Vrijheid en frisdrank

Burgermeester Michael Bloomberg van New York kreeg iedereen, zelfs Jon Stewart, over zich heen toen hij onlangs met het plan kwam om bekers frisdrank groter dan 16 ounce (≈0,5 liter) te gaan verbieden in restaurants, bioscopen, stadions en deli’s. Het schijnt dat een kwart(!) van de New Yorkers echt obees is. Vooral de arme, laag opgeleide, oudere bewoner van the Bronx of Brooklyn is er slecht aan toe. En frisdranken van 20 ounce (met omgerekend zeventien suikerklontjes) of meer zijn daar deels verantwoordelijk voor. Maar het plan werd meteen ‘geframed’ als 'De Verloochening van Amerika’s Oerprincipes' en vooral ook als 'De Aanval op de Vrijheid'. Helaas.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Verbrand op het werk? Smeer er maar mosterd op!

Amerikaanse McDonalds-medewerkers die zich verbranden, melden dat hen wordt verteld om maar mosterd op hun brandwonden te smeren. Gisteren dienden medewerkers 28 klachten in bij de Occupational Safety and Health Administration.

Hoe bizar het ook klinkt, het schijnt geen uitzondering te zijn:

These workers aren’t alone in suffering or witnessing serious burns on the job: According to a survey conducted by Hart Research Associates on behalf of the National Council for Occupational Safety and Health, 87 percent of fast food workers have been injured on the job in the past year, and 79 percent have been burned on the job. Even among workers who don’t work in the kitchen, the burn rate is 61 percent. The workers cite pressure to work too fast, understaffing, missing or damaged protective equipment, and broken or damaged kitchen equipment. More than a third of workers surveyed said their fast food restaurant didn’t have a decent first aid kit, and more than 60 percent of workers in such restaurants said their burns were not appropriately treated, with condiments being a very common manager suggestion for treatment.

Only in America…?

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

McDonald’s launches new sourcing policy for palm oil, paper, beef to reduce global environmental impact

Dit artikel is afkomstig van Sargasso gastblog: Mongabay.com.

McDonald’s (NYSE:MCD) announced a far-reaching sourcing policy that could significantly reduce the fast-food giant’s impact on the environment, including global forests.

This month McDonald’s unveiled its Sustainable Land Management Commitment (SLMC), a policy that requires its suppliers to use “agricultural raw materials for the company’s food and packaging that originate from sustainably-managed land”. The commitment will be monitored via an independent evaluation process, according to the company.

The policy will initially focus on five commodities: beef, poultry, coffee, palm oil, and packaging. McDonald’s target commodities are based on analysis conducted in partnership with environmental group WWF’s Market Transformation initiative led by Jason Clay.

McDonald’s has announced several environmental criteria for sourcing in recent years including seafood and soy commitments, but the new pledge brings in more commodities.

While palm oil can be produced sustainably, much of recent expansion has come at a high environmental cost. By some estimates, more than half of oil palm expansion since 1990 occurred at the expense of forests, spurring strong backlash from environmentalists concerned about greenhouse gas emissions and loss of habitat for endangered wildlife—including orangutans, pygmy elephants, Sumatran rhinos and tigers. Oil palm plantation development has also exacerbated social conflict in some areas. The RSPO is an effort to improve the social and environmental performance of the industry.
Under SLMC, McDonald’s is working with the Global Roundtable for Sustainable Beef to improve the environmental performance of beef production and is sponsoring a three-year study to assess carbon emissions on 350 ranches in the U.K. and Ireland. The company said it plans to join the Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO) this year and will source only RSPO-certified palm oil by 2015. McDonald’s has also joined the Sustainability Consortium, a group working to build tools to assess the environmental impacts of consumer products over their life-cycle.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Presurfer | De eeuwige hamburger

big mac

Back in 2008, Karen Hanrahan, of the blog Best of Mother Earth posted a picture of a hamburger that she uses as a prop for a class she teaches on how to help parents keep their children away from junk food… The hamburger she’s been using as a prop is the same plain McDonald’s hamburger she’s been using for what’s now going on 14 years. It looks pretty much identical to how it did the day she bought it

You may have heard this story about the McDonald’s hamburger that does not decompose. There are several theories of why this phenomenon occurs. J. Kenji Lopez-Alt of Serious Eats gives a scientific explanation.

Meer verstrooiing bij The Presurfer, @presurfer.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lekker makkelijk

Bericht Metro 12-12Wat maakt nieuws nieuws? Het is een zelfde vraag als wat literatuur tot literatuur maakt. Extragratis kranten hebben geen tijd om zich deze vraag te stellen en plempen nogal eens ANP-berichten in de krant die ze lekker sappig pimpen.

Neem nu het bericht – van gisteren – op links. Je zit in de trein en pakt zo’n gratis ding op zoek naar ‘opmerkelijk’ nieuws. En ja hoor, het duurt even, maar dan lees je de eerste zin van een Kortommetje: ‘Een Brit hangt een boete van 175 euro boven het hoofd omdat hij te lang deed over een fastfoodmenu van McDonalds’. ‘Hè, WTF IS DIT?’, giert er door je hoofd, ‘Mag je nu geeneens op een normale wijze je Dubbele Whopper met Kaas™ BigMac™ achterover slaan? Moet ik voortaan mijn mobiele pureermachine meenemen en de burger als Milkshake™ naar binnen tanken?’

Maar dan lees je verder en blijkt dat meneer Thomson een boete krijgt, omdat hij te lang geparkeerd stond. Wat is daar opmerkelijk aan? Natuurlijk is het niet al te hartelijk van Ronald McDonald c.s. om klanten te beboeten als ze langer dan een half uur op het parkeerterrein staan, maar doe je dat ergens anders dan is het hetzelfde verhaal. Een lekker makkelijk bericht dus weer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.