Ik ben er niet gerust op – #niksteverbergen

In de Volkskrant stond een artikel over de uitzending van DWDD waarin De Verleiders hun nieuwe stuk #Niksteverbergen – over privacy – promoten. De krant bespreekt het fragment en voert zeven punten aan die ze tegenspreken. Voordat ik het stuk ging lezen, heb ik eerst het fragment zelf bekeken om te weten waar het precies over gaat. Gezien de kop van het artikel dacht ik; nou komt me toch een hoop onzin (indachtig ook de complottheorieën van George van Hout rond 9/11). Maar ik hoorde eigenlijk geen hele gekke dingen. Natuurlijk, het wordt allemaal erg gechargeerd, maar het is theater en daarbij gaat het om bewustwording van een potentieel groot probleem. Ik ben er niet gerust op De zeven punten die de Volkskrant “onderuit haalt” kloppen op zich wel, tenminste op dit moment en voor zover we weten. Maar ik heb niet voor niets tegen de sleepnetwet gestemd. Je wordt inderdaad niet continue in de gaten gehouden en de AIVD wordt gecontroleerd…hopen we. Ik ben er niet gerust op. De overheid is in het verleden niet heel erg betrouwbaar gebleken op dit vlak. Zoals de Belastingdienst opeens tóch gebruik ging maken van beelden van politiecamera’s op de weg. Mocht niet, deden ze wel. Nu kun je aanvoeren dat het hier om fraudeopsporing gaat, maar dat is het punt niet. Het punt is dat de overheid zich niet aan haar eigen regels en afspraken houdt. Hier nog een paar fraaie staaltjes privacyschendingen. Behalve Facebook en bedrijf Teleperformance gaat dit allemaal om (semi-) overheidsinstellingen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.