Geen winter zonder gasconflict tussen Europa en Rusland. Deze winter was het weer goed raak: de huiskamers van Boedapest en Sarajevo waren ijzig koud doordat het Russische Gazprom haar zakelijke conflict met doorgeefluik Oekraïne weer eens in hartje winter uitvocht. Iedere winter zodra het traditionele gasconflict weer oplaait verzucht men in Europa dat we eigenlijk onafhankelijker zouden moeten worden van het Russische gas. De geplande Nabucco gasleiding van Azerbeidjan en Iran via Georgië, Turkije en de Balkan zou deze onafhankelijkheid kunnen bieden. Oostenrijk zou vervolgens de Zuid-Europese gashub kunnen worden aldus voorstanders van dit in 2002 gestartte project. De Franse europarlementariër Anne Laperrouze stelt echter nu voor om de Russen uit te nodigen om deel te nemen aan het Nabucco project. Volgens haar zou dit irritatie bij het Kremlin weghalen en competitie met concurrende Russische gasprojecten vermijden. Euroblogger Nosemonkey onderschrijft deze aanpak, volgens hem is het een strategisch slimme zet om de gevoelige Russische ziel te balsemen met een hulpvraag vanuit Europa en zo de sterk verslechterde Europees-Russische relaties te verbeteren.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wat wil Rusland eigenlijk? Over het gedrag en de intenties van Rusland wordt nogal gespeculeerd. Dat is begrijpelijk: Rusland blijft namelijk verrassen. Ook het laatste nieuws – vandaag – over de mislukte hervatting van gasleveranties aan Europa via de Oekraïne, stelt niet bepaald gerust. Telkens lijkt de EU een werkbaar compromis – over schuldbetalingen en vermeende gasdiefstal door de Oekraïne – voor zowel Rusland als de Oekraïne te hebben bereikt, of het conflict krijgt alweer een nieuwe wending. Gisteren bleek de Oekraïne niet in staat een testleverantie van gas te kunnen uitvoeren. Experts beweren dat deze leverantie vanwege de beperkte omvang ervan en de routering door het pijpenstelsel, gedoemd was te mislukken. Rusland beschuldigt de Verenigde Staten met inmenging in dit conflict, en manipulatie van de Oekraïne. Rusland verwijst daarbij naar een partnership agreement dat december vorig jaar door de VS en de Oekraïne werd afgesloten, met daarin een clausule over energiesamenwerking. De VS wijzen deze beschuldiging als baseless van de hand. Enige twijfels over de intenties van Rusland – ook in dit specifieke geval – lijken echter wel gerechtvaardigd.
18 Europese landen ondervinden nu in meer of mindere mate problemen met hun gastoevoer. In een aantal Oost-Europese landen wordt niet alleen ernstige kou geleden, maar worden fabrieken ook gedwongen hun activiteiten te verminderen. Alsof de financiële en economische crisis nog niet genoeg is.
Volgens experts zou Rusland kunnen kiezen tussen twee ‘scenario’s’: samenwerking met het Westen, of competitie en conflict. Volgens mij is die keuze in Moskou – helaas- wel gemaakt. De inschatting die daar lijkt te zijn gemaakt is dat met competitie en conflict, de belangen van Rusland en haar politieke en economische elite, beter zijn gediend. En dat zou weleens een – ongewenste – maar juiste Russische calculatie kunnen zijn, ten minste als het nationale belang als uitgangspunt wordt genomen. Rusland dicteert het ‘spel’, door zich niet aan de regels ervan te houden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘RWE heeft in tegenstelling tot Essent een zeer matige reputatie op het gebied van duurzaam klimaatbeleid. Het bedrijf maakt intensief gebruik van oude, klassieke kolencentrales en heeft voor zover bekend niet de ambitie daarin verandering in aan te brengen. Wij verbinden onze naam alleen aan echte voorlopers’. (Volkskrant)
WNF-directeur Johan van de Gronden stelt dat het Wereld Natuur Fonds overweegt de samenwerking met energiebedrijf Essent op te zeggen als deze samengaat met het Duitse RWE. De natuurorganisatie vindt RWE ein bisschen zu schmutzig om haar logo aan te verbinden. Is dit nu het indirecte gevolg van het besluit van de vorige rood-groene Duitse regering om alle kerncentrales uit te faseren? WNF heeft al ruim veertien jaar een samenwerking met Essent omdat dit het eerste Nederlandse energiebedrijf was dat groene stroom op de markt bracht. In de toekomst waarschijnlijk dus geen proeven meer met stroom uit koffiebonenschillen of gaat het Hollandse Essent juist het Duitse RWE vergroenen?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.