Israëlische speler Vitesse mag VAE niet in – kritiek, hypocrisie niet van de lucht

Vitesse wilde afreizen naar de Verenigde Arabische Emiraten om een oefentoernooi te spelen, maar verdediger Dan Mori mocht – zo bleek op het laatste moment – niet mee omdat de VAE Israël niet erkent. Toen Vitesse toch ging, was de kritiek niet mals: De PVV, de VVD en het CDA reageerden zondag kritisch op de beslissing van Vitesse om toch af te reizen naar de Verenigde Arabische Emiraten. De PVV heeft kamervragen gesteld over de kwestie. Ik vind die kritiek terecht. Net als – in principe – de reactie van de Israëlische ambassade: ”Dusdanige discriminatie in de sport is toch triest, terwijl juist sport boven politiek moet staan, nog afgezien van het 'buitenspel' zetten van één van de spelers”, verklaart de ambassade in een statement. […] "Het is erg jammer dat de voetbalclub uit Arnhem heeft gehandeld in strijd met de basisprincipes van de internationale sport, zoals non-discriminatie, moraliteit en sportmanschap." Ook het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en Federatief Joods Nederland vonden dat Vitesse uit protest thuis had moeten blijven. Maar wat ik dan wel opvallend vindt is dat je hier dus nooit iemand over hoort: The Palestinian Football Federation faces problems in training and playing due to the Israel-Palestinian conflict. Because of travel restrictions placed by Israel upon people in the West Bank and Gaza Strip and the difficulty in obtaining an exit visa from Israel, many players in the team are drawn from the Palestinian diaspora, from as far away as Chile and the United States. Recently, Israel's refusal to issue exit visas has resulted in players, or in some case the entire team, being unable to represent the country. In November 2006 (the last match of 2007 AFC Asian Cup qualification group stage is scheduled), all players based inside the West Bank and Gaza Strip were denied exit visas. The AFC cancelled the match since both teams had been eliminated from the competition by virtue of their previous results against China and Iraq. […] In October 2007, the second leg of a crucial 2010 World Cup qualifier between Palestine and Singapore was not played due to Palestine's inability to obtain exit visas. The AFC and FIFA decided not to reschedule the match despite protests from the PFA, and Singapore was awarded a 3–0 win in a walkover match. In May 2008, the team was not allowed to travel to the 2008 AFC Challenge Cup. After a 2011 World Cup qualifier against Thailand, two starters, Mohammed Samara and Majed Abusidu, were refused entry to the West Bank and therefore could not travel back with the team from Thailand. En waarom is dit dan niet 'triest' en 'in strijd met de basisprincipes van de internationale sport, zoals non-discriminatie, moraliteit en sportmanschap.'? Dat zou ik iemand van de Israëlische ambassade wel eens willen horen uitleggen. Maar wat eigenlijk nog veel ernstiger is dan deze stuitende hypocrisie van een Israëlische persvoorlichter, is de eenzijdige reactie van zowel sommige Nederlandse politieke partijen als de vaderlandse pers. Toegegeven, wat de VAE doet, deugt van geen kant en daar mag dan ook best over worden bericht. Maar dan wil ik het ook horen als Israël iets flikt wat op zijn minst vergelijkbaar, zo niet veel erger is. Uit het oogpunt van evenwichtigheid is dat toch wel het minste waar je als kritische nieuwsconsument op zou moeten kunnen rekenen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.