Realistisch optimisme met seksie lächlen en wijn

"Als jonge vrouw vond ik de wereld geweldig. Toen heb ik me voorgenomen: aan dit gevoel moet je terugdenken als je ooit wanhopig bent. En dat heb ik gedaan. Maar daarom ben ik nog geen eeuwige optimist. Ik behoud mezelf het recht voor om te klagen, te zagen en te piekeren". Zie hier het realistisch optimisme van Nigella Lawson: de Queen of Food Porn. Ze is dik, ze is 50, ze is mooi. Humo sprak met haar voor het extradikke(?) kerstnummer. Hardnekkig optimisme sleept ons door deze donkere dagen vol culinaire aberraties. Maar piekeren mag dus ook, zo stelt sexy culiqueen Nigella. Piekeren over hoe je de chocoladerisotto met truffel niet tot pap kookt en of je dat kant-en-klare kerstmenu van Jamie Oliver voor €2,99 wel moet downloaden ..en of dat je problemen echt oplost? Klagen mag ook van Nigella, zeker als je wanhopig bent. Klagen over de kinderen die deze dagen weer 24/7 om je heen zijn. Dan ben je tegen vieren (plus of min 2 uur) wel weer toe aan een borrel: cointreau, citroensap en gin en shake your white lady. Problem(s) solved. Nog zo'n fnuikend kerstdilemma: voelt u zich voor het kerstdiner onzeker over uw wijnkennis? Bedenk dan dat wijnproeven één grote doorgestoken kaart is. Wijn is immers niet om te proeven, maar om te drinken, om door te drinken. Luister maar naar Mister Amsterdam en de waarheid over wijn. U ziet: voor alles is een oplossing en ook kerst gaat vanzelf weer voorbij. Dat is realistisch positivisme! Uw gemarginaliseerde margeblogger wenst u in de geest van de Queen of Food Porn en Mister Amsterdam een soepele kerst en een hardnekkig optimistisch 2011, met op z'n tijd veel geklaag en gepieker. Hap, slurp, lik, smak, proost! *doet heel uitdagend een tongue in cheek*

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lunchfilmpjes | WK commercials in stereotyp


Op France24 Observers maakt men zich druk over Afrikaanse stereotypen in de internationale commercials voor het wereldkampioenschap voetbal. Ook de Nederlandse ING commercial krijgt ervan langs: “Masaï voetballen helegaar niet, laat staan leeuwen …en township kinderen zien trouwens nooit een wildpark van dichtbij”. Hoe schokkend… heeft het Fa-Meisje dan ook nooit bestaan?! Afijn: vier WK commercials ter verveelink ende vermaeck waarvan eigenlijk alleen de Australische kippenvangende krokodillen de moeite waard zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lunchpauze | Metropolis Jukebox

VPRO’s Metropolis is de tv-versie van Global Voices en France24 Observers maar dan nog een stuk leuker en beter verteerbaar. Eigenlijk is het een van de beste hedendaagse programma’s op de nationale treurbuis. Nu is er de Metropolis Jukebox met alle korte filmpjes gerangschikt op onderwerp en land. Handig voor beeldschermwerkers die in de lunchpauze niet willen socializen maar toch meer willen weten van de wereld om hun heen. Kijk en vergelijk hoe men in o.a. Congo, Nicaragua, Libanon en China aankijkt tegen bijvoorbeeld Elvis, ‘dik zijn’, het huwelijk, de crisis, Jezus, putjesscheppers en moraalridders.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regen weerhoudt openingsmars niet

wsf2009Van 27 januari t/m 1 februari vindt in Belem (Brazilië) de negende editie van het Wereld Sociaal Forum (WSF) plaats. Honderden maatschappelijke organisaties, bewegingen en NGO’s zullen via workshops en debatten hun analyse geven over de mondiale krediet-, voedsel-, energie- en klimaatcrisis en tegelijkertijd pragmatische oplossingen aanreiken om de problemen tot een halt te roepen. In samenwerking met Noticias en OnzeWereld bericht Sargasso de komende dagen over het WSF

Impressie eerste dag WSF
belem-marsTerwijl de enorme stoet van activisten, indiginas, studenten en vakbondsleden zich ’s middags opmaakte voor de openingsmars door het centrum van Belem, vielen de eerste kleine druppeltjes al naar beneden. Niemand sloeg er acht op. Belem was de afgelopen dagen redelijk zonnig en van de jaarlijkse tropische regenbuien gespaard gebleven.

Een kwartier later, nadat de stoet de boulevard aan de haven verliet, barstten de donkere wolken boven de stad alsnog los. Bakken met water ploften op de hoofden van de andersglobalisten. In de winkelstraten probeerden enkelen te schuilen onder afkapjes van winkels en kraampjes.

Het gemopper van een paar oude Braziliaanse dames, deelnemers van het forum, was niet van de lucht: ‘Merda,hadden die indios hun regendans niet een paar dagen kunnen uitstellen?’ Drie beschilderde Para-indianen, die ook hun toevlucht zochten onder hetzelfde afdakje, deden alsof ze het niet hoorden. Glimlachend bekeken ze de chaotische taferelen op straat. Het regenwater dat langs hun benen naar beneden liep, richting de haven, bevatte ook enkele kleine plastice zakken en blikjes. Als de boodschap was om de stad ten alle tijden groen en schoon te houden, dan was deze actie in ieder geval op bijzondere wijze geslaagd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende