Paul Verhoeven’s Zwartboek
Hehe, eindelijk weer eens een Nederlandse film waaraan je zonder aarzelen een bioscoopbezoek kunt wagen. Niet dat er de afgelopen jaren helemaal niets aardigs is gemaakt, maar het was telkens wel erg makkelijk wachten op de DVD-release. Paul Verhoeven’s Zwartboek levert 145 minuten cinemavermaak van ‘internationale klasse’ (het predikaat dat Nederlanders gebruiken om hun even tevoren verloren nuchterheid snel weer terug te claimen). Voor zijn epos over de Tweede Wereldoorlog werkte Verhoeven met een (ook al onnederlands hoog) budget van 17 miljoen euro. Dat is wel zo prettig als je van plan bent om Den Haag af te zetten voor massascenes met een paar duizend figuranten en je boerderijen wilt opblazen (wel weer typisch Nederlands overigens dat een vergunning maar voor een opblaasbeurt geldt). Het resultaat staat.
‘Weer een film over WOII…’, hoor ik de ex-Nazi kampbeulen en de vergeten helden uit de Eerste Wereldoorlog onder u verzuchten. En met succesvolle langspeelfilms als De Aanslag, De Tweeling, Het Meisje met het Rode Haar en Amsterverdammtnogmal, kan het een tijdje hebben geleken dat dit onderwerp het enige was waar Nederlanders filmtechnisch wat zinnigs over te zeggen hebben. Maar de laatste jaren was dit zeker niet het geval en de hoeveelheid aan (kinder-)boekverfilmingen die de recente aandacht opeisten, maakten het onderwerp van Zwartboek eigenlijk iets om naar uit te kijken.