Het politieke spectrum in Amerika

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Rechts hoort erbij

, door

“This change of power represents the final completion of Chile’s transition back to democracy” (Economist)

Een jubelende aanhanger van de zojuist verkozen Sebastián Piñera merkt op dat met de verkiezing van een rechtse president het herstel van Chileense democratie eindelijk voltooid is. En terecht. Nadat in 1990 de rechtse dictator Augusto Pinochet vrijwillig terug trad heeft Chili enkel ‘linkse’ presidenten gehad, das logisch want rechts was in Chili verdacht (en terecht). In de afgelopen 20 jaar wisten deze linkse presidenten het economische herstel -dat al begon tijdens de dictatuur- vast te houden en dit jaar treedt Chili als eerste Latijns-Amerikaanse land toe tot de OECD. Met name de laatste president Michelle Bachelet werd erg gewaardeerd.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Party of no

, door

“When it comes to health insurance reform, Republicans are indeed the ‘party of no’. But when it comes to protecting the health insurance industry, with its practice of denying Americans health care, raising premiums on the middle class and bankrupting families, the Republican Party is definitely the ‘party of yes’.”

Een woordvoerder van Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, deelt een plaagstootje uit. Republikeinen beginnen hem echt te knijpen nu de Democraten momentum krijgen. De tussentijdse verkiezingen van 2010 (Senaat en Huis van Afgevaradigden) zijn in aantocht en de Republikeinen zijn de ‘partij van nee’. Hun campagne heeft nog weinig samenhang en de centrale boodschap is dat ze tegen Obama en zijn plannen zijn. Maar wat als Obama’s plannen tegen die tijd succesvol zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie of demografie

, door

Hieronder een interessante verhandeling van iemand uit het democratische campagneteam. Ze beschrijft daarin hoe met behulp van het verzamelen van veel (demografische) gegevens van potentiële kiezers het mogelijk is de verkiezingen naar je hand te zetten. Het was wederom food for thought (na de break)


Bij het bekijken van het filmpje was ik in eerste instantie enthousiast over de mogelijkheden en gefascineerd over hoe je slim die data in kunt zetten.
Maar na enige tijd sloeg het enthousiasme om in een stevige weerstand. Waardoor? Heel moeilijk te verwoorden. Maar in essentie komt het neer op het volgende.
Ik zie, misschien wat naïef, democratie als een proces waarin via verkiezingen mensen tot volksvertegenwoordiger gekozen worden omdat ze representatief zijn voor waar het volk op dat moment voor staat.
Wat in het filmpje beschreven wordt, staat voor precies het omgekeerde. De bevolking wordt uitgekozen om te passen in het profiel van de kandidaat en daarna gestuurd om te gaan stemmen.
Nu snap ik ook wel dat het in een groot land niet zo kan zijn dat een kandidaat met iedere bewoner praat en ideeën uitwisselt. Maar dit staat wel heel ver af van een echt democratisch proces.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fiscaal conservatisme is dood

, door

De politieke discussie zoals die op dit moment in Washington gaande is is niet om blij van te worden. De Democraten zetten in op een ‘stimulus package’ voor de economie ter waarde van meer dan een biljoen dollar. De Republikeinen zijn tegen met het argument dat dit een compleet onaanvaardbare vergroting van de staatsschuld is. Ze hebben gelijk – maar zijn daarmee niet minder hypocriet. Als John McCain de verkiezingen had gewonnen hadden diezelfde Republikeinen er wel voor gestemd om de staatsschuld met een vergelijkbaar gigantisch bedrag te laten oplopen, maar dan in de vorm van belastingverlagingen en buitenissige wapensystemen. De Democraten daarentegen willen het geld uitgeven aan hun eigen stokpaardjes. Ze willen een Europese welvaartsstaat opbouwen. Onder Bush haalden de Democraten het begrotingstekort en de staatsschuld regelmatig aan als argument tegen belastingverlagingen. Nu zijn het rechtse commentatoren die over de staatsschuld beginnen.

In het verleden was fiscaal conservatisme een van de meest aantrekkelijke kanten van Amerikaans rechts. Dit is nu verleden tijd. De ‘Starve the Beast‘-theorie is opgekomen: door de belastingen te verlagen kan de overheid steeds minder uitgeven. Dit zou dan weer leiden tot een kleinere overheid en een uitgeklede welvaartsstaat. Onder Reagan en George W. Bush werd er dan ook bewust aangestuurd op het faillissement van de overheid. Sindsdien zijn de Republikeinen van mening dat de belastingen altijd, ongeacht de omstandigheden, verlaagd moeten worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratische conventie: succes of sof?

