De Tweede Kamer krijgt regelmatig voorstellen uit Europa voorgeschoteld waar ze zich over moeten uitspreken. Vorige week kwam daar weer een reeks van vijf van voorbij. En daarbij viel het me op hoe verschillend van aard de voorstellen zijn waar alle landen van Europa zich over moeten uitspreken. De eerste uit het rijtje was het goedkeuren van het op de markt brengen van een anjer met de kleur licht-paars/violet uit Australië. Voordat u nu in woede over dit soort prietpraat uw Europarlementariër belt, moet u wel weten dat het hier gaat om een genetisch gemodificeerd exemplaar. En daar zijn aparte regelingen voor. Dus moet voor dat ene bloempje in alle 27 landen het parlement een uitspraak doen of het wel of niet mag. Een variant in mijn ogen waar Europa doorschiet in de details.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Gisteren kleefde er even letterlijk bloed aan Zimbabwaanse diamanten toen de vrouw van Mugabe haar diamanten ringen als boksbeugel gebruikte op het gezicht van een Britse fotograaf (Times). Maar dit geweld is echter kinderspel vergeleken met het structurele geweld dat momenteel plaats vindt in de diamantvelden van Zimbabwe. Grace Mugabe (43), ook wel bekend als de “First Shopper”, was bezig $92.000 aan overheidsgeld uit te geven in het winkelcentrum van Kowloon in Hongkong toen een Britse fotograaf haar wilde fotograferen. Daar was deze presidentsvrouw niet van gediend en liet haar lijfwacht de man vasthouden zodat zij meerdere malen met haar vuisten op het gezicht van de fotograaf kon inbeuken. Doordat ze scherpe diamanten ringen droeg heeft haar slachtoffer pijnlijke verwondingen aan zijn gezicht opgelopen. De politie start een onderzoek, Eucalypta is alweer gevlogen.
Ondertussen voltrekt zich in Zimbabwe zelf een nog veel grotere ramp. President Mugabe heeft daar het leger opdracht gegeven illegale mijnwerkers uit de Chiadzwa diamantvelden te jagen. Nu dit is gelukt gaat het leger zelf over tot het stelen van de bodemschatten. Hiervoor gebruiken ze lokale bewoners die met geweld gedwongen worden in de kuilen te zoeken naar diamanten (IRIN). Alle diamanten die gevonden worden verdwijnen in de illegale handel, officieren vullen hun zakken. Minister Verhagen heeft al voorgesteld om in Europees verband diamanten uit Zimbabwe te boycotten (EuropaNu). Om de schijn op te houden dat het leger optreedt tegen illegale mijnwerkers worden er lukraak onschuldige mensen opgepakt en afgeranseld, niet met diamanten ringen maar met houten stokken (De Pers). De diamanten moeten immers mooi blijven voor aan de vingers van de first lady…
“We believe that in order to destroy fungi, insects and weeds, pesticides do not have to be so hazardous that they are carcinogenic, toxic to reproduction or have equally dangerous properties” aldus Elliott Cannell van het Pesticide Action Network (Nature)
Deze week is het Europees Parlement akkoord gegaan met nieuwe wetgeving voor het op de markt brengen en gebruiken van pesticiden. De komende jaren zullen pesticiden waarin kankerverwekkende of andere voor de mens zeer schadelijke stoffen zijn verwerkt geleidelijk worden uitgefaseerd. Ook stoffen die vruchtbaarheid van plant- en diersoorten aantasten zullen worden verboden. Europa wordt in drie klimaatzones verdeeld: noord, centrum, zuid waarin dezelfde regels gelden (EVMI). Het besluit is omstreden omdat tegenstanders vinden dat er gekeken moet worden naar het risico bij het specifieke gebruik van de pesticide en niet naar de afzonderlijke bestandsdelen. De Belgische appelboer Luc Bels denkt dat de nieuwe wetgeving hem hard gaat raken want hij heeft nu eenmaal pesticide nodig om te voldoen aan de hoge kwaliteitseisen: glanzende appels zonder smetjes.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen, zeker vanuit de hoek van landelijke en Europese politici. Vandaag dan ook een bijdrage van de voorzitter van de VVD in het Europarlement, Jules Maaten.
Deze week viert Europa het tienjarige bestaan van de Euro. De afgelopen maanden hebben we kunnen zien hoe belangrijk onze munt is geworden.
Vanaf het moment dat de Euro werd ingevoerd, kreeg de nieuwe munt te maken met veel kritiek. Nederlanders verlangden al snel terug naar de vertrouwde Gulden, en critici wezen steeds maar weer op de nadelen die de invoering van de Euro zouden hebben. De afgelopen jaren werden de Eurocritici steeds milder in hun betoog. De Euro bleek een stabiele munt te zijn, die al snel de op één na meest gebruikte valuta van de wereld werd. Heimwee naar de Gulden en Peseta werd steeds minder.
Dit komt doordat de Euro in de laatste tien jaar een succesverhaal is gebleken. Critici die beweerden dat de Eurozone al snel uit elkaar zou vallen hebben ongelijk gekregen: deze wordt zelfs uitgebreid. De Europese Centrale Bank is er bovendien in geslaagd de inflatie laag te houden. Dit heeft bijgedragen aan de economische stabiliteit van de Eurozone. Het succesverhaal ten spijt, kreeg de Euro zijn echte test pas aan het einde van zijn eerste decennium.
Toen de financiële crisis in 2008 met geweld losbarstte, grepen Eurocritici de algemene onzekerheid opnieuw aan om de munt aan te vallen. De Euro zou niet bestand zijn tegen het geweld van omvallende banken en de onbetrouwbaarheid van de financiële markt. Weer kregen de zwartkijkers het deksel op de neus. De Euro heeft niet alleen de zware storm vooralsnog onbeschadigd doorstaan, hij heeft zelfs nieuwe steun gevonden uit onverwachte hoek.
Wat wil Rusland eigenlijk? Over het gedrag en de intenties van Rusland wordt nogal gespeculeerd. Dat is begrijpelijk: Rusland blijft namelijk verrassen. Ook het laatste nieuws – vandaag – over de mislukte hervatting van gasleveranties aan Europa via de Oekraïne, stelt niet bepaald gerust. Telkens lijkt de EU een werkbaar compromis – over schuldbetalingen en vermeende gasdiefstal door de Oekraïne – voor zowel Rusland als de Oekraïne te hebben bereikt, of het conflict krijgt alweer een nieuwe wending. Gisteren bleek de Oekraïne niet in staat een testleverantie van gas te kunnen uitvoeren. Experts beweren dat deze leverantie vanwege de beperkte omvang ervan en de routering door het pijpenstelsel, gedoemd was te mislukken. Rusland beschuldigt de Verenigde Staten met inmenging in dit conflict, en manipulatie van de Oekraïne. Rusland verwijst daarbij naar een partnership agreement dat december vorig jaar door de VS en de Oekraïne werd afgesloten, met daarin een clausule over energiesamenwerking. De VS wijzen deze beschuldiging als baseless van de hand. Enige twijfels over de intenties van Rusland – ook in dit specifieke geval – lijken echter wel gerechtvaardigd.
18 Europese landen ondervinden nu in meer of mindere mate problemen met hun gastoevoer. In een aantal Oost-Europese landen wordt niet alleen ernstige kou geleden, maar worden fabrieken ook gedwongen hun activiteiten te verminderen. Alsof de financiële en economische crisis nog niet genoeg is.
Volgens experts zou Rusland kunnen kiezen tussen twee ‘scenario’s’: samenwerking met het Westen, of competitie en conflict. Volgens mij is die keuze in Moskou – helaas- wel gemaakt. De inschatting die daar lijkt te zijn gemaakt is dat met competitie en conflict, de belangen van Rusland en haar politieke en economische elite, beter zijn gediend. En dat zou weleens een – ongewenste – maar juiste Russische calculatie kunnen zijn, ten minste als het nationale belang als uitgangspunt wordt genomen. Rusland dicteert het ‘spel’, door zich niet aan de regels ervan te houden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
The original intention was indeed to ask 27 European artists for participation. But it became apparent that this plan cannot be realised, due to time, production, and financial constraints. The team therefore, without the knowledge of the Ministry of Foreign Affairs, decided to create fictitious artists who would represent various European national and artistic stereotypes. We apologise to Prime Minister Mirek Topolanek, Deputy Prime Minister Alexandr Vondra, Minister Karel Schwarzenberg and their departments that we did not inform them of the true state of affairs and thus misguided them. We did not want them to bear the responsibility for this kind of politically incorrect satire. We knew the truth would come out. But before that we wanted to find out if Europe is able to laugh at itself.
2009 Is een belangrijk jaar. In dit jaar wordt in belangrijke mate ‘bepaald’ wat de ontwikkelingsrichting van onze planeet zal zijn: verdergaande integratie, of desintegratie. Een korte uitleg waarop deze best wel dramatische conclusie is gebaseerd. De ‘wording’ van Europa – een redelijk goed goedresultaat, via een lange en vooral bloedige weg – is een interessante case study ter inleiding.
Europa heeft zich in de afgelopen 500 jaar ontwikkeld van een anarchistische verzameling van staten naar een ‘waardengemeenschap’ waarin – over het algemeen – het Europese belang prevaleert boven nationale belangen, en ruzies tussen Europese staten niet meer worden beslecht door oorlog en geweld. Conflicten waren in dit Europese integratieproces in hoge mate instrumenteel. Een goed gesprek bleek vaak niet mogelijk of onvoldoende. Vier grootschalige conflicten – systeemoorlogen, dat wil zeggen conflicten ter grootte van het systeem – leverden telkens een ‘nieuw’ – beter georganiseerd Europees systeem op (de Dertigjarige Oorlog, de Franse Revolutionaire en Napoleontische Oorlogen en de Eerste en Tweede Wereldoorlog). Door deze vier oorlogen werd het Europese systeem als het ware weer (tijdelijk) in balans gebracht; dat wil zeggen dat de verhoudingen in – en de spelregels van het systeem weer even een afspiegeling vormden van de feitelijke machtsverhoudingen. Op basis van deze vier systeemoorlogen kunnen vier relatief stabiele perioden worden onderscheiden. Tijdens deze perioden vonden ‘slechts’ kleinschalige oorlogen in Europa plaats. Het blijkt dat de oorlogsfrequentie lineair afnam (tot nul na de Tweede Wereldoorlog), met andere woorden de stabiliteit van Europa lineair toenam. (Voor meer achtergrond informatie).
Vanaf 1945 is er geen sprake meer van een Europees internationaal systeem, maar van een globaal systeem, met andere spelers, die in toenemende mate de internationale dynamiek beïnvloeden, zoals China, Japan, Brazilië, India, etc. Europa is weliswaar niet meer een anarchistisch systeem, op mondiaal niveau is dat nog wel degelijk het geval. Een dergelijk – veelal niet planmatig – integratieproces dat zich in Europa heeft voltrokken (maar nog niet is afgerond) vindt nu plaats op mondiaal niveau. Het gaat met horten en stoten, net zoals dat in Europa het geval was.
Lezersservice: reaguurplek bij side bar poll opstelling Europa bij aardgas conflict Rusland Oekraïne
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.