Stuiptrekkingen van een onhoudbare visie

Om de huidige discussies en machtsstrijd over verduurzaming beter te begrijpen, is het behulpzaam twee ‘kampen’ of visies te onderscheiden. Kamp A heeft de conclusie getrokken en aanvaard dat onze economie de ecologische grenzen heeft bereikt of zelfs heeft overschreden. In deze visie wordt de economische ontwikkeling nu in belangrijke mate belemmerd doordat de ‘milieugebruiksruimte’ op is. Er ontstaat schaarste: makkelijk en goedkoop winbare natuurlijke hulpbronnen raken op, de veerkracht van ecosystemen is sterk afgenomen. Nieuwe economische kansen dienen zich in deze visie alleen maar aan indien niet langer naar klassiek financieel-economische winst wordt gestreefd, maar geïnvesteerd wordt in de bescherming en opwaardering van ecosystemen, behoud van het holoceenklimaat, en in hernieuwbare hulpbronnen. Een toenemend aantal bedrijven omarmt deze visie, op grond van eigen inzichten en kennis, of uit verlicht eigenbelang: wie dat niet doet, loopt grote kans kopje onder te gaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ecocide: misdaad tegen de vrede

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: behoud van de Iberische lynx, gemeenschapsbeheer van de Nepalese bossen, een milieu-advocaat die ecocide strafbaar wil stellen en het verloren paradijs van Nieuw-Zeeland.

Behoud van de Iberische lynx

De Iberische lynx komt, zijn naam zegt het al, alleen voor op het Iberisch Schiereiland. Ziektes onder zijn belangrijkste voedselbron (het konijn), versnippering van zijn leefomgeving, stroperij en aanrijdingen maakten hem een van de meest bedreigde katachtigen ter wereld.

In het Doñana Natuurpark, een van Unesco’s Werelderfgoedlocaties in zuid-west Spanje, fokt men nu lynxen in gevangenschap om ze straks in het wild uit te zetten. Contact tussen de lynx en de mens wordt zoveel mogelijk vermeden om hun natuurlijke gedrag te bevorderen, zodat ze straks in het wild kunnen overleven. Onderdeel van die overlevingstechnieken is het leren jagen op speciaal voor dat doel gefokte konijnen. El Acebuche is onderdeel van een groter fokprogramma, dat in totaal vijf centra heeft in Spanje en Portugal.

Gemeenschapsbeheer van Nepalese bossen

Bossen voorzien 300 miljoen mensen van onderdak en 1,6 miljard mensen zijn ervan afhankelijk. Veel van die bossen verdwijnen in rap tempo. In Nepal wordt jaarlijks 2 tot 4 procent van het bos gekapt, in twee decennia verdween zo een kwart van Nepals bossen. Opvallend detail: waar de overheid bossen beheert worden ze in hoog tempo gekapt, waar de lokale bevolking ze beheert floreren ze. Inmiddels staat anderhalf miljoen hectare bos onder lokaal beheer van in totaal zo’n 16 duizend groepen. 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Natuurlijke vrienden en vijanden

Op weg naar duurzaamheidIn onze nieuwe rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: de terugkeer van de berggorilla, de Millennium Zadenbank, een opleidingscentrum voor alternatieve technologie en het herstel van de mangrovebossen.

De terugkeer van de berggorilla

De berggorilla wordt ernstig in zijn bestaan bedreigd door ontbossing, menselijke ziekten en stroperij. Eind jaren tachtig waren er wereldwijd nog maar 570 berggorilla’s en hun habitat was teruggebracht tot één locatie: de bossen en berghellingen in Centraal-Afrika. De mens en de berggorilla waren gezworen vijanden. De akkers werden verwoest. Bovendien bedreigden menselijke ziekten de gorilla, doordat mens en gorilla 98 procent van hun dna gemeen hebben.

Daar komt dankzij een bijzonder natuurbeschermingsproject verandering in. De populatie is inmiddels weer gegroeid naar 800 berggorilla’s. De oude vijandschap is verdwenen. De bevolking jaagt niet langer op de gorilla’s, maar ziet nu de voordelen van natuurbehoud. De berggorilla trekt namelijk flink wat toeristen aan en dat brengt geld in het laatje. Zoveel zelfs dat 30 duizend mensen er nu mee in hun bestaan kunnen voorzien. Om de akkers te beschermen zijn bufferzones ingesteld en ontvangen de boeren compensatie voor geleden schade. Mens en gorilla delen het land en beiden worden er beter van.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Beestjes met zes poten

In onze nieuwe rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken. Deze week: alternatieven voor dierlijke eiwitten, een groene muur die verwoestijning tegengaat, een kweekprogramma voor parelmossels en een ‘local hero’ die de moerassen van Louisiana in stand houdt.