, door
Amerikaanse vlag 2008 (Foto: Arnoud Boer)

Afgelopen maandag begon de Democratische conventie. Presidentskandidaat Barack Obama had zijn keuze voor vice-president afgelopen weekend al gemaakt. De keuze is gevallen op Joe Biden, senator uit Delaware:

You sit at your kitchen table and worry about how to pay the bills. That’s not something John McCain has to worry about. He worries about which of the seven kitchen tables to sit at.

Aldus Biden tijdens zijn officiële presentatie op de trappen van het Oude Capitool in Springfield, Illinois. Het was een voorbode voor het in de hoek duwen van de Republikeinse kandidaat McCain op de conventie zelf, bijvoorbeeld door Hillary Clinton. Tegelijkertijd probeerde ze het beeld weg te poetsen dat de Democratische partij verdeeld zou zijn. Haar man en oud-president Bill Clinton prees Obama en sprak zijn vertrouwen uit in een succesvol presidentschap.


Voorsprong?
Drie conventiedagen zitten er nu op in Denver. Afgelopen nacht is Obama officieel gekozen tot Democratisch presidentskandidaat en komende nacht zal hij de nominatie accepteren in een speech voor pakweg 75.000 uitzinnige Democraten in een volgepakt stadion. Krijgt Obama de lancering die hij nodig heeft om een flinke voorsprong op McCain te nemen? En zal het de 15 procentpunten voorsprong opleveren die McCain ‘voorspelt’?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: hoe gooi je je eigen glazen in?

, door
Cult of the Presidency (Foto: Flickr/Renegade98)

Stel, je bent links in de VS. Je hebt acht kutjaren achter de rug, want je hebt begrijpelijkerwijs een bloedhekel aan de Republikeinse president Bush. Maar treur niet! Er komen verkiezingen aan, dus tijd voor verandering. Helaas is de enige kandidaat die je zou willen overwegen eigenlijk nog niet links genoeg voor je. Wat doe je dan? Natuurlijk! Je schuift zelf een kandidaat naar voren, die totaal kansloos is, maar wél weer de kans groter maakt dat er weer vier jaar lang een republikein aan de macht is in het land.

Klinkt nogal dom, niet? Maar toch is het precies dat wat er afgelopen weekend is gebeurd. De “Green Party” lanceerde Cynthia McKinney, een gekleurde vrouw. Een soort combi van Obama en Clinton dus. Er is geen rechtgeaarde Republikein die op haar zal stemmen, dus zal ze vooral stemmen trekken onder de democratische kiezers. Tel uit je verlies. Tot overmaat van ramp wees Ralph Nader de nominatie van de partij af en gaat hij als onafhankelijke kandidaat de verkiezingsstrijd in. Nog meer mensen die niet op een democraat zullen stemmen dus.

Gelukkig zijn er ook nog een paar kandidaten die stemmen weg kunnen trekken bij de republikeinen. Allereerst is dat natuurlijk de “Constitution Party“, een partij die het land wil herstellen naar letter van de grondwet. Uiteraard zoals zij die letter interpreteren, en voeg daar een religieus sausje overheen en je krijgt een mix die religieus rechts, toch ook geen onaanzienlijke groep, zal aanspreken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Servië: Rusland of Europa

, door

Vlag van Servië (Wikimedia Commons)Het is ongemeend spannend in Servië vandaag. De peilingen voorspellen een nek-aan-nek race tussen de Radicalen en de Democraten, het verschil tussen beide kampen is slechts één procent in het voordeel van de Radicalen, die zich tegen Europa keren en zich richten op Rusland. Voor veel jongeren is het vandaag dan ook de dag van de waarheid.

Zal hun land kiezen voor Europese isolatie en Rusland, of voor Europa? Voor vooral de jongeren is de keuze duidelijk: het wordt een keuze vóór Europa en tegen de krachten die van Kosovo een halszaak willen maken, en daarmee het land volgens hen de afgrond in zullen sleuren.

Vergis je niet, ook de Democraten zijn tegen het afsplitsen van Kosovo. Maar in tegenstelling tot de Radicalen willen zij de zaak niet zo op de spits drijven dat het land zich moet afkeren van Europa.

De werkstudent Marko is optimistisch en denkt dat veel mensen op het laatste moment op de Democraten zullen stemmen:

“De partner van de overledene zal misschien roepen: ‘Begraaf me met hem!’ Maar als de priester zegt: ‘Oké, spring maar in het graf’, dan zal niemand echt springen.”

We zullen zien.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende