Zelfs over de verkiezingsuitslag zijn we het niet eens

Niet alleen journalisten en politici, ook kiezers zelf interpreteren verkiezingsuitslagen op eigen wijze. Hoe dat werkt laten Tom van der Meer en Gijs Schumacher zien aan de hand van een onderzoek bij de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Hun bevindingen verschenen eerder op Stuk Rood Vlees. De duiding van een verkiezingsuitslag is in een gefragmenteerd meerpartijenstelsel als Nederland bepaald niet makkelijk. Alleen al de definitie van verkiezingswinst is onduidelijk in een meerpartijenstelsel. Natuurlijk, de kiezer heeft gesproken. Maar wat ‘de’ boodschap van ‘de’ kiezer is, is het verhaal dat politici en journalisten na de verkiezingen proberen te spinnen. Dat de kiezer niet met één mond spreekt en verkiezingen geen eenduidige interpretatie kennen, wordt daarbij nogal eens over het hoofd gezien. Dat gebeurde ook met de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen van 20 maart 2019. Om na te gaan hoe Nederlandse kiezers de verkiezingsuitslag van 20 maart interpreteren, hebben we respondenten in een peiling van Kantar een aantal (fictieve) krantenkoppen voorgelegd over de verkiezingsuitslag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Henk Bleker heeft het Ron Jeremy effect

DUIDING – Op de ‘onthullingen’ in Story, Geenstijl, Telegraaf en JOOP over zijn relatie met een 32 jaar jongere vrouw reageerde staatssecretaris Henk Bleker in eerste instantie krampachtig: “niet prettig voor familie en vrienden die er de consequenties van ondervinden”. Alsof hij als gescheiden man iets had geflikt van Oudkerkiaanse dimensies? Later kon ie er wel ‘om lachen’. Maar Bleker beseft blijkbaar nog niet dat hij, mediatechnisch én politiek gezien, goud in handen heeft: hij heeft zich met deze affaire het Ron Jeremy effect toegeëigend. Henk Bleker en Ron Jeremy hebben immers veel gemeen: beiden mannen werden geboren in het jaar 1953 en beiden zijn nu seksuele rolmodellen voor generaties mannen.

Ron Jeremy is een pornoster die op de eerste plaats van de The 50 Top Porn Stars of All Time staat, hij heeft met meer dan 10.000 vrouwen seks gehad en hij beschikt over een geslacht van pony-achtige proporties: 24,8 cm. Maar wat Ron Jeremy tot een legendarische held én rolmodel maakt is zijn alledaagse lelijke uiterlijk: klein, kalend en dik. Sinds Jeremy in de jaren ’90 aan de weg timmerde als pornoster en dankzij het internet wereldberoemd werd putten miljoenen mannen hoop uit het feit dat je als gewone lelijke man ook seks kan krijgen met (enorm veel) vrouwen. Hij werd een graag geziene gast in talkshows, kreeg een eigen computerspelletje en hij haalde daarmee porno uit het beduimelde hoekje. Ron Jeremy is de guy next door die je uitnodigt op de buurt-barbecue. Hij is sympathiek, grappig en ogenschijnlijk gelijkwaardig, maar ondertussen zweeft die uitzonderlijke prestatie boven dat kalende hoofd: het alfamannetje dat alle vrouwtjes neukt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.