"Elke subsidie die het gebruik van steenkool kunstmatig verlengt, is onbegrijpelijk.. de Europese Commissie moet daadkrachtig optreden opdat Spanje stelselmatig zijn steun aan de steenkool afbouwt."(IPS) Mark Johnston van het Wereldnatuurfonds licht de klacht toe die zijn organisatie heeft ingediend bij de Europese Commissie tegen de Spaanse regering. De milieuorganisatie vindt het niet kunnen dat Madrid subsidies toekent aan elektriciteitscentrales die op steenkool draaien. Twee weken geleden stelde president Obama op de G20-top in Toronto al dat de subsidies op fossiele brandstoffen moeten worden afgeschaft. Jaarlijks wordt er wereldwijd 400 miljard euro besteed aan subsidies op fossiele brandstoffen als olie en kolen [infograph situatie VS]. Dat is bijna 1,1 miljard euro subsidie per dag met een grote economische, ecologische en sociale impact. Het Global Subsidies Initiative (GSI) gaat de komende tijd deze subsidiestromen nauwgezet in kaart brengen, maar bracht voor de G20-top alvast enkele key findings [pdf] naar buiten. Het WWF onderneemt nu al concrete actie met haar donateursgeld tegen de fossiele subsidiesponzen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ze stond een dag of tien geleden in een aantal landelijke dagbladen, de advertentie hiernaast. Ja, de zomerkoninkjes zijn er weer volop, en dan hoeven ze niet veel te kosten. Daar zijn we met zijn allen wel blij mee. Toch?
Of niet? Denk er even over na. Voor 1,79 per pond moeten aardbeien worden geplant, verzorgd, geplukt, vervoerd en bij de super in de schappen geplaatst. En vervolgens moet die super er nog iets op verdienen. Je kunt je wel voorstellen voor wat voor bedragen de telers zich uit de naad werken.
Hollandse aardbeien, staat er. In dit geval gaat het om Elsanta’s. Een aardbei die stevig is en goed tegen transport kan, en die een week na het plukken nog in voldoende conditie is om verkocht te worden. Een aardbei waar vooral de distributie blij van wordt omdat hij in de eerste plaats is veredeld op stevigheid. Smaak komt op de tweede plaats, zelfs al smaakt hij stukken beter dan die vieze Spaanse dingen waar de super u buiten het seizoen mee af durft te schepen. En dan wordt de Elsanta die in de super ligt met het oog op de distributie ook nog eens meestal zo vroeg geplukt dat hij zijn smaak toch al niet optimaal ontwikkelt.
BP toont aan dat maatschappelijke betrokkenheid en geld verdienen alleen samengaan als die maatschappelijke betrokkenheid gemeend is.
Update: nu met foto’s van de posteractie van Greenpeace, onderaan
In de PR-bureau’s van Londen en New York klinkt een aanzwellend gejuich. Oliegigant BP maakt de ene na de andere blunder in de Golf van Mexico. Mocht het bedrijf dit zelf gecreëerde echec overleven, dan zal er flink wat geld in glimmende advertenties en flitsende spotjes gestoken moeten worden om het zeer beschadigde imago op te vijzelen.
Als geen ander heeft BP het laatste decennium de groene trom geslagen. Prachtige commercials moesten er ons van overtuigen dat de olieboer de wereld geen spatje vervuilde, integendeel, de wereld lijkt met de aanwezigheid van BP er alleen maar schoner op te worden. Bij het imago van BP horen fietsende vaders, samenwerkende mensen, slimme ingenieurs en geen olielekken, puffende uitlaten en steden gesmoord in smog. Van dit imago is niets meer over, zoals dit aardige artikel in De Groene constateert.
PROEST!!!! Dat dit imago op klinkklare onzin berust, begrijpen de meesten onder ons wel. Er zit een onhoudbare onderstroom in het beleid van BP – en met hem vele andere grote bedrijven – die zich nu tegen hem keert. En hoe. Op youtube, flickr en andere creatieve sites wemelt het van de vileine spoofs.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Windenergie ondervindt in het publieke discours de laatste maanden nogal wat tegenwind. Het zou allemaal niet haalbaar zijn. Windenergie is te duur want er moet subsidie bij… Hoogtijd voor een frisse wind in het debat! Youtube-activist en duurzaamheidsdeskundige Peter Sinclair pakt in twee filmpjes meerdere vooroordelen over windenergie aan. Zo tackelt hij mythes over o.a. de vermeende onbetrouwbaarheid in energie opwekking, de vogel- en vleermuisonvriendelijkheid van de molens, de zwakke concurrentie met fossiele energie, geluidoverlast en horizonvervuiling, en het capaciteitstekort. Daar tegenover stelt hij de positieve ervaringen met windenergie uit Duitsland, Denemarken en Colorado én noemt hij een nieuw financieel aantrekkelijk fenomeen: de negatieve energieprijs. Wat hij helaas niet behandelt is het dillemma van grondstoffenschaarste t.b.v. de grootschalige bouw van windmolens, maar evengoed kijken die mini-docu’s!
Op Sargasso is volop ruimte voor gastbijdragen. Hieronder een bijdrage van Christopher Baan, student International Development aan de universiteit van Wageningen (met een minor in klimaatbeleid).
Het is soms moeilijk te accepteren hoe weinig we eigenlijk weten over wat duurzaamheid écht is. Een grote uitdaging die voor ons ligt is om duurzaamheid in de mainstream te krijgen van de organisaties en instituten die voor een groot deel bepalen hoe de wereld eruit ziet en in de mainstream van ons dagelijkse leven.
Het is algemeen aanvaard dat we makkelijker omgaan met mensen met een vergelijkbaar wereldbeeld en overeenkomstige waarden. Dat zijn de mensen waar je het meestal mee eens bent, en waar je een open en eerlijke dialoog mee kunt voeren. Door met vergelijkbare mensen om te gaan die ons wereldbeeld bevestigen, gaan we zogeheten cognitieve dissonantie uit de weg, het ongemakkelijke gevoel dat wat je doet, niet overeenkomt met je waardensysteem. Met vrienden kun je daarom gemakkelijker op eenzelfde niveau praten en hoef je niet continue je standpunt te verdedigen.
Als hoogopgeleide man zul je niet gauw omgaan met ‘tokkies’, omdat zij wellicht andere opvattingen hebben over het nut van onderwijs en intellectuele ontwikkeling. Als lid van een linkse partij zul je niet gauw vriendschappelijk aankloppen aan het huis van een PVV’er, en reserveer je dat moment voor officiële debatten. Als vertegenwoordiger van de tabaksindustrie zul je je niet op je gemak voelen in een kliniek voor longkankerpatiënten. Als lobbyist van de olieindustrie is het onwaarschijnlijk dat je met een gemakkelijk gevoel je gezicht kunt tonen op de jaarlijkse klimaatonderhandelingen van de VN.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.