Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Waar blijft nou toch die wateroorlog?
Een expert op het gebied van de mondiale (drink)water-problematiek vertelde mij ooit eens over een interview dat een journalist van Netwerk bij hem had afgenomen. De journalist probeerde de expert op allerlei manieren te verleiden tot de uitspraak ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Maar de expert dacht hier genuanceerder over. De journalist probeerde het linksom en rechtsom, echter de expert hield voet bij stuk. Tot zijn verbazing zag hij later in de uitzending hoe op slinkse wijze aan de montage-tafel zijn zinnen zo achterelkaar waren gezet dat het toch leek dat hij van mening was ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Wateroorlogen zijn mediageniek, maar zijn ze ook reëel? Ondanks dat watervoorziening in de geschiedenis altijd een heikel punt is geweest spreken de feiten toch anders: de laatste wateroorlog speelde zich 4500 jaar geleden af tussen twee Sumerische staten in Mesopotamië. Met andere woorden: we hebben al 4500 jaar géén wateroorlog gehad. In de afgelopen eeuwen hebben gedeelde waterlopen altijd tot meer samenwerking tussen staten en volkeren geleid. Inmiddels zijn er wereldwijd 3600 water-verdragen gesloten.
Toch moeten we ons niet in slaap laten sussen door de geschiedenis want met een recordaantal wereldbewoners en de voortschrijdende klimaatverandering zouden conflicten over water wel eens ongekend snel op scherp gesteld kunnen worden. “I am not somebody who believes that our third world war will be over water, but I think the potential for conflict will grow as we are faced with water scarcity,” (ScientificAmerican) aldus de nieuwe UNEP directeur Achim Steiner. Maar als er dan toch een wateroorlog komt, kan deze dan ook gewonnen worden? Dat is erg lastig want als een land d.m.v. een veroveringsoorlog volledige controle over een stroomgebied krijgt dan krijgt het de verantwoordelijkheid over de bijbehorende (dorstige) bevolking erbij aldus Anders Jaegerskog van het Stockholm International Water Institute wiens commentaar eindigt met: “It’s very difficult to imagine how you win a water war.” (ScientificAmerican)
Bruggenbouwen
Zoals u weet zijn we bij Sargasso gek op de vrije natuur. Bloemetjes, vogeltjes, boompjes, stille bossen, frisse lucht, mooie vergezichten over brede rivieren die traag door oneindig… u snapt het wel. Maar we doen niet hypocriet. We vliegen ook naar verre landen, rijden met de auto en gaan wonen in gebieden die tot voor kort nog door konijntjes en muizen werden bevolkt.
Zo’n tunnel door het Naardermeer is natuurlijk waardeloos. Ziet er niet uit, geeft veel overlast op de verkeerde plek, en is over tien jaar alweer te klein. Maar een brug tussen Amsterdam en Almere, wat is daar eigenlijk op tegen? In het buitenland staan we met bewondering te kijken naar de Golden Gate, Brooklyn Bridge of het viaduct van Millau. En soms praten we met trots over de Oosterscheldedam. Wat denkt u, is er niet wat moois te bouwen over het IJmeer?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De media maken “klimaatporno”
Kranten, televisiezenders, de overheid en milieuorganisaties maken “klimaatporno”. Dit is de beschuldiging die geuit wordt in een onderzoeksrapport van de Labour denktank (IPPR) in Groot-Brittannië. Het IPPR onderzocht hoe in meer dan 600 artikelen over klimaatverandering wordt bericht. De conclusie was: overdreven, apocalyptisch en over-alarmerend. Door het probleem extreem op te blazen zou er nog nauwelijks ruimte zijn voor de oplossingen. “The public become disempowered because it’s too big for them; and when it sounds like science fiction, there is an element of the unreal there.” (BBC). Hoe weblogs ervan afkomen is niet bekend. Maar gezien de intrinsieke ongecontroleerde perversiteit van burgerjournalistiek wordt het ergste gevreesd.
Om het goede voorbeeld te geven zal ik bij de volgende boodschap eens géén subjectieve quasi-deskundige manipulatieve enkel op verkoopcijfers en een verborgen agenda motiveerde interpretatie geven, maar dit geheel aan u overlaten. Ondergetekende liet een tijdje terug een klimaatscenario doorrekenen door het Milieu- en Natuur Planbureau. De vraag was: bereken de wereldwijde verschuiving van potentiële vegetatiezones gedurende de periode 2000-2100 bij het scenario van een gemiddelde mondiale temperatuurstijging van 3,5 ºC, gemeten vanaf het begin van de industriële revolutie. Het resultaat ziet er zo uit: 2000, 2050 en 2100. En zo in een geinig loopje. U mag het zeggen: valt het mee of tegen?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.