De wereldbevolking neemt toe tot zo’n 9 miljard mensen in 2044. Al in 2030 woont 60 procent (4,9 miljard mensen) in stedelijk gebied, terwijl de plattelandsbevolking dan met 28 miljoen gekrompen is. Menselijk ingrijpen en klimaatverandering stellen ons voor grote uitdagingen. Denk bijvoorbeeld aan urbanisatie, de beschikbaarheid van water en voedsel, vervuiling van ecosystemen, ontbossing en oprukkende woestijnen.

Aan de hand van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera gaan we op zoek naar oplossingen vanuit een ecologisch, technologisch, wetenschappelijk of ontwerp-perspectief. En naar ‘local heroes’, mensen die binnen hun lokale gemeenschap verschil maken. (video na de klik)

Beestjes met zes poten

Tot nu toe verkrijgen we onze dierlijke proteïnen vooral door vee te houden. Daarmee plegen we een grote aanslag op het ecosysteem: 80 procent van de broeikasgassen is afkomstig van vee, voor de veehouderij gebruiken we 70 procent van onze landbouwgrond. Nu de wereldbevolking zal verdubbelen en de vraag naar vlees ook, is dat een onhoudbare situatie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De spreeuw van Shakespeare

Een bijdrage van Hanneke Meijer, overgenomen van Sciencepalooza.

Rond 1890 besloot de American Acclimatization Society om alle vogelsoorten uit de werken van Shakespeare in Amerika te introduceren. In het kader van dit ambitieuze project werden zo’n honderd spreeuwen ingescheept en losgelaten in New Yorks Central Park. Opportunistisch als ze zijn, verspreidden ze zich razendsnel en inmiddels zijn ze een van de meest wijdverspreide vogelsoorten in Noord Amerika. Maar wijdverspreid of niet, velen beschouwen ze als indringers. Ze nemen kostbare nestruimte in, concurreren om voedsel met inheemse soorten en brengen schade toe aan de vegetatie.

De meeste biologen zijn het erover eens: geïntroduceerde soorten zijn een bedreiging voor de biodiversiteit en moeten daarom met hand en tand bestreden worden. De nijlbaars in het Victoriameer in Afrika en de reuzenpad in Australië zijn voorbeelden van geïntroduceerde soorten die onherstelbare schade hebben toegebracht. Uit Nederland kennen we onder meer de nijlgans en de Japanse oester. Maar een recent modeverschijnsel zijn geïntroduceerde soorten allerminst. Alhoewel sommige soorten op eigen kracht op reis gingen, werden velen door de mens een handje geholpen. Overal waar onze voorouders gingen, werden ze vergezeld door een legertje reisgenoten variërend in grootte van bacterie tot hert.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bij de gratie van machines

Werkt de feedback loop in ons menselijke ecosysteem naar behoren? Stel dat technologie de kunstmatige natuur is die de mens om zich heen bouwt, worden de goede en slechte gevolgen van onze vrije daden door die technologie niet tot onoverzichtelijke proporties versterkt? Of zijn mensen zelf niet meer dan machines die alleen bestaansrecht hebben vanwege het doorgeven van een stukje code?

Dit zijn zomaar een paar niet al te eenvoudige vragen die documentairemaker Adam Curtis in All watched over by machines of loving grace opwerpt. Ik zal proberen hier een samenvatting te geven van deze uiterst prikkelende en verwarrende documentaireserie, maar pin me er niet op vast. Ga ‘m vooral zelf kijken.

In deel 1 Love and Power onderzoekt Curtis ondermeer het objectivisme van de Russisch-Amerikaanse schrijfster Ayn Rand. Curtis vertelt ruwweg het verhaal dat Hans Achterhuis in zijn Utopie van de vrije markt zo helder uit de doeken doet. Het neoliberalisme vindt zijn oorsprong in Rands objectivisme en is net als het socialisme en communisme een utopische ideologie (met Rand’s The fountain head en Atlas shrugged als manifesten). De mens kan alleen vrij zijn als hyperindividueel wezen, waarbij alle interacties gebaseerd zijn op rationaliteit en voor wat hoort wat. Altruïsme is tegennatuurlijk. Politiek is uit den boze, want collectieve belangen zijn irrelevant. Politiek kan het individu alleen maar hinderen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende