Closing Time | Paleis van Boem

Paleis van Boem bestaat uit Martin Vonk en Jaap de Weijer, beide opgeleid aan het Rotterdams conservatorium. Ze hebben gedurende hun carriere vooral muziek gemaakt voor film en theater. Hun bekendste werk is waarschijnlijk de filmmuziek voor de film Karakter. Hun platendebuut was Mowgli goes kaka uit 1985; een plaat met experimentele percussie. Wonderlijk genoeg was percussie in die jaren relatief populair, met bandjes als Slagerij van Kampen, Motel Bokassa en Nagasaki Ondekoza. Dit nummer van Paleis van Boem was wel het meest experimentele uit die tijd. https://youtu.be/O_B-ll-B46o

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Cornelius

, door

Cornelius is Japanner Keigo Oyamada. Hij maakt experimentele rock met meestal een duidelijke invloed van de jaren 60. En hij heeft een hekel aan haat. Lijkt me een mooie stellingname.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Peter Principle

, door

Peter Principle is de bassist van avant-gardeband Tuxedomoon, een band opgericht met het doel “anders te klinken dan alle andere bands” (en ooit behandeld in Closing Time).

Maar Peter Principle moest natuurlijk bewijzen dat het geluid allemaal nog weirder kan, en dat deed hij dan ook op zijn solo-projecten. Zoals op z’n solo debuut Sedimental Journey uit 1985, verschenen op Crammed’s Made To Measure serie.

Closing Time | Fred Frith

, door

Fred Frith draait al vanaf de jaren 60 mee als gitarist in het grensgebied tussen jazz en rock, en in die contreien vertoeft hij meestal aan de experimentele buitengrenzen die ook wel tot de avant-garde gerekend worden.

Hij heeft in een veelvoud aan bands gezeten, van z’n eigen clubjes als Henry Cow en Skeleton Crew, tot aan samenwerkingen met klinkende namen als speedjazz-bruut John Zorn (in het in deze rubriek al eens besproken extremistische Naked City), Bill Lasswell, Brian Eno en the Residents.

Closing Time | Hobgoblins

, door

De kobolden hebben Mount Vernon ingenomen, en als eerste zijn ze het kunstlaboratorium binnen getrokken…

Mount Vernon Arts Lab is een eenmansproject van Schot Drew Mulholland, actief rond de eeuwwisseling. Tegenwoordig is het lab omgebouwd tot tempel, want het project is gecontinueerd onder de naam Mount Vernon Astral Temple.

Behalve rare namen verzinnen is Mulholland ook goed in het neerzetten van erg bizarre sferen met flink wat electronica en een theremin.

Closing Time | Trash Jazz Assassin

, door

John Zorn brengt platen uit sinds 1980, en heeft inmiddels meer dan honderd albums op z’n naam staan. Hij is vooral bekend in de wereld van de avant-garde jazz, maar maakt ook muziek in genres als klezmer, metal of ambient, en alles wat er maar tussenin zit.

Ooit gaf hij aan dat hij zich bij veel standaard muziek binnen een tiental seconden al dood verveelt omdat er te weinig gebeurt en men te lang blijft hangen in hetzelfde thema. Dat is ondermeer goed te horen bij Naked City, een van zijn vele muzikale entiteiten, opgericht als “composition workshop to test the limits of composition and improvisation in a traditional rock band”.

Closing Time | Guido Möbius

, door

Guido Möbius vergast de wereld al een aantal jaren op experimentele platen. Vroeger vooral instrumentaal maar er duiken steeds meer vocalen op in z’n albums. Tegelijkertijd wordt het allemaal wat frivoler.

Hier op “Judgment” doet hij vooral lekker maf.

Closing Time | Rachel’s

, door

Rachel’s is een Amerikaanse band opgericht begin jaren negentig. Ze maken een soort mix tussen kamermuziek, experimenteel en ambient. Ze werken vooral met klassieke instrumenten.

Hier op ‘Letters Home’, van The Sea and the Bells, uit 1996.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige