Waarin de auteur de laatste klimaatmythe fileert. Ineens gonsde het weer overal rond: “Het is de afgelopen vijftien jaar helemaal niet opgewarmd!” Dat zou blijken uit een rapport van het MetOffice, de Britse broer van het KNMI. Het verhaal klopt niet, maar toch raasde het bericht na een korte incubatieperiode als een epidemie door medialand. Hoe kan het dat een oude, weerlegde klimaatmythe ineens weer virulent wordt? Een autopsie van een mythe.
De krant heeft volgens de online encyclopedie een kwalijke reputatie wat betreft het natrekken van feiten en sensationalistische berichtgeving.
En het is niet eens een krant van Rupert Murdoch.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Nieuw twistpuntje in de cultuuroorlogen: de BBC gaat het gebruik van ‘zoveel jaar voor Christus’ en ‘na Christus’ vervangen door het neutralere ‘voor onze jaartelling’ (BCE) en ‘het huidige tijdperk’ (CE).
Althans als we de NOS, Trouw en Elsevier mogen geloven. En waarom zou je die niet geloven: dat zijn toch serieuze media, nietwaar?
De NOS meldt dat een aantal presentatoren van de BBC ronduit kwaad is over de nieuwe richtlijn en Trouw weet te vertellen dat de omroep tot dit besluit is gekomen omdat het niet-christenen niet voor het hoofd wil stoten. Elsevier maakt daarvan dat de omroep de gevoelens van “moslims en atheisten” niet wil kwetsen; en de conservatieve jongens en meisjes bij De Dagelijkse Standaard weten het nog preciezer te duiden: de “BBC wil moslims niet boos maken”.
Aha, moslims: we zijn weer thuis. ‘De moslims’ ontnemen ons nu zelfs de uitdrukking ‘voor en na Christus’ en de BBC bestaat uit een stelletje dhimmi’s. De islamisering is een feit. Het is wachten tot de PVV kamervragen aan Marja van Bijsterveldt stelt over de teloorgang van de BBC. Maar wat was er nu waar van het hele verhaal?
Activistische journalistiek
Weinig tot niets, zo blijkt. De Nederlandse kranten namen het nieuws over van de zondageditie van de Daily Mail; een conservatieve sensatiekrant met een verleden van activistische journalistiek en dubieuze berichtgeving (zo blies de krant onlangs een handjevol aanplakbiljetten op tot een complete vijandige overname van een hele Londense wijk door islamitische fundamentalisten).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Hij gaat nu wel héél ver.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Oké, get this. In 2016 stort de wereldeconomie volledig in elkaar, het VK belandt in een soort Griekse crisis, en er ontstaat voldoende draagvlak voor een Syriza-achtige regering. Het is 2020, verkiezingstijd. Labour, inmiddels geleid door Jeremy Corbyn, behaalt een ruime overwinning.
The Red Flag was hung from the windows of No 10. Russell Brand kept his garbled verbosity in check for once and simply tweeted: ‘YEEESSSSSS!!!!’
Zo begint Corbyns premierschap zoals (uiteraard niet helemaal serieus) geschilderd in dit 2500 woorden tellende toekomstscenario in de Daily Mail: Prime Minister Corbyn… and the 1,000 days that destroyed Britain.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.