Politieke programma’s vol wantrouwen

Hoe de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Aan de verkiezingsprogramma's van verschillende politieke partijen kun je makkelijk aflezen wie zij het minst vertrouwen. Neem de proef op de som, zoek het woord 'fraude' op en je weet wie wie wantrouwt. Het levert zeer herkenbare en soms erg hilarische ideologische tegenstellingen op. Meest genoemd als fraudeur is de uitkeringsgerechtigde, maar ook mensen die langdurige zorg aanvragen vertrouwen sommige partijen voor geen meter. Bij het CDA in het programma 'Slagvaardig en samen' - net zoals bij zowel PvdA als VVD - zijn het de bijstandsgerechtigden en gezinsmigranten de die verdacht worden van fraude. Zij krijgen een eigen, speciale vermelding in elk van deze programma's. De SP verwacht echter meer fraude aan de bovenkant van de samenleving. De socialisten roepen bijvoorbeeld op tot meer fraudebestrijding door het Openbaar Ministerie bij de fiscus. Wellicht te verwachten bij een verkiezingsprogramma met de titel 'Een beter Nederland voor minder geld'? De ChristenUnie ('Vooruitzien') maakt slechts een keer melding van het woord 'fraude', in relatie tot het gebruik van studiefinanciering. De partij van Rouvoet vertrouwt de student dus voor geen cent. D66 - met hun verkiezingsprogramma 'We willen het anders' - gooit het over een hele andere boeg door in te zetten op een Meldpunt voor Slachtoffers Identiteitsfraude. Verdachte onbekend. Hetzelfde geldt voor de SP, die ook bang is voor internetfraude. Daarnaast vermoedt D66 vooral grote kans op fraude bij de mensen die een persoonsgebonden budget in de zorg aanvragen. Ook Trots Op Nederland vindt de zorg verdacht voor fraude, met name mensen die langdurige zorg vanuit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten vergoed krijgen. De enige partij die mensen in Nederland volledig lijkt te vertrouwen is GroenLinks. Het woord 'fraude' komt in het verkiezingsprogramma 'Echte keuzes voor de toekomst' op geen enkele plek voor.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC-Café: Wouter Bos verlaat politiek

GC-Café (plaatje: GeenCommentaar)

In een persconferentie heeft Wouter Bos zojuist aangegeven geen lijsttrekker te worden voor de verkiezingen van 9 juni.

Nederland heeft volgens Bos leiderschap nodig dat verbindend is en niet het land verdeelt in winnaars en verliezers. Hij is echter zelf niet beschikbaar om die leider te zijn, omdat hij meer tijd wil hebben voor zijn gezin.

Bos heeft al sinds 2007, maar ook de afgelopen weken gesprekken gevoerd met Job Cohen, burgemeester van Amsterdam. Volgens Bos is het besluit zijn leiderschap niet te continueren gevallen na de val van het kabinet, maar voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Cohen zal vanmiddag een persconferentie geven, om aan te geven dat hij het stokje van Bos wil overnemen.

Praat mee in het GC-Cafe, terwijl de herhaling van de persconferentie doordraait.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eurlings zet CDA op scherp

Camiel Eurlings (foto: wikimedia commons)

De handen hoeven even niet meer uit de mouwen gestoken worden, de schoppen gaan niet zo rap meer de grond in: de minister die van “aan de slag” zijn nieuwe doopnaam had gemaakt gaat met vervroegd politiek pensioen. Dat maakt meteen een einde aan de geruchten dat CDA’er Camiel Eurlings de tweede positie op de kieslijst voor de tweedekamerverkiezingen zou krijgen, maar het zwengelt nieuwe speculaties aan.

Het is bijzonder dat een politicus die al vanaf zijn twintigste levensjaar een steile opmars door de leemlagige CDA-kaders maakt en al jaren geldt als opvolger van Jan Peter Balkenende er zo plotseling de brui aan geeft. Het kan natuurlijk goed zijn dat Eurlings er tegenop zag onder Balkenende nog een aantal tropenjaren door te brengen op een ministerie als Verkeer en Waterstaat, een ministerie waar ambitie en daadkracht doorgaans sneuvelen op politieke verdeeldheid en massatraagheid. Niet een slechte reden om te kiezen voor een rustiger bestaan met meer nadruk op het privéleven. Misschien zelfs in Maastricht. Denkend aan de situatie waar het CDA nu in verkeert, dringt zich echter een cynischer verklaring voor het vertrek van Eurlings op.

Het CDA verloor 192 zetels in gemeenteraden, staat op fors verlies in de peilingen na nóg een gevallen kabinet-Balkenende en intern gemor werd gesmoord door Balkenende vrijwel meteen na de gemeenteraadsverkiezingen CDA-leider te benoemen. Het zijn tekenen van een onzeker leiderschap van Balkenende en niets is zo stekend als een jonge, ambitieuze pretty boy die zelfs in de eigen achterban populairder is en waarvan iedereen binnen het CDA weet dat hij een troefkaart is in de zuidelijke provincies, waar het CDA veel concurrentie van de PVV verwacht. Zo’n concurrent kan maar het beste een beetje uit de buurt gehouden worden. Om het beeld dat Eurlings besluit een “eigen keuze” en “onverwacht” was te schetsen, worden de geruchten dat Eurlings de tweede man na Balkenende zou zijn de wereld in geholpen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zakenkabinet is geen oplossing

Een zakenkabinet. Vanochtend opperde Elco Brinkman het nog maar eens in Goedemorgen Nederland. Een oplossing voor de deplorabele toestand van onze democratie? Een analyse.

