Brandend spoor van ellende door mijn wijk

Ik woon al meer dan 40 jaar in een buurt waar nu 33.780  mensen opeengepakt wonen in een vierkant van ongeveer 1,25 bij 1,25 kilometer. Een zeer levendige buurt met enorm veel verschillende winkels en de bekendste markt van Nederland. 51% van mijn buurt is vrouw en 43% is allochtoon waarvan 60% niet-westers. Overlast bezorgen die 33.779 buren mij natuurlijk wel: zwerfafval, scooters, lawaai en vuilniszakken buiten zetten op feestdagen irriteren mij behoorlijk, maar dat is de prijs die je betaal voor goedkoop wonen en geweldige faciliteiten. Met de politie heb ik weinig van doen behalve toen 35 jaar geleden werd ingebroken in mijn huis, en vorig jaar nog twee keer toen ik een gevonden gouden ketting en later nog een telefoon naar de politie bracht. Midden in mijn wijk ligt een klein parkje. Ik gebruik het regelmatig om mijzelf even uit te laten. Een paar snelle rondjes wandelen geeft mij in ieder geval de illusie dat ik gezond bezig ben. In het parkje staat op een klein heuveltje een standbeeld van de Joodse arts uit de 19e eeuw waarnaar het park is vernoemd. Dat heuveltje heeft een bijzondere functie gekregen de afgelopen jaren, want het is de enige plek waar je mag drinken. Het is dan ook een hangplek overdag voor een paar zwerver/alcoholisten en –niet verwonderlijk- sinds een paar jaar zie je er ook, vermoedelijk, Polen. Wel telkens andere gezichten en ze zien er ook niet altijd verlopen uit.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 22-04-2022

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.