Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Holly Herndon
, door
Holly Herndon onderzoekt op haar album Platform haar relatie met technologie – status: it’s complicated. ‘Home’ is een liefdeslied gericht aan een fictieve NSA-agent, waarmee ze ook de relatie met haar laptop (haar muziekinstrument) probeert te beëindigen terwijl ze nog dolgelukkig samen zijn.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Leila
, door
De derde en voorlopig laatste artiest in de – bij gebrek aan meer kandidaten (die nog vindbaar zijn) – zeer korte serie over vroege vrouwelijke IDM-artiesten is Leila. De nummers op haar eerste album uit 1998 klinken interessant maar minimalistisch en mede daardoor wat gedateerd. Het tweede album Courtesy of Choice (2000) is compleet anders: vol, warm en melodieus, soms wat chaotisch, en niet erg genre-vast – in een interview zegt ze: “I don’t feel any commitment or loyalty to anything. My commitment is to noise”. Fijne noise, dat wel.
Closing Time | Neotropic
, door
Naast Mira Calix kwam ik Neotropic tegen die als een van de weinige vrouwen meedraaide in de opkomende IDM-scene eind jaren ’90. Ze bracht haar eerste EP uit in 1995, en haar eerst album is goed maar kan de tand des tijds niet geheel doorstaan. Na haar tweede album gaat ze meer en meer experimenteren en aangekomen bij haar vierde album White Rabbits (2004), waarop dit nummer staat, lijkt ze het genre – of überhaupt een genre – achter zich gelaten te hebben, wat boeiende folk-achtige elektro-akoestische muziek oplevert.
Closing Time | Mira Calix
, door
Zo rond de tijd dat Aphex Twin en Autechre met hun experimentele elektronische muziek een nieuw genre introduceerden – waarvoor ietwat pretentieuze termen zoals IDM, art techno en braindance werden bedacht – waren er ook enkele vrouwelijke artiesten die met knopjes en schuifjes interessante dingen deden. (Als je deze muziek niks vindt, wees gerust: de vrouwen zijn op een hand te tellen, dit wordt een zeer korte serie.)
Mira Calix bracht haar eerste single uit in 1996, deed het goed in clubs maar was ook vernieuwend, en werd door sommigen gezien als de ‘female Aphex Twin’. Het is niet moeilijk te horen waarom: haar minimalistische muziek klinkt vaak chaotisch en regelmatig op het valse af. Beter kan ik het niet verkopen. Dit nummer komt van haar eerste album One On One (2000).
Closing Time | Marielle V Jakobsons
, door
Marielle V Jakobsons bouwde zelf een Macro-Cymatic Visual Music Instrument waarmee via LED en water muzikale trillingen worden gevisualiseerd. Ze gebruikte het instrument ook om deze video te maken. Verder kan ze ook nog dingen met een synthesizer, keyboard, viool, fluit en haar stem, waarmee ze ‘polyritmische soundscapes en melodische drones’ produceert.
Closing Time | Polar Bear
, door
Het kwintet Polar Bear is bekend om hun experimentele jazz waarin de typische sax en bass worden vermengd met elementen uit drum and bass, dance of funk. Vanaf hun vijfde album In Each and Every One, waar dit nummer op staat, gingen elektronische elementen een grotere rol spelen, waardoor de muziek ook weleens richting ambient of Four Tet gaat.
Closing Time | Raveyards
, door
Geen idee waarom de band Raveyards het nodig vindt hun muziek op te leuken met optredens in kerken, grotten en loodsen, en VR-videos. Maar toegegeven, het vangt de industriële sfeer van de muziek goed. Het nummer ‘Lank’ klinkt als een mini-album op zich, en dan is er daarna ook nog de rest van het mini-album Kyem. Dat natuurlijk ook.
Closing Time | Deradoorian
, door
Soms knap je af op een artiest als je leest welke betekenis ze aan hun muziek geven. Dat de muziek bedoeld is om “te helen”, bijvoorbeeld. Maar goed, vergeet het direct weer, want je hoort het er niet aan af: de muziek van Deradoorian is psychedelisch maar nergens zweverig, en haar stem(men) helder en zoet maar niet zalvend. En toegegeven, je zou je er beter door kunnen gaan voelen.
Closing Time | Jefre Cantu-Ledesma
, door
Het combineren van noise en ambient kan uiteraard best boeiende muziek opleveren, maar ik dacht niet dat het goed of mooi zou kunnen klinken, tot ik de EP In Summer van Jefre Cantu-Ledesma hoorde. Klinkt als: idyllische chaos, of een chaotische idylle.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.