In het buitenland staan we met bewondering te kijken naar de Golden Gate, Brooklyn Bridge of het viaduct van Millau. En soms praten we met trots over de Oosterscheldedam. Wat denkt u, is er niet wat moois te bouwen over het IJmeer?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Kranten, televisiezenders, de overheid en milieuorganisaties maken “klimaatporno”. Dit is de beschuldiging die geuit wordt in een onderzoeksrapport van de Labour denktank (IPPR) in Groot-Brittannië. Het IPPR onderzocht hoe in meer dan 600 artikelen over klimaatverandering wordt bericht. De conclusie was: overdreven, apocalyptisch en over-alarmerend. Door het probleem extreem op te blazen zou er nog nauwelijks ruimte zijn voor de oplossingen. “The public become disempowered because it’s too big for them; and when it sounds like science fiction, there is an element of the unreal there.” (BBC). Hoe weblogs ervan afkomen is niet bekend. Maar gezien de intrinsieke ongecontroleerde perversiteit van burgerjournalistiek wordt het ergste gevreesd.
Om het goede voorbeeld te geven zal ik bij de volgende boodschap eens géén subjectieve quasi-deskundige manipulatieve enkel op verkoopcijfers en een verborgen agenda motiveerde interpretatie geven, maar dit geheel aan u overlaten. Ondergetekende liet een tijdje terug een klimaatscenario doorrekenen door het Milieu- en Natuur Planbureau. De vraag was: bereken de wereldwijde verschuiving van potentiële vegetatiezones gedurende de periode 2000-2100 bij het scenario van een gemiddelde mondiale temperatuurstijging van 3,5 ºC, gemeten vanaf het begin van de industriële revolutie. Het resultaat ziet er zo uit: 2000, 2050 en 2100. En zo in een geinig loopje. U mag het zeggen: valt het mee of tegen?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
