Bos rookt shag?

Gisteren Pauw en Witteman gezien? Wouter Bos was te gast, niet als politicus maar als mens. Dat was wennen. Hij had een vaal versleten vest aan. Dankzij zijn drukke pappadagen was het ongestreken en misschien zelfs ongewassen. Dat was nog niet alles. Wouter Bos draaide op zijn dooie gemak een shagje. Een Samsom shagje. Pauw en Witteman leken nog verbaasder dan het publiek in de zaal en zeiden niets over het vale vest of het Samson shagje. In plaats daarvan vroegen ze Bos iets over Uruzgan. “Ach, Uruzgan”, zei Bos na een lange stilte. Hij bekeek zijn professioneel gedraaide shagje. “Ik weet het ook niet hoor. De ene dag denk ik dat we daar goed werk doen, de andere dag denk ik dat we er niets te zoeken hebben. Eigenlijk ben ik een notoire twijfelaar, maar dat wisten jullie al” Hij zei het op een ondeugende toon, als een kleuter die een geheimpje verklapt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Minder mensen? Goed én slecht nieuws!

SaillantLOGO Een plotseling minder hard groeiende bevolking is vervelend voor de korte termijn, maar positief voor de lange termijn

Uit cijfers van het CBS blijkt dat in grote delen van Nederland de bevolking aan het dalen is. Niet alleen in de bekende perifere delen, zoals Zuid-Limburg en Oost-Groningen. Nee, de bevolkingsgroei stokt in heel Nederland, uitgezonderd de Randstad. Zoomen we verder in op die gegevens, dan blijkt dat vooral de autochtone bevolking sinds dit jaar afneemt. Eerst de cijfers. De autochtone bevolking daalde van 13.215.458 naar 13.214.901, een afname van 557 personen. Dankzij 4261 nieuwe ‘nieuwe Nederlanders’ hebben we in januari in Nederland nog sprake van een bevolkingsgroei. Mooie cijfers, maar wat zegt dit nu?

De cijfers kunnen twee dingen betekenen: niets óf een onverwachte bevolkingsdaling van autochtoon Nederland. Er zijn twee redenen om een flinke slag om de arm te houden bij de interpretatie van de cijfers. 1.Het betreffen cijfers van één maand. 2. In de winter worden altijd minder kinderen geboren dan in de zomer. Dat gezegd hebbende, denk ik dat we wel degelijk te maken hebben met een trendbreuk. Een jaar geleden werden de gevolgen van de economische crisis in de reële economie zichtbaar. Negen maanden later? Juist: minder kindertjes. De langzamere groei heeft immers niets te maken met een toename van de sterftecijfers, maar met een geboortedaling.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CPB voorspellingen negeren

SaillantLOGO Moeten we de voorspellingen van het CPB voortaan maar negeren?

Dikke advertentie gisteren op de voorpagina van de dagbladen: “De grote recessie van het CPB. Nu 10.000 exemplaren verkocht!” Prachtig. Ik vind het knap. Het CPB zag de recessie niet aankomen. Daarna onderschatte ze de gevolgen om er in de laatste schatting wederom gigantisch naast te kleunen. De zoveelste misrekening, maar ook deze keer leidt het niet tot zelfinzicht bij directeur Coen Teulings. Bij de presentatie van zijn boek verklaart hij hoe het komt dat het CPB de crisis niet zag aankomen. “Het was een onverwachte gebeurtenis. Net als zwarte zwanen, die kom je ook weinig tegen.” Mis. Coen heeft het traditiegetrouw weer eens helemaal mis.

Zwarte Zwaan
Coen refereert aan het boek ‘De Zwarte Zwaan’, dat gaat over de impact van onverwachte gebeurtenissen. Ongelezen heeft hij het in de boekenkast gelegd. Of de inhoud niet begrepen. De crux van het boek is niet in één zin te geven, maar het is niet dat zwarte zwanen weinig voorkomen. Het komt erop neer dat het keer op keer onverwachte gebeurtenissen zijn die een mega-impact hebben. De internetrevolutie, de internetzeepbel, 9-11 of de net voorbije recessie: allemaal hoogst onverwachte gebeurtenissen. De mondiale economie wordt continu beïnvloed door relatief zeldzame zwarte zwanen. Coen zat ernaast, omdat zijn modelletjes geen rekening houden met onverwachte gebeurtenissen. En dat is spijtig, want de volgende zwarte zwaan zwemt alweer onze kant op. Of vliegt met een ramkoers naar ons toe, daar durf ik geen uitspraken over te doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zwaar weer op komst

NRA

“De mensen met het minste geld en de minste schuld aan de crisis betalen de rekening.” Dat was de reactie van SP-fractievoorzitster Agnes Kant toen zij de begroting van ons kabinet onder ogen kreeg geschoven. Nu overdrijft zij uiteraard wanneer zij karikaturen schetst van rijke bankdirecteuren die rustig een sigaar opsteken terwijl de maatschappij om hen heen in duigen valt en nu draagt de Socialistische Partij uiteraard maar weinig alternatieven aan (zo kiest de partij er in een tegenbegroting voor om de staatsschuld ongestoord te laten oplopen) maar verrassend genoeg heeft Kant met deze uitspraak wel gedeeltelijk gelijk: de mensen “met de minste schuld” krijgen door de overheid de rekening toegespeeld en niet alleen in Nederland. Wereldwijd moet de belastingbetaler opdraaien—niet in de eerste plaats voor het falen van de banken, maar voor dat van hun regeringen.

Big Government is het toverwoord in de Verenigde Staten alhoewel zelfs door het Congres al is toegegeven dat de miljarden aan kapitaalinjecties in de bancaire sector weinig tot niets hebben uitgericht om de kredietmarkt te versterken. In tegendeel, zowel de Verenigde Staten als Nederland hebben te kampen met een prangend tekort aan krediet. Banken zijn simpelweg niet bereid om massaal geld uit te lenen en dat is de voornaamste reden dat de kredietcrisis heeft kunnen omslaan in een recessie die tegenwoordig de gehele economie raakt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stelletje zakkenvullers!

BeatrixTroonrede gehoord? Wat een plannen, hé? Het kabinet doet he-le-maal niets aan de crisis. Niets, nada, noppes, niente. Terwijl, terwijl, terwijl ze natuurlijk van alles hadden moeten doen. Actie ondernemen! Mouwen opstropen! Aan de slag! In plaats daarvan doen ze niets, dat stelletje Haagse zakkenvullers! Gelukkig had de oppositie direct haar woordje klaar. Van links tot rechts werd de vloer aangeveegd met de halfzachte maatregelen van dit prutskabinet. Even rustig. Even rustig ademhalen en eerst maar even op het gemak een ‘reality check’. Heeft de oppositie eigenlijk wel een alternatief voor de huidige aanpak van de crisis? Zijn die alternatieven werkelijk zoveel beter? Of staan de beste stuurlui, ook ditmaal weer aan wal?

Voorspelbare kritiek

De stuurlui aan de wal weten het altijd beter. Dat geldt helemaal voor politici: de kritiek naar aanleiding van de Miljoenennota was daarom voorspelbaar. In essentie komt de kritiek hier op neer: het kabinet doet veel en veel te weinig. Dáár is de oppositie het over eens. Als we de problemen echter benoemen, dan verdwijnt de eensgezindheid van de oppositie als sneeuw voor de zon. Zo vindt de VVD de stijgende staatsschuld het grootste probleem en de SP de stijgende werkloosheid. Natuurlijk vinden alle andere partijen ook iets, maar als we puur naar economische beginselen kijken, dan zijn de VVD en de SP elkaars tegenpolen. We beginnen daarom met de kritiek van Mark Rutte van de VVD. Heeft hij een punt?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Coen draaft door

Coen TeulingsEr zijn keren dat je er naast zit, en er zijn keren dat je het bij het rechte eind hebt. Coen van het CPB zit er vaak naast. Zelf gniffelde hij er vorige week nog om: ‘Twee eenvoudige CPB-medewerkers hadden vorig jaar toch niet kunnen voorzien dat Lehman Brothers zou kunnen omvallen? Zo’n grote Amerikaanse bank!’ Eh, nee, inderdaad niet. Maar een ietsepietsie meer zelfinzicht zou geen kwaad kunnen. Zonder het zichzelf te realiseren, legt Coen de vinger op de zere plek. Onverwachte gebeurtenissen zijn niet met zekerheid te voorspellen. Zeker niet door de heren van het CPB. Coen zag de crisis niet aankomen. In het najaar van 2008 onderschatte Coen de gevolgen van de crisis voor Nederland. In de lente overschatte hij diezelfde gevolgen van de crisis juist weer aanzienlijk. Gek vak, hé? Door de geleerde lessen is Coen een nederig man geworden. Herstel: Coen is nu pas echt goed op dreef geraakt!

Rekenmachine

Zo leest hij nu anderen vrolijk de les over hoe ze de crisis zouden moeten aanpakken. Coen uitte kritiek op de Deeltijd WW van minister Donner en had ‘en passent’ stevige kritiek op de FNV. Coen uit zijn frustratie over de deeltijd-WW in het boek ‘de grote recessie’. Ik parafraseer: “Deeltijd-WW? Een mislukking! Het zorgt voor een vastlopende economie én er vindt op grote schaal misbruik plaats.” Zowel de FNV als Donner waren niet blij met de kritiek van Coen. Zo zei Donner: ”Dat soort kritiek is onaanvaardbaar. Het UWV controleert de deeltijd-WW heel goed. Er is geen aanwijzing dat de regeling wordt misbruikt door de firma list en bedrog.” En de FNV was ook al niet blij met Coen: “FNV Bondgenoten heeft dinsdag het Centraal Planbureau (CPB) opgeroepen zich te beperken tot rekenwerk en geen politieke uitspraken te doen. Zij hadden voor CPB-directeur Coen Teulings een rekenmachine meegenomen, maar die wilde het apparaat niet in ontvangst nemen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

11.000 banen weg bij ‘Tante Pos’?

ptt-postMidden jaren negentig werkte ik, naast mijn schoolopleiding, een paar avonden per week bij ‘de PTT’. Een perfect bijbaantje. Veel verdienen, veel pauzes en gezellige collegae. Hoe eerder de post de deur uit was, hoe vroeger je naar huis kon. Op de tweede verdieping sorteerden honderd huisvrouwtjes gezellig kettingrokend ‘de handpost’. O wee, als je daar moest zijn! Door de ondoordringbare rookgordijnen konden de dames altijd ongestoord hun gang gaan. Gespannen leverde ik daar dagelijks mijn poststukje af en keerde ik met betraande oogjes weer terug op mijn werkplek. Nostalgie! En wat lijkt het lang geleden. Paffende dames, handsortering, PTT, het is allemaal al lang verboden, voorbij of veranderd.

Megalomaan sorteercentrum

Nadat ik vertokken was, ging het snel bergafwaarts met de PTT. Ze begonnen met een naamsverandering; het spreekwoordelijke begin van het einde van ieder bedrijf. Daarna volgde de verzelfstandiging in 1998, het centraliseren van de sorteercentra en het rookverbod. In mijn studententijd hielp ik in de drukke kerstperiode nog eenmaal op het ongezellige, lelijke en megalomane sorteercentrum te Nieuwegein. Het compacte sorteercentrum hartje Utrecht was opgeheven. Weg gezelligheid. Niemand mocht meer eerder naar huis. Geen lange pauzes meer en misschien nog wel het ergste van alles: geen ondoordringbare rookgordijnen. Nee, in plaats daarvan was alles zakelijk en zichtbaar, en daar werd ik op zijn zachtst gezegd niet vrolijk van. Die kerstperiode betekende dan ook het einde van mijn ‘postcarrière’.

Vorige Volgende