Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Aardbeieneis!
Ze stond een dag of tien geleden in een aantal landelijke dagbladen, de advertentie hiernaast. Ja, de zomerkoninkjes zijn er weer volop, en dan hoeven ze niet veel te kosten. Daar zijn we met zijn allen wel blij mee. Toch?
Of niet? Denk er even over na. Voor 1,79 per pond moeten aardbeien worden geplant, verzorgd, geplukt, vervoerd en bij de super in de schappen geplaatst. En vervolgens moet die super er nog iets op verdienen. Je kunt je wel voorstellen voor wat voor bedragen de telers zich uit de naad werken.
Hollandse aardbeien, staat er. In dit geval gaat het om Elsanta’s. Een aardbei die stevig is en goed tegen transport kan, en die een week na het plukken nog in voldoende conditie is om verkocht te worden. Een aardbei waar vooral de distributie blij van wordt omdat hij in de eerste plaats is veredeld op stevigheid. Smaak komt op de tweede plaats, zelfs al smaakt hij stukken beter dan die vieze Spaanse dingen waar de super u buiten het seizoen mee af durft te schepen. En dan wordt de Elsanta die in de super ligt met het oog op de distributie ook nog eens meestal zo vroeg geplukt dat hij zijn smaak toch al niet optimaal ontwikkelt.
het Saillant | de normen van BP
BP toont aan dat maatschappelijke betrokkenheid en geld verdienen alleen samengaan als die maatschappelijke betrokkenheid gemeend is.
Update: nu met foto’s van de posteractie van Greenpeace, onderaan
In de PR-bureau’s van Londen en New York klinkt een aanzwellend gejuich. Oliegigant BP maakt de ene na de andere blunder in de Golf van Mexico. Mocht het bedrijf dit zelf gecreëerde echec overleven, dan zal er flink wat geld in glimmende advertenties en flitsende spotjes gestoken moeten worden om het zeer beschadigde imago op te vijzelen.
Als geen ander heeft BP het laatste decennium de groene trom geslagen. Prachtige commercials moesten er ons van overtuigen dat de olieboer de wereld geen spatje vervuilde, integendeel, de wereld lijkt met de aanwezigheid van BP er alleen maar schoner op te worden. Bij het imago van BP horen fietsende vaders, samenwerkende mensen, slimme ingenieurs en geen olielekken, puffende uitlaten en steden gesmoord in smog. Van dit imago is niets meer over, zoals dit aardige artikel in De Groene constateert.
PROEST!!!! Dat dit imago op klinkklare onzin berust, begrijpen de meesten onder ons wel. Er zit een onhoudbare onderstroom in het beleid van BP – en met hem vele andere grote bedrijven – die zich nu tegen hem keert. En hoe. Op youtube, flickr en andere creatieve sites wemelt het van de vileine spoofs.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Vooroordelen windenergie aangepakt
Windenergie ondervindt in het publieke discours de laatste maanden nogal wat tegenwind. Het zou allemaal niet haalbaar zijn. Windenergie is te duur want er moet subsidie bij… Hoogtijd voor een frisse wind in het debat! Youtube-activist en duurzaamheidsdeskundige Peter Sinclair pakt in twee filmpjes meerdere vooroordelen over windenergie aan. Zo tackelt hij mythes over o.a. de vermeende onbetrouwbaarheid in energie opwekking, de vogel- en vleermuisonvriendelijkheid van de molens, de zwakke concurrentie met fossiele energie, geluidoverlast en horizonvervuiling, en het capaciteitstekort. Daar tegenover stelt hij de positieve ervaringen met windenergie uit Duitsland, Denemarken en Colorado én noemt hij een nieuw financieel aantrekkelijk fenomeen: de negatieve energieprijs. Wat hij helaas niet behandelt is het dillemma van grondstoffenschaarste t.b.v. de grootschalige bouw van windmolens, maar evengoed kijken die mini-docu’s!
Het einde van het debat, en de kunst van de dialoog
Op Sargasso is volop ruimte voor gastbijdragen. Hieronder een bijdrage van Christopher Baan, student International Development aan de universiteit van Wageningen (met een minor in klimaatbeleid).
Het is soms moeilijk te accepteren hoe weinig we eigenlijk weten over wat duurzaamheid écht is. Een grote uitdaging die voor ons ligt is om duurzaamheid in de mainstream te krijgen van de organisaties en instituten die voor een groot deel bepalen hoe de wereld eruit ziet en in de mainstream van ons dagelijkse leven.
Het is algemeen aanvaard dat we makkelijker omgaan met mensen met een vergelijkbaar wereldbeeld en overeenkomstige waarden. Dat zijn de mensen waar je het meestal mee eens bent, en waar je een open en eerlijke dialoog mee kunt voeren. Door met vergelijkbare mensen om te gaan die ons wereldbeeld bevestigen, gaan we zogeheten cognitieve dissonantie uit de weg, het ongemakkelijke gevoel dat wat je doet, niet overeenkomt met je waardensysteem. Met vrienden kun je daarom gemakkelijker op eenzelfde niveau praten en hoef je niet continue je standpunt te verdedigen.
Als hoogopgeleide man zul je niet gauw omgaan met ‘tokkies’, omdat zij wellicht andere opvattingen hebben over het nut van onderwijs en intellectuele ontwikkeling. Als lid van een linkse partij zul je niet gauw vriendschappelijk aankloppen aan het huis van een PVV’er, en reserveer je dat moment voor officiële debatten. Als vertegenwoordiger van de tabaksindustrie zul je je niet op je gemak voelen in een kliniek voor longkankerpatiënten. Als lobbyist van de olieindustrie is het onwaarschijnlijk dat je met een gemakkelijk gevoel je gezicht kunt tonen op de jaarlijkse klimaatonderhandelingen van de VN.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.