Tweede Kamer (Wikimedia Commons/Sysifus)

Nu de politieke leiding van Nederland al jaren onstabiel is, klinkt de roep om een zakenkabinet steeds vaker. De meest potsierlijke van deze oproepen is wel die van Verdonk, waarbij ze zichzelf maar gelijk even een post toedicht. Helaas voor Verdonk bestaat een zakenkabinet uit apolitieke, ter zake kundige mensen, en zij valt onder geen van beide categorieën.

Hoewel de oproep van Verdonk als goedkoop opportunisme valt weg te zetten, is dat minder het geval voor de eerdere betogen van Pechtold en Van Mierlo, en SP-leider Jan Marijnissen. Deze stammen uit 2009, maar het is een idee dat eigenlijk om de zoveel jaar weer geopperd wordt. Zo speelden ook Wiegel, Fortuyn (zie zijn boek Het zakenkabinet Fortuyn uit 1994) en Elco Brinkman (o.a. 2006) met het idee.

Dat die oproep steeds weerkeert duidt op problemen in het huidige bestel die blijven doorzeuren. Ten eerste is er een gebrek aan geloofwaardige leiders. Dat spreekt bijvoorbeeld uit de woorden van Jan Marijnissen:

De regering moet bestaan uit een zevental mannen en vrouwen die op basis van hun levenservaring, kennis, inzet en affiniteit met de publieke zaak het land integraal besturen. De uitvoering van het beleid moeten ze aan anderen overlaten.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De paradox van het stemmen

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

rood potlood (foto Flickr/Martijn Nijenhuis)

U, als GeenCommentaar bezoeker, heeft vandaag natuurlijk allang gestemd op uw favoriete lokale zuurlinkse partij. Maar bij het ter perse gaan van dit stukje lijken we ons op te gaan maken voor een historisch lage opkomst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2010. Het lijkt er zelfs op dat minder dan de helft van de kiesgerechtigden zijn stem uit gaat brengen. Politiek en sociaal gezien is dit uiteraard allemaal zeer laakbaar, maar wetenschappelijk gezien hebben de thuisblijvers een goed punt: het heeft paradoxaal genoeg geen zin om je stem uit te brengen.

In 1957 publiceerde Anthony Downs zijn invloedrijke werk ‘An economic theory of democracy‘. Hierin beschrijft Downs met behulp van een economisch model de democratische praktijk. In dit werk wordt bijvoorbeeld de ideologische links-rechts tegenstelling en hoe deze de politieke stabiliteit beinvloed beschreven. Vanuit een rationeel perspectief kan bijvoorbeeld ook het verwachte aantal politieke partijen en de ‘gemiddelde stemmer’ geïdentificeerd worden.

Maar misschien wel het schokkendst is de zogenaamde Paradox of Voting of ‘Downs Paradox’ die zegt dat voor een rationele, zelf-geinteresseerde kiezer de kosten van het gaan stemmen groter zullen zijn dan de verwachte baten. Nu zijn er niet zo heel veel kosten aan stemmen verbonden, je moet naar het stembureau lopen en een krabbeltje zetten. Maar doordat de baten over zoveel verschillende mensen verdeeld worden, zijn de verwachte baten voor jezelf dusdanig klein dat ze niet opwegen tegen de minieme kosten, aldus Downs.

Het feit dat veel mensen toch gaan stemmen is een groot probleem voor strikt economische modellen die uitgaan van de rationele mens en tot op de dag vandaag zoeken wetenschappers naar uitwegen uit deze paradox. Onze evolutionaire neiging tot samenwerking kan bijvoorbeeld een gedeelte verklaren, en we weten ook dat mensen heel slecht zijn in het inschatten van verwachte winst/verlies.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brekend: Kabinet Balkenende-IV gevallen

4.00: Frits Wester meldt dat de PvdA uit het kabinet is gestapt. Zelfs Balkenendes vierde kabinet is voortijdig beëindigd.

Voor de nachtbrakers is het café open voor een hapje en een drankje. De televisie staat afgesteld op politiek24.

4.11: Ook NOS meldt dat het einde oefening voor dit kabinet is. Verklaring Balkenende om 4.15 uur.

4.16: Alleen Balkenende geeft een verklaring. Rick Nieman zegt dat het voor de premier ondertussen routine is.

4.20: Korte verklaring. Frits Wester denkt dat dit diepe wonden slaat tussen PvdA en CDA en dat die partijen de komende tijd niet zullen samenwerken.

4.21: Halsema: “Door uit het kabinet te stappen, slaat de PvdA de deur – ook voor de toekomst – naar het CDA wel heel hard dicht.”

4.24: Wouter Bos heeft over enkele minuten een eigen persco. Nieman benadrukt dat het al om het vierde kabinet-Balkenende gaat.

4.26: Pechtold aan de telefoon: “was onvermijdelijk. Is het beste na het gestuntel van de afgelopen tijd. Slecht voor militairen en voor de mensen die denken dat er gemeenteraadsverkiezingen zijn.” Pechtold rekent op verkiezingen voor eind mei.

4.28: Kabinet gaat door als rompkabinet CDA-CU.

4.29: Halsema aan de telefoon: “Moedig dat de PvdA uit het kabinet is gestapt, maar wordt onmogelijk voor de partij dat ze in de komende tijd gaan regeren. Dramatisch voor CU, omdat dit rompkabinet afhankelijk wordt van rechtse partijen.